Υπάρχουν φορές που θέλεις ν’ ακούσεις ένα «εύγε» για τη δουλειά σου. Υπάρχουν στιγµές που περιµένεις να σε χτυπήσει κάποιος φιλικά στην πλάτη και να σου πει «Αυτό που έκανες είναι πολύ καλό, συνέχισε». Όλοι µας, πιστεύω, επιζητούµε και ηθική ικανοποίηση από την εργασία µας. Αν π.χ. είσαι υδραυλικός, θέλεις να λένε πως είσαι καλός µάστορας, αν είσαι γιατρός πως σώζεις ζωές και πάει λέγοντας.

Για ν’ ακούσεις «εύγε» στο επάγγελµά σου, υπάρχει ένα και µόνο µυστικό: Να το αγαπάς. Κατ’ επέκταση, να µην το κάνεις καθαρά και µόνο για τα λεφτά. Να καταφέρεις, αν µπορείς, να κάνεις επάγγελµα αυτό που έλεγες ότι ήθελες να γίνεις, όταν ήσουν µικρός, ή αυτό που σκέφτηκες, όταν αναλογίστηκες κάποια στιγµή, τι θες να γίνεις στη ζωή σου.

Πόσοι όµως από µας πραγµατικά αγαπάµε αυτό που κάνουµε; Λίγοι, είναι η απάντησή µου. Τι µου δηµιουργεί αυτή την πεποίθηση; Το ότι καθηµερινά συναντώ ανθρώπους που µου λένε πως δεν είναι ικανοποιηµένοι από την επαγγελµατική τους κατάσταση. Πως η δουλειά τους είναι αποτέλεσµα µιας θετικής απάντησης στην αποστολή ενός βιογραφικού, στο τηλεφώνηµα που έκαναν βλέποντας µια µικρή αγγελία. Πως η δουλειά που κάνουν σήµερα είναι ένα τυχαίο γεγονός. Απλά σε κάποια στιγµή, έπρεπε να συµπληρώσουν κάποια κενά κουτάκια ενός µηχανογραφικού, για να περάσουν σε µια σχολή. Βλέπω ανθρώπους που παραπονιούνται πως βαριούνται τη δουλειά τους, πως «δεν έχουν βρει ακόµα τι θέλουν να κάνουν πραγµατικά στη ζωή τους», κατά συνέπεια, δεν είναι ευχαριστηµένοι από την καθηµερινότητά τους και πάντα κάτι  τους φταίει.

Κάνοντας στον εαυτό µου την ερώτηση, αν αγαπώ τη δουλειά µου , κατάλαβα πως, όχι µόνο την αγαπώ, αλλά είµαι ερωτευµένος µαζί της. Και ο «καρπός» του έρωτά µου µε την εργασία µου είναι το έντυπο που κρατάτε αυτή τη στιγµή στα χέρια σας, το «Square». Ένα διµηνιαίο περιοδικό που βγήκε στα περίπτερα πρώτη φόρα, ακριβώς ένα χρόνο πριν.

Το «Square» ήταν και παραµένει το µοναδικό περιοδικό τετράγωνου σχήµατος σ’ όλη την Ελλάδα. Μέσα σε 12 µήνες κατάφερε να έχει τη µεγαλύτερη κυκλοφορία, την υψηλότερη αναγνωσιµότητα ανάµεσα στα υπόλοιπα τοπικά περιοδικά και, το κυριότερο ίσως, την αγάπη, την υποστήριξη και την εκτίµησή σας.

Όταν ξεκίνησα να πρωτοσχεδιάζω το «Square», η σκέψη µου ήταν πως δεν πρέπει να ξεχωρίζει µόνο ανάµεσα στα δεκάδες άλλα έντυπα που κυκλοφορούν στην περιοχή µας. Θα έπρεπε να στέκεται αξιοπρεπώς και ανάµεσα σε όλους τους τίτλους πανελλαδικής κυκλοφορίας που θα ήταν δίπλα του στα περίπτερα. Στο background του µυαλού µου όµως οµολογώ πως είχα κι άλλη µια επιθυµία: Το «Square» να είναι το πρώτο περιοδικό τοπικής κυκλοφορίας και δη από τη Χαλκίδα, που θα διεκδικήσει βραβείο για τη σχεδίασή του.

Σήµερα αυτό το µικρό όνειρό µου έγινε πραγµατικότητα. Η συµµετοχή του περιοδικού «Square» στα φετινά βραβεία ΕΒΓΕ (λεπτοµέρειες στη σελίδα 72) στέφθηκε µ’ επιτυχία: Η κριτική επιτροπή έκρινε, και την ευχαριστούµε γι’ αυτό τόσο εγώ όσο και οι συνεργάτες µου, πως το «Square»  άξιζε να πάρει το 2ο βραβείο (έπαινο) σχεδίασης περιοδικού στη φετινή διοργάνωση. Μια διάκριση πολύ σηµαντική, δεδοµένου του γεγονότος πως µέχρι σήµερα βραβείο κέρδιζαν µόνο µεγάλοι εκδοτικοί οίκοι από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.

Αυτή η διάκριση, από τη µια µου δίνει χαρά και ικανοποίηση. Μου δείχνει πως τα ξενύχτια στο γραφείο, προκειµένου να πάρετε στα χέρια σας ένα περιοδικό που δεν υποτιµά τη νοηµοσύνη και την αισθητική σας, δεν πάνε χαµένα. Από την άλλη µου δηµιουργεί αίσθηµα ευθύνης: Πως πρέπει το «Square» να γίνει ακόµα καλύτερο, ώστε να µην προδώσει την εµπιστοσύνη που του έδειξε η κριτική επιτροπή των ΕΒΓΕ.  Καλύτεροι όµως πρέπει να γίνουµε και για έναν ακόµη λόγο: Για να µπορούν οι Χαλκιδέοι να είναι υπερήφανοι που το «Square» είναι δικό τους παιδί. Ελπίζω να τα καταφέρουµε.