Ελένη Τσαλκιτζή
Τα νερά του νότιου Ευβοϊκού κρύβουν ένα τρομακτικό μυστικό…
Ένα κρύο πρωινό του Ιανουαρίου του 1947 το «Χειµάρα» προσέκρουσε στις βραχονησίδες Βερδούγια ενώ έπλεε στο Νότιο Ευβοϊκό κόλπο.
Στο πιο τραγικό ναυάγιο της ελληνικής ιστορίας έχασαν τη ζωή τους 391 επιβάτες. Ανάµεσά τους πολιτικοί εξόριστοι και γνωστοί Έλληνες που βρέθηκαν να επιπλέουν απο τους κατοίκους των Στύρων στον αφρό, νεκροί. Οι παλαιότεροι κάτοικοι της περιοχής θυµούνται πως για περίπου ένα µήνα η θάλασσα ξέβραζε πτώµατα τα οποία έφταναν µε τα κύµατα στην περιοχή τους και σφηνώνονταν στα βράχια, και στα καΐκια τους. Δεν είχαν άλλη επιλογή απο το να ανοίγουν πρόχειρους τάφους και να θάβουν µέσα τα πτώµατα που είχαν αρχίσει να φαγώνονται απο τα ψάρια. Το ναυάγιο ακολουθεί και µια ανατριχιαστική ιστορία. Μέσα στα αµπάρια του πλοίου ταξίδευαν 29 πολιτικοί κρατούµενοι, κοµµουνιστές που οδηγούνταν στην εξορία. Εκείνοι, δε λύθηκαν ποτέ απο τα δεσµά τους, παρόλο που το πλοίο βούλιαζε, αλλά αφέθηκαν να βρουν φριχτό θάνατο, δεµένοι µε χειροπέδες στα αµπάρια. Οι δύτες που επισκέφθηκαν µετά από 50 χρόνια το ναυάγιο, βρήκαν τα ρούχα και τα παπούτσια των αλυσοδεµένων στη θέση τους ακριβώς κάτω απο τις αλυσίδες. Σα να ήταν ακόµα ζωντανοί εκείνοι που παρασύρθηκαν δεµένοι στον υγρό τους τάφο. Απο τότε το ναυάγιο αντιµετωπίζεται σα νεκροταφείο. Απαγορεύεται το ψάρεµα στη γύρω περιοχή, ενώ υπάρχουν µαρτυρίες ψαράδων που περνούν απο το σηµείο και λένε όλοι πως νιώθουν το ίδιο ρίγος, σα να τους διαπερνάει ηλεκτρικό ρεύµα. Αίσθηση που ξεπερνούν µόλις αποµακρυνθούν λίγο από την περιοχή. Σίγουρα πρόκειται για ένα µεγαλοπρεπές υγρό νεκροταφείο που προκαλεί το δέος. Ειδικά τη νύχτα, στα µαύρα νερά του Ευβοικού, η ιστορία του πιο θανατηφόρου ναυαγίου στην Ελλάδα µοιάζει ακόµα πιο ανατριχιαστική.
Υπόλοιπες ιστορίες µυστηρίου από τα νερά της Εύβοιας:
Το νησί των σφαγμένων στη νότια Εύβοια
Ο θαλάσσιος δαίμονας των Λουκισίων