Οι γνώσεις των αρχαίων Ελλήνων

Είναι δύσκολο να μιλάμε για τυχαία περιστατικά, όταν έχουμε σχηματισμούς απόλυτων γεωγραφικών τριγώνων. Δύσκολο είναι επίσης όμως να λυθεί και ο γρίφος του πως και γιατί δημιουργήθηκαν!

Σήμερα θεωρείται δεδομένο πως οι αρχαίοι Έλληνες είχαν προβλέψει στην εποχή τους πράγματα τα οποία σήμερα είναι αποδεδειγμένα ή αυτονόητα για την επιστήμη. Π.χ. ο Δημόκριτος θεωρείται σήμερα ο θεμελιωτής της ατομικής θεωρίας και ο εφευρέτης Ταραντίνος είχε «προβλέψει» τους σημερινούς δορυφόρους, αναφέροντας τη δυνατότητα περιφοράς μιας σφαίρας γύρω από τη γη. Αν οι πρόγονοι μας είχαν λοιπόν καταφέρει πολλά σε διάφορους άλλους  τομείς, είναι πιθανό να είχαν καταφέρει επίσης να υπερπηδήσουν βουνά, θάλασσες και χιλιομετρικά εμπόδια ανάμεσα στους ναούς τους, τοποθετώντας τους στην ίδια ευθεία με απόλυτη ακρίβεια!

Σήμερα, ακόμη και η χρήση GPS έχει μικρά ποσοστά σφάλματος. Πώς γίνεται λοιπόν εκείνη την εποχή να υπήρχε τόση ακρίβεια σε δύσκολους τοπογραφικούς υπολογισμούς; Ακόμη και αν δεχθούμε ότι οι αρχαίοι είχαν πολλές γνώσεις αστρονομίας και φυσικομαθηματικών, είναι αδύνατο να κατανοήσουμε το σχεδιασμό απόλυτων γεωγραφικών τριγώνων χωρίς όργανα!

Η χρυσή τομή

Μία εξήγηση στο πως έδωσαν οι αρχαίοι Έλληνες τριγωνική μορφή με ακρίβεια στις γεωγραφικές αποστάσεις των λατρευτικών τους χώρων, είναι δια μέσου της χρυσής τομής.

Η εφαρμογή του μαθηματικού αυτού κανόνα θεωρείται ότι δίνει αρμονικές αναλογίες. Για αυτό το λόγο χρησιμοποιήθηκε στην αρχιτεκτονική και τη ζωγραφική, τόσο στην αρχαία Ελλάδα όσο και κατά την Αναγέννηση. Την χρυσή τομή εισήγαγε και υπολόγισε ο Πυθαγόρας (585 – 500 π.Χ.). Συμβολίζεται με ένα ειδικό σύμβολο προς τιμήν του Φειδία, του σημαντικότερου γλύπτη της κλασικής περιόδου.

Βασισμένοι σε αυτήν την πολύπλοκη μαθηματική θεωρία, κατάφεραν κάτι αδιανόητα δύσκολο, ακόμα και για την σημερινή τεχνολογία: Να σχηματίζουν οι αρχαίοι Ελληνικοί ναοί  διαφορετικά μεταξύ τους ισοσκελή τρίγωνα που ισαπέχουν, κατά τέτοιο τρόπο που καθιστούν  αδύνατο το «τυχαίο γεγονός»!

Τι εξυπηρετούσε η μυστική τριγωνική γεωγραφία;

Τα αρχαία χρόνια οι πρόγονοι μας αποκαλούσαν το μαντείο των Δελφών «ομφαλό της γης». Ίσως όχι μεταφορικά. Ίσως ίσχυε, βάσει ενός δικού τους συστήματος θέασης των πραγμάτων.

Μετά το πως κατάφεραν να δημιουργήσουν νοητά τρίγωνα μεταξύ των ιερών τους οι αρχαίοι Έλληνες, το αμέσως επόμενο ερώτημα είναι: γιατί το έκαναν; Μια εξήγηση θέλει όλα τα ιερά, τα μαντεία, τις στοές, γενικά οτιδήποτε σχετιζόταν με την τότε επικρατούσα θρησκεία, να ήταν εναρμονισμένο με το σύμπαν. Ενδεχομένως, με κάποιο άγνωστο σ’ εμάς τρόπο, οι αρχαίοι εκμεταλλεύονταν την υπέργεια και υπόγεια ενέργεια, εντάσσοντάς την στις θρησκευτικές τελετουργίες τους!

Η σύγχρονη φυσική αποδέχεται την ύπαρξη ηλεκτρομαγνητικών δυνάμεων σε συγκεκριμένα σημεία της γης (π.χ. στο Τρίγωνο των Βερμούδων). Οι αρχαίοι Έλληνες φαίνεται πως το ήξεραν αυτό, εφαρμόζοντας τα πιστεύω τους και στη περιοχή μας. Για ποιό λόγο όμως επέλεξαν να συμπεριλάβουν τη Χαλκίδα στη «τριγωνική ενεργειακή ιεροτελεστία» τους; Γιατί εδώ υπάρχει ένα μοναδικό παγκοσμίως φυσικό φαινόμενο: Η μη περιοδική παλίρροια και άμπωτη των ρευμάτων του Ευρίπου, είναι μιά απάντηση! Ίσως κάποτε λοιπόν η αρχαία Χαλκίδα να ήταν πομποδέκτης φυσικών δυνάμεων. Η κατανόηση τους δημιουργούσε «αρμονία» στις θρησκευτικές πεποιθήσεις τους, που ήταν απαραίτητη προκειμένου να «επικοινωνήσουν» με τους θεούς τους. Λειτουργούσαν οι αρχαίοι ναοί ως «ενισχυτές δυνάμεων»; Ποιος ξέρει. Απόλυτη απάντηση δεν μπορεί να δοθεί, κάτι που ρίχνει περισσότερο καπνό στο «μυστήριο των αρχαίων ιερών τριγώνων».

