Σήμερα, ο Φώτης Λίνος ζει στην Πλάκα μαζί με τη σύζυγό του, Γιώτα Παπαδοθωμάκου, και τα δυο τους παιδιά, τον 24χρονο Κώστα και τον 23χρονο Βασίλη. Σπούδασε οικονομικά στην Ελβετία και πρόσφατα πήρε σύνταξη από την ελληνο – γαλλική σχολή όπου δούλευε τα τελευταία 35 χρόνια. Οι γλυκές στιγμές που έζησε με τον παππού του είναι ανεξίτηλες στο μυαλό του. Όταν ήταν πιτσιρικάς, τον επισκεπτόταν μαζί με τους γονείς του κάθε Κυριακή μεσημέρι, για να φάνε μαζί. Κάποιες καθημερινές, συνήθιζε να πηγαίνει και να κοιμάται στο σπίτι του. Το 1969 έβγαλε δίπλωμα και με το αμάξι του έφερνε συχνά τον παππού του στη Χαλκίδα, που τόσο αγαπούσε. Σε μία από αυτές τις εξορμήσεις, ο Μακρής είπε στο νεαρό τότε Φώτη: «Το ξέρεις ότι είσαι ο μόνος από την οικογένεια που μου μιλάει στον ενικό και καπνίζει μπροστά μου;». Εκείνος ατάραχος του απάντησε «εγώ παππού, συγγενείς και φίλους τους καταλαβαίνω από τον ενικό». Πρόσφατα πάντως, έκοψε το κάπνισμα!

Ο Μακρής δεν πρόλαβε να δει τον εγγονό του χωρίς τσιγάρο στο χέρι. Έφυγε στις 29/1/1975, φτωχός. Ο πλούτος στο ταλέντο δεν εξαργυρώθηκε οικονομικά. Η απώλεια ήταν βαριά για όλη την οικογένεια και τον 25 χρονο τότε Φώτη. Θα τον θυμάται πάντα ήρεμο, μετρημένο, οικονόμο. Αγαπούσε πολύ τη γυναίκα του. Δεν ήταν γυναικάς, αν και ο χώρος που κινούνταν βρίθει προκλήσεων. «Ήταν άνθρωπος ομαδικός, προσγειωμένος. Δεν είχε το σύνδρομο του “είμαι ο πρωταγωνιστής, δοξάστε με”», μας είπε ο Φώτης και συνέχισε: «Στο απόγειο της δόξας του, κάθε φορά που με πήγαινε βόλτα στην παλιά Αθήνα, όλος ο κόσμος τον χαιρετούσε και πλησίαζε για να μιλήσει μαζί του! Εκείνος, πάντα ανταποκρινόταν με χαρά!». Σήμερα, όταν στις παρέες του ακουστεί η συγγένεια του με τον μεγάλο πρωταγωνιστή, σηκώνει το βάρος του ονόματος υπερήφανα, με «γλυκιά υπομονή»! Όσο για το παρατσούκλι «μεθύστακας» που τον συνόδευε εξαιτίας του πετυχημένου ρόλου, ο Φώτης γελάει κάθε φορά που το ακούει! Όπως μας εκμυστηρεύτηκε, απεναντίας, ο παππούς του δεν έπινε καθόλου, ποτέ! Άντε κάνα ποτηράκι που και που, μαζί του…

Ο «μεθύστακας».

Η ταινία «Ο Μεθύστακας» του Γιώργου Τζαβέλλα γυρίστηκε το 1950. Στα γυρίσματα, ο Φιλοποίμην Φίνος παρακολουθούσε τον Τζαβέλλα να εξηγεί τον ρόλο και τις ατάκες στο Χαλκιδαίο ηθοποιό Ορέστη Μακρή, κρίνοντας -εσφαλμένα όπως απεδείχθη- πως δεν διέθετε τα απαραίτητα προσόντα.

«Τι παιδεύεσαι; Δεν βλέπεις που είναι κάφρος;» είπε στον σκηνοθέτη. Ο Μακρής που άκουσε το αρνητικό σχόλιο δεν απάντησε και βγήκε ατάραχος από το πλατό. Όταν ξαναστήθηκε μπροστά στην κάμερα και άρχισε το μονόλογό του, ξαφνικά διέκοψε και γυρνώντας προς το Φίνο, τον κοίταξε και του είπε :«εμένα είπες κάφρο ρε;». Η ταινία μέχρι σήμερα θεωρείται μια από τις καλύτερες του ελληνικού κινηματογράφου. Όταν βγήκε στις αίθουσες έκοψε περισσότερα από τριακόσιες χιλιάδες εισιτήρια, χάρη στον «κάφρο» που την απογείωσε με την ερμηνεία του. Έκτοτε, όποιος θέλει να πειράξει κάποιον που πίνει δεν έχει να κάνει τίποτα άλλο, παρά να τον αποκαλέσει Ορέστη Μακρή. Ο Μακρής έδειξε ιδιαίτερο ζήλο στις σκηνές και σε μια από αυτές, λογόφερε σκληρά με τον Δημήτρη Χορν. Όταν ολοκληρώθηκε το πλάνο οι δύο ηθοποιοί συνέχισαν να βρίζονται με χυδαίο τρόπο που στη συνέχεια μετατράπηκε σε σπαρταριστά γέλια.