Απογευματάκι Παρασκευής και το καφέ «Στοά» στην Πατησίων γέμιζε σιγά σιγά από νεαρόκοσμο. Την ίδια στιγμή διακρίνω μέσα στο πλήθος τη λεπτή σιλουέτα της όμορφης ηθοποιού Γαλήνης Τσεβά να με πλησιάζει.

Μία αδιόρατη μορφή ενέργειας με διαπέρασε καθώς ανταλλάξαμε την πρώτη χειραψία. Γρήγορα διαπιστώνω πως η διαίσθησή μου δε με πρόδωσε: Η Γαλήνη είναι μία γυναίκα πάντα έτοιμη να αντιμετωπίσει ό,τι της προκύψει με όπλα της το χιούμορ και τον αυτοσαρκασμό. Γέννημα θρέμμα Χαλκιδαία, με αναμνήσεις που έχουν αποτυπωθεί με μοναδικό τρόπο στο μυαλό της, θυμάται από την πρώτη κιόλας στιγμή την πρώτη της επαφή με το μεγάλο της έρωτα: το θεατρικό σανίδι.

Ποια ήταν απ’ τα πρώτα πράγματα που έμαθα για εκείνη; Πως ζει στην Κυψέλη μαζί με την οικογένειά της. Ανήκει στο ζώδιο των Ιχθύων. Εξ ου η τελειομανία που την διακρίνει. Παλιότερα την μπέρδευαν με την Ελένη Δήμου. Κάποιες φορές μάλιστα χαιρετούσε ως Ελένη! Έχει κάνει φωνητικά σε συναυλίες του Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Έχει πολύ καλή σχέση με τους Η/Υ και τις αρέσει να «κατεβάζει» τραγούδια. Αν και ήταν maniac καπνίστρια, από το 2001 παραμένει άκαπνη.

«Στα δεκατέσσερα μου έπαιζα στο θέατρο της Χαλκίδας, στην ερασιτεχνική ομάδα της πόλης παρέα με ανθρώπους κατά πολύ μεγαλύτερούς μου. Τότε φούντωσε η ιδέα της ηθοποιού μέσα μου και στα 17 μου μετακόμισα στην Αθήνα».

Χωρίς να ολοκληρώσει τη φράση της πιάνει το φλιτζάνι με τον ζεστό cappuccino και αφήνει μία γενναιόδωρη γουλιά να κυλήσει μέσα της. Ορμώμενη από το στυλ της διαπιστώνω πως τελικά τίποτα δεν είναι τυχαίο σε αυτή τη ζωή. Εννοώντας πως το «μεγάλο χωριό» όχι μόνο δεν πρόδωσε τις φιλοδοξίες της αλλά, αντιθέτως, της χάρισε απλόχερα την επιτυχία επιφυλλάσοντάς της ένα λαμπρό μέλλον.

Φοίτησε στη Σχολή Θεάτρου δίπλα σε ξεχωριστούς δασκάλους, όπως ήταν οι: Α. Αντωνόπουλος, Ε. Χατζηαργύρη, Μίρκα Παπακωνσταντίνου και άλλους. Η ίδια τονίζει μεταξύ άλλων: «Είχα τη διακριτική ευχέρεια να παίρνω από τον καθένα τα καλύτερα και να τα προσαρμόζω στην ιδιοσυγκρασία μου».

Ίσως αυτό να εξηγεί και το γιατί το θέατρο αποτελεί για εκείνη ανεξάντλητη πηγή ενέργειας. «Είναι ένας μαγνήτης, ένα μικρόβιο.» μου είπε, τεντώνοντας το κορμί της στην πλάτη της καρέκλας. «Είναι γοητευτικό να είναι κανείς ηθοποιός και να επιλέγει κάθε φορά να “φορά” ζωές άλλων. Είναι μοναδικό το ότι μπορείς να διανθίσεις τη ματιά ενός σκηνοθέτη, χωρίς να περιορίζεσαι, αυτοσχεδιάζοντας. Όσο δύσκολο και αν φαίνεται, είναι μαγικό το ότι μονίμως προσπαθείς να κερδίσεις το κοινό. Είναι ένα στοίχημα που προσπαθείς πάντα να κερδίζεις.»