Το ενεργειακό κέντρο της Χαλκίδας

Ο θρίαμβος του Χριστιανισμού το 4ο αιώνα είχε τις επιπτώσεις του και στα μνημεία της Χαλκίδας όπως και σε όλες τις πόλεις της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.

Ο ένας μετά τον άλλο, σε όλη την επικράτεια, οι αρχαίοι ναοί που ήταν αφιερωμένοι στους θεούς του ελληνικού και ρωμαϊκού πανθέου, κατεδαφίζονταν ολοσχερώς ή καταστρέφονταν – αλλοιώνονταν από τους θριαμβευτές Χριστιανούς, τοποθετώντας στις θέσεις τους τις δικές τους «παλαιοχριστιανικές βασιλικές». Τότε μπήκαν τα θεμέλια του μεσαίωνα, που αντικατέστησε την κλασική εποχή και ότι εκείνη αντιπροσώπευε. Δίκαιο θα ήταν πάντως, πριν λιθοβολήσουμε τους πρώτους Χριστιανούς για τα ιστορικά αυτά δεδομένα, να αναφέρουμε πως πάντα κάτι ανάλογο έκαναν όλες οι θρησκείες. Π.χ. οι Οθωμανοί κατά την τουρκοκρατία μεταμόρφωσαν τις ορθόδοξες εκκλησίες σε τζαμιά και πάει λέγοντας.

Στη Χαλκίδα, η λαμπρή τρίκλιτη παλαιοχριστιανική βασιλική, αφιερωμένη στην Παναγία Περίβλεπτο (σημερινή Αγία Παρασκευή) εικάζεται πως ανεγέρθη τέλη 5ου με αρχές του 6ου αιώνα, στην θέση του υστεροαρχαϊκού ναού του Ολυμπίου Διός, στη κορυφή ενός χαμηλού λόφου όπου έβλεπε τον Εύριπο. Η τοπογραφική διασύνδεση του σημερινής εκκλησίας της Αγίας Παρασκευής με τον αρχαιοελληνικό του Ολυμπίου Διός αντικρούεται από το Γεώργιο Λόη στο άρθρο του «Η ιστορία του ναού της Αγίας Παρασκευής». Αυτό που δεν αμφισβητείται είναι η ύπαρξη ενός μεγάλου ναού στην περιοχή της Χαλκίδας αφιερωμένου στον πατέρα των Ολύμπιων Θεών. Εικάζεται πως χτίστηκε το 480-470 π.Χ., ήταν μεγάλων διαστάσεων, και ισχυρότατο θρησκευτικό κέντρο της εποχής του. Η ύπαρξη του είναι γνωστή χάρη σε μία επιγραφή και πέντε υπερμεγέθη κιονόκρανα που βρίσκονται σήμερα στο μουσείο της Χαλκίδας, ενισχύοντας την  πεποίθηση πως ο ναός ήταν μεγαλοπρεπής. Εκτός από το σημείο όπου σήμερα βρίσκεται η Αγία Παρασκευή εξετάζεται και το ενδεχόμενο να βρισκόταν σε άλλη, δεσπόζουσα τοποθεσία της πόλης, όπως στην Αγ. Βαρβάρα, ή ακόμη πιο μακριά, στους πρόποδες του Βαθροβουνίου και οι κίονες να μεταφέρθηκαν στο σημείο όπου βρέθηκαν. Οι απόψεις των αρχαιολόγων και των ιστορικών, διίστανται. Στην τοιχοποιία του σημερινού ναού της Αγίας Παρασκευής, ο Δημήτρης Τριανταφυλλόπουλος αναφέρει πως «έχει γίνει αφειδής χρήση δόμων από παλαιότερα κτίσματα, ίσως και παλαιοχριστιανικά, προφανώς μεταφερμένοι, οι περισσότεροι, από την αρχαία Χαλκίδα,  ή ακόμα και από το ναό του Διός που ορισμένοι μελετητές τον τοποθετούν».

Σύμφωνα με την παρουσιαζόμενη σήμερα τριγωνική τοπογραφία, ο ναός του Διός αποτελούσε έναν εκ’ των συνδέσμων του μυστηρίου. Εικάζεται μάλιστα πως γι’ αυτό το λόγο από κάτω του ακριβώς υπήρχε στοά, η οποία διέσχιζε υπογείως την παλιά Χαλκίδα καταλήγοντας στο  νεκροταφείο του Αγίου Ιωάννη, κάτι που δεν έχει ως σήμερα όμως επιβεβαιώσει η αρχαιολογική σκαπάνη. Οι αρχαίοι θεωρούσαν πως οι στοές μετέφεραν ενέργεια που συνέβαλε στην επικοινωνία των ανθρώπων με τους  θεούς. Κάτω από το μαντείο των Δελφών υπήρχε επίσης στοά και αυτό μόνο τυχαίο δεν κρίνεται.

Ήταν λοιπόν η Χαλκίδα ένα από τα «κέντρα του σύμπαντος» κάποτε; Άγνωστο. Εμείς το μόνο που κάναμε ήταν να σας παραθέσουμε ιστορικά δεδομένα, απόψεις και στοιχεία, αναφορικά με το θέμα, προς ενημέρωση σας. Σας παρουσιάσαμε με όσο το δυνατόν πιο κατανοητό και λιτό τρόπο μία σκοτεινή, αρχαία θεωρία συνωμοσίας της οποίας η αλήθεια ή το ψέμα, ίσως ποτέ δεν θα μας αποκαλυφθεί πλήρως…