Αληθινοί εφιάλτες

Όταν δε µπορείς να ξεχωρίσεις τον εφιάλτη από την πραγματικότητα, τότε παίζεις στα ζάρια τη ζωή κάποιου άλλου…

     Θα σου εξηγήσω µε δύο λόγια την κατάσταση του Αντρέα. Δε µπορεί να ξεχωρίσει τη φαντασία από την πραγµατικότητα». Αυτές ήταν οι κουβέντες της Έλλης, όταν τη ρωτήσαµε γιατί ο άντρας της παρακολουθείται από ψυχίατρο. Ο Αντρέας κατάγεται από τη Χαλκίδα. Η Έλλη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και ζουν στην Κηφισιά. Εξαιτίας της τεράστιας ακίνητης περιουσίας τους, συγκαταλέγονται στα πλουσιότερα ζευγάρια της Ελλάδας. Το πρόβληµα του Αντρέα ξεκίνησε µετά από κάποιο ατύχηµα. Μπορεί να µην ήταν ορατά τα σηµάδια στο σώµα του, αλλά ο γιατρός είχε προειδοποιήσει ότι η ψυχολογία του είχε διαταραχτεί, χωρίς να υπάρχει θεραπεία για την κατάστασή του. Το µόνο που έκανε ήταν να λαµβάνει ψυχοφάρµακα µε την ελπίδα ότι κάποια µέρα θα επέστρεφε στον κόσµο της λογικής. Παρόλα αυτά, ο Αντρέας γινόταν όλο και πιο περίεργος. «Τα πράγµατα χειροτέρευαν µέρα µε τη µέρα», µας είπε η Έλλη, «σε σηµείο που δεν ήξερα τι να κάνω. Με κοιτούσε µε µίσος, έλεγε ότι µιλά µε νεκρούς που τους έβλεπε να στέκονται έξω από τα νεκροταφεία. Είχε µια ανεξήγητη εµµονή µε τον κόσµο των νεκρών. Ο γιατρός εξήγησε ότι ο Αντρέας θα γινόταν επικίνδυνος!». Κάποια στιγµή κατηγόρησε τη γυναίκα του ότι είχε εραστή. «Μια φορά µου είπε: Βλέπεις το όπλο; Από αυτό θα πας! Θα σε ρίξω µέσα σε λάκκο, για να κάνεις παρέα στους άλλους!» Η εµµονή στους νεκρούς, είχε «στοιχειώσει» το µυαλό του. Η Έλλη έπρεπε να πάρει γρήγορες αποφάσεις. Ο νόµος της έδινε το δικαίωµα να ζητήσει τον εγκλεισµό του σε ψυχιατρική κλινική. Ο Αντρέας νοσηλεύτηκε για τρεις περίπου µήνες. Παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των γιατρών συνεχίζει να βλέπει τους νεκρούς να περπατούν ανάµεσά σ’ εκείνον και την Έλλη…

Πολύ κακό για το τίποτα

Μια σκηνοθετημένη αυτοκτονία είναι η καλύτερη… αφορµή για να «ανοίξει» ο δρόµος που οδηγεί στο θάνατο µιας σχέσης.

