Μερικοί αντιπροσωπευτικοί τύποι γυναικών οδηγών που θα ευχόσασταν να μην συναντήσετε ποτέ στη πορεία σας, είτε ως οδηγός είτε ως πεζός.
(Το κείμενο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό Square – τεύχος 1, τον Μάρτιο του 2004)
Η γυναίκα Schumacher – Barrichello
H γυναίκα οδηγός αυτής της κατηγορίας έχει την ικανότητα να μετατρέπει τον ποιο δύσβατο κατσικόδρομο, σε πίστα φόρμουλα 1 της Μόνζα.
Οι λέξεις κίνδυνος, τροχαία, θύματα, λείπουν παντελώς από το λεξιλόγιο της, ενώ το μόνο Κ.Ο.Κ που ξέρει είναι το γλυκό με τις δύο στρώσεις παντεσπάνι και την σαντιγί στο κέντρο. Ανυπεράσπιστα θύματά της, σκυλάκια, γατάκια, γριούλες, διερχόμενοι στύλοι και ότι γενικώς κινείται στην φονική της πορεία. Το Point System της αντίστοιχα είναι: σκυλάκια = 2 points, γατάκια = 5points, γριούλες = 20 points, στύλοι = – 20 points.
Η γυναίκα «Ν»
Στην κατηγορία αυτή βρίσκεται το μοναδικό είδος γυναίκας οδηγού που έχει την καλοσύνη να σε προειδοποιεί για το κακό που σου έρχεται.
Είναι εύκολα αναγνωρίσιμες από απόσταση ενός χιλιομέτρου – τουλάχιστον- από το τεράστιο προειδοποιητικό σήμα «Ν» που υπερκαλύπτει όλο το πίσω μέρος του μικρού συνήθως αυτοκινήτου τους (το μικρό σε αυτήν την περίπτωση, σε αντίθεση με άλλες φάσεις της ζωής τους, το επιζητούν). Τους δημιουργεί το αίσθημα της ασφάλεια καθώς στο μυαλό τους «μικρό αυτοκίνητο ίσον μικρό ατύχημα». Άσχετα εάν αυτό το μικρό αυτοκίνητο έχει περάσει όλο από πάνω σου. Μελλοντική πατέντα τέτοιων οδηγών τα «Ν» από νέον ούτως ώστε να είναι ορατά από απόσταση πάνω των δύο χιλιομέτρων.
Η γυναίκα «ένα λεπτό»
Είναι αυτή που έχει δώσει λύση στο πρόβλημα του χώρου στάθμευσης.
Ένα πρόβλημα που ορδές συγκοινωνιολόγων δεν κατάφεραν να λύσουν, εκείνη το έλυσε με μια της μόνο φράση: «ένα λεπτό θα κάνω!». Το «ένα λεπτό» βέβαια σημαίνει «το αφήνω όπου με βολεύει, στην καλύτερη των περιπτώσεων για έναν αιώνα. Μετά βλέπω». Θα τις βρείτε: σκαρφαλωμένες σε πεζοδρόμια, σταματημένες στην μέση του δρόμου, όπου υπάρχει κυκλοφοριακή συμφόρηση, κορναρίσματα και βρισιές. Βασική λεπτομέρεια: ποτέ δεν θα την βρείτε μέσα στο υπό εγκατάλειψη αυτοκίνητο και αν της βάλετε «τις φωνές» μόλις την δείτε να καταφθάνει, θα σας αφοπλίσει με ένα «πφφφ! Πως κάνετε έτσι! Ένα λεπτό έκανα…».
Η γυναίκα νταλικέρης
Στην συγκεκριμένη περίπτωση γυναίκας οδηγού δεν καθόμαστε καθόλου να ερευνήσουμε ποίος πέρασε με κόκκινο ή ποιος πάτησε τον δύσμοιρο πεζό που έκανε το τραγικό λάθος να περάσει από την διάβαση.
Έχει υπεραπλουστεύσει τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Εκείνη έχει πάντα, μα πάντα, προτεραιότητα. Ένα λοξό βλέμμα αποδοκιμασίας είναι αρκετό για να την κάνει να σε στολίσει με τόσα κοσμητικά που θα έκαναν και νταλικέρη της Εθνικής να κοκκινίσει σαν παπαρούνα. Συνήθως ο δύστυχος που τις συνοδεύει τρώει όλο το ξύλο (κάπου δεν πρέπει να εκτονωθεί και ο αδικημένος οδηγός;). Εξάλλου, τις γυναίκες δεν τις χτυπάνε ούτε τριαντάφυλλο…
Η γυναίκα femme fatale
Χαρακτηριστικό αυτών των γυναικών, το κάθισμα του οδηγού που είναι κυριολεκτικά σφηνωμένο στο παρμπρίζ.
Αυτό συμβαίνει για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι γιατί πιστεύουν πως είναι πιο κοντά στο φρένο και θα έχουν την δυνατότητα να φρενάρουν εγκαίρως, αν γίνει η στραβή. Ο δεύτερος, γιατί έχουν πιο κοντινή πρόσβαση στο καθρεφτάκι. Η χρησιμοποίηση του καθρέπτη είναι πιο συχνή ακόμη και από αυτή του λεβιέ ταχυτήτων. Δεν είναι τυχαίο που τα περισσότερα ατυχήματα που προκαλούν γίνονται όταν το καθρεφτάκι είναι κατεβασμένο ή όταν δεν έχει στεγνώσει καλά το βερνίκι νυχιών («μια ώρα με πήρε να τα βάψω, το τιμόνι θα κρατάμε τώρα;»). Δεν πρέπει να τις φέρεται ποτέ σε κατάσταση πανικού γιατί κλείνουν ενστικτωδώς τα μάτια αφήνοντας ανεξέλεγκτο το τιμόνι, ενώ έχουν αναφερθεί περιστατικά εγκατάλειψης του οχήματος σε κεντρικές οδούς. Ο τραγικός απολογισμός των θυμάτων τους σε κάθε τους έξοδο είναι χωριά ολόκληρα. Θα τις βρείτε στην πρώτη θέση μιας καραμπόλας ή κλαίγοντας στο κέντρο ενός πανικού που οι ίδιες έχουν δημιουργήσει.