«Ακόμα και όταν έχω πολύ δουλειά, άγχος και γκρινιάζω προσπαθώ να κρατάω τις ισορροπίες. Άλλωστε το αγαπημένο σπορ των ηθοποιών είναι να μουρμουρίζουν είτε έχουν δουλειά είτε όχι. Στις παρέες μάλιστα, πολύ σούργελο!.. Περνάω καταπληκτικά, Ίσως να’μαι και η ψυχή της παρέας!» Η παρέα, αλλά και οι ανατροπές της. Άλλωστε αυτό αποκαλύπτει και η αποστομωτική απάντηση που έλαβα, όταν την ρώτησα ποιά η σχέση της με τις τελευταίες: «Θα είχαμε βαρεθεί την ζωή μας αν δεν υπήρχαν ανατροπές!».

Εκείνη ακριβώς τη στιγμή και ως δια μαγείας συνειδητοποιώ πόσα πράγματα μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος, αν θέλει. Μακάρι να είχε η μέρα 48 ώρες για τη Γαλήνη Τσεβα, η οποία πέραν του ότι έχει ένα απαιτητικό επάγγελμα, μία γεμάτη κοινωνική ζωή, εδώ και δεκαπέντε χρόνια έχει αφοσιωθεί και δοκιμάζεται ακόμη και στο δύσκολο ρόλο της μητέρας. «Δύσκολος ο συνδυασμός. Το ιδανικότερο είναι να τα έχεις εξισορροπήσει. Εγώ όμως δεν επέλεξα να αφιερωθώ εξ ολοκλήρου ούτε στο ένα ούτε στο άλλο. Πιστεύω ότι όλα γίνονται, αρκεί να το θέλει κανείς.»

Πέραν αυτών, η θέλησή της να γίνεται ολοένα και καλύτερη ενισχύεται ακόμη περισσότερο από την ιδιαίτερα αυστηρή κριτική, που δέχεται από την κόρη της. Κάνε παιδιά να δείς καλό σου λένε μετά… Σε γενικότερα πλαίσια η κριτική δεν της αποσπά την προσοχή, ούτε την απογοητεύει. Όσο για τα διάφορα tabloid, που έχουν κατά καιρούς ασχοληθεί με τη ζωή της, δηλώνει απερίφραστα πως δεν την εξοργίζουν.

«Υπήρξαν φορές που έκλεινα συστηματικά “σπίτια” και άλλες που έκλεισα το δικό μου», εξομολογείτε. «Ωστόσο, τα πάντα είναι θέμα προσωπικού χειρισμού. Ο καθένας οφείλει να είναι αξιοπρεπής με τον τρόπο του. Τα φώτα που πέφτουν πάνω μας, μας “ενοχοποιούν” πιο εύκολα. Το παν είναι να κάνει καθένας καλά τη δουλειά του και να πουλάει σωστά τον εαυτό του. Και όχι μόνο στη δουλειά. Άλλωστε η δική μου θεωρία υποστηρίζει πως ακόμα και στον τομέα των προσωπικών σχέσεων, χρειάζεται σύνεση και προσοχή! Όλες οι ανθρώπινες σχέσεις αποτελούν προσωπικές επιλογές. Ό, τι απογοητευτικό συμβαίνει χρειάζεται να το ξεπερνάμε και να το μετατρέπουμε σε εμπειρία. Όσο πιο σύντομα το κάνεις αυτό, τόσο το καλύτερο. Αγαπημένο μου moto: πάμε γι’άλλα!».

Η συζήτηση επανέρχεται στην αφετηρία της ζωής της, τη Χαλκίδα. Και σ’ αυτήν την περίπτωση φαίνεται ότι το καινούργιο απασχολεί τη σκέψη της και κεντρίζει το ενδιαφέρον της. «Θα ήθελα η αισθητική της παραλίας να ανέβει. Υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης, μιας και το μέρος έχει πολύ καλά κομμάτια… Χρειάζεται μια ολοκληρωμένη μέριμνα, ώστε να δείχνει πιο ελκυστική ως πόλη. Φταίει που οι Χαλκιδαίοι είναι λίγο αδιάφοροι ιδιοσυγκρασιακά… Είναι κάπως χαλαροί τύποι ή μου φαίνεται;!».

Δεν σου φαίνεται Γαλήνη. Είναι.