     Ο Νίκος Π. και η Ελένη ήταν ένα φαινοµενικά συνηθισµένο ζευγάρι της διπλανής πόρτας. Λίγοι µόνο άνθρωποι γνώριζαν ότι στην πραγµατικότητα η σχέση τους ήταν βασισµένη στο ψέµα. Η Ελένη διατηρούσε εξωσυζυγική σχέση µε συγγενή του Νίκου. Επιπλέον, η σεξουαλική ανικανότητα τού είχε προκαλέσει κατάθλιψη. Δεν ήταν λίγες οι φορές που πάνω σε καβγά η γυναίκα του τον αποκαλούσε ανίκανο. Ο άντρας δεν άντεχε την απόρριψη. Έτσι λοιπόν, ο µόνος τρόπος για να χαλαρώνει ήταν τα ηρεµιστικά χάπια. Ένα βράδυ µετά από ένα «καθιερωµένο» καβγά, ο Νίκος ένιωσε να πνίγεται από οργή. Έβλεπε τα καλύτερά του χρόνια να περνούν χωρίς να απολαµβάνει µια τόσο φυσιολογική και αναγκαία λειτουργία, όπως είναι το sex. Σε µια στιγµή παρόρµησης σκέφτηκε να «σκηνοθετήσει» το θάνατό του, παίρνοντας ταυτόχρονα 2 δυνατά ηρεµιστικά. Ένιωθε να ζαλίζεται και να χάνει τις αισθήσεις του. Όταν η Ελένη τον αντίκρισε πεσµένο στο πάτωµα, πάνω στην ταραχή πίστεψε πως ο Αντώνης είχε πάθει έµφραγµα. Άρχισε να κλαίει, ζητώντας συγγνώµη.Μέσα από τις ενοχές της ξεπήδησε η αλήθεια: «Σε παρακαλώ ζήσε και σου ορκίζοµαι ότι όλα θα αλλάξουν.» Ο άντρας άκουγε χωρίς να αντιδρά. Όπως επίσης την άκουσε να λέει στο τηλέφωνο: «Γιώργο, ο Νίκος είναι στο πάτωµα και δεν αντιδρά. Μωρό µου, φοβάµαι ότι πέθανε!» Ναι. Ο άντρας της είχε ακούσει καθαρά κάθε… γράµµα από τη φράση «µωρό µου». Στο νοσοκοµείο οι γιατροί του έκαναν πλύση στοµάχου. Όταν πήρε εξιτήριο, είχε δύο επιλογές: να σπάσει στο ξύλο τη γυναίκα του, τιµωρώντας την έτσι για όλους τους εξευτελισµούς που είχε υποστεί, είτε να αποµακρυνθεί από κοντά της. Προτίµησε να πράξει και τα δύο, στέλνοντάς τη πρώτα στο νοσοκοµείο και κατόπιν στο δικηγόρο.

Δωµάτιο µε φονική θέα

Όταν κοιµάσαι, δε θέλεις να σε κοιτάζει κανείς. Ιδίως, όταν εκείνος που σε κοιτάζει, σκέφτεται να σε δολοφονήσει…

     Τα δύο φιλικά ζευγάρια έκαναν κοινές διακοπές τα τελευταία επτά χρόνια. Μέχρι το 2006 η Ρούλα, ο Δηµήτρης, η Αναστασία και ο Γιάννης τηρούσαν το καλοκαιρινό έθιµο κατά γράµµα. Το ξενοδοχείο στην Κάρυστο διέθετε κάποια δίκλινα που επικοινωνούσαν µεταξύ τους. Κάθε ζευγάρι είχε το χώρο του και το µόνο που τους χώριζε ήταν ένας σκοτεινός διάδροµος. Η Ρούλα και ο Δηµήτρης είχαν τη µοναδική ευκαιρία να ξεφύγουν από την καθηµερινότητα, αλλά και από την κρίση που περνούσαν. Ο λόγος; Το πάθος του Δηµήτρη για το τζόγο που οδηγούσε το ζευγάρι στην οικονοµική κατάρρευση. Η γυναίκα υποχρεώθηκε να ρευστοποιήσει ένα κοµµάτι της προσωπικής της περιουσίας, για να σώσει την κατάσταση. Όµως ο σύζυγός της εξακολουθούσε να πηγαίνει στα καζίνο. Κάθε φορά που προσπαθούσε να τον συνεφέρει, εκείνος την αγνοούσε. Ενίοτε τη χτυπούσε. Εκείνο το βράδυ κυλούσε βαρετά, καθώς η Ρούλα ήταν χαµένη στις σκέψεις της. Όταν επέστρεψαν στο δωµάτιο, ο σύζυγος έπεσε στο κρεβάτι. Η Ρούλα δε µπορούσε να κοιµηθεί. Σκεφτόταν πόσο βάναυσα είχαν «προδοθεί» τα όνειρά της. Το µυαλό της άρχισε να θολώνει.Η απελπισία έγινε οργή. «Τον έβλεπα να κοιµάται και ήλπιζα να πεθάνει στον ύπνο του. Πήρα ένα µαχαίρι και άρχισα να τον αγγίζω µε την ακρη του.» Η Ρούλα ήταν έτοιµη να περάσει στην αντίπερα «όχθη». «Ξαφνικά άκουσα φωνή της φίλης µου: Ρούλα κοίτα µε!» Με τα λόγια της Αναστασίας η Ρούλα επέστρεψε στην πραγµατικότητα. Έπειτα έπεσε στην αγκαλιά της κολλητής κι έκλαψε. «Τότε απελευθερώθηκα. Εξήγησα στη φίλη µου πώς είχε η κατάσταση.» Την επόµενη µέρα το φιλικό ζευγάρι έφυγε εσπευσµένα από την Κάρυστο, παίρνοντας τη Ρούλα µαζί. Η γυναίκα προτίµησε το διαζύγιο από το φόνο…