H Οδός Παίδων ενώνει τις οδούς Κώτσου και Παπαλουκά.

Είναι σχεδόν δίπλα στην παλιά γέφυρα και σε απόσταση αναπνοής από το μοναδικό σήμερα σωζόμενο τζαμί της πόλης, με την ονομασία «Εμίρ Ζαδέ». Στην οδό αυτή υπάρχει και το διατηρητέο (κατ’ όνομα δυστυχώς) αρχοντικό, γνωστό ως το «σπίτι της οδού Παίδων» (δείτε εδώ άρθρο για τη σημερινή του κατάσταση).

Αναζητώντας την προέλευση της ονομασίας της οδού πρέπει να γυρίσουμε το χρόνο πίσω, στον καιρό των αρχαίων Ελλήνων. Την απάντηση στο πως προέκυψε μας τη δίνει ο Πλούταρχος, στο έργο του «Ελληνικά»: «Όταν οι Αιολείς κατείχαν μεγάλο τμήμα του νησιού, άλλοι άποικοι με απάτη έφτασαν στην Εύβοια. Ο Κόθος (ήρωας της Ιωνίας) και ο Αίκλος, παιδιά του Ξούθου, ήρθαν να κατοικήσουν στην Εύβοια, την περίοδο που το μεγαλύτερο τμήμα της το κατείχαν οι Αιολείς. Ο Κόθος είχε χρησμό πως θα επιτύχει και θα υπερισχύσει των εχθρών, εάν αγοράσει γη. Αφού αποβιβάστηκε (παρουσιάσθηκαν σαν μικροπωλητές), λοιπόν, έτυχε να δει παιδιά να παίζουν κοντά στη θάλασσα. Παίζοντας μαζί τους και δείχνοντας καλή διάθεση απέναντί τους, τους έδειξε πολλά από τα παιχνίδια των ξένων. Όταν, όμως, είδε τα παιδιά να θέλουν να τα κρατήσουν, είπε πως δεν θα τους τα δώσει παρά μόνο αν του δώσουν γη. Έτσι, τα παιδιά, αφού σηκώθηκαν, έδωσαν γη και, αφού πήραν τα παιχνίδια, έφυγαν (σύμφωνα με άλλη εκδοχή αγόρασαν από τα μικρά παιδιά λίγο χώμα και πέτρες της Εύβοιας, δίνοντάς τους σε αντάλλαγμα παιδικά παιχνίδια). Όταν, όμως, οι Αιολείς έμαθαν το γεγονός και ενώ οι εχθροί έπλεαν εναντίον τους, από θυμό και λύπη σκότωσαν τα παιδιά. Τα έθαψαν κοντά στο δρόμο που ξεκινά από την πόλη και οδηγεί στον Εύριπο. Η περιοχή αυτή ονομάζεται ο τάφος των παιδιών.»

Μέχρι σήμερα τουλάχιστον, δεν έχει αποκαλυφθεί ο τάφος αυτός. Η ονομασία στον δρόμο ωστόσο δόθηκε για να μας θυμίζει αυτήν ακριβώς τη συγκλονιστική ιστορία.