Στα 17 της συνειδητοποίησε πως είναι ένα ξεχωριστό παιδί. Σήµερα η 23χρονη Ελπίδα ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Από µικρή ηλικία, όταν ακόμη ζούσε στη Χαλκίδα, έβλεπε τους ανθρώπους µε ένα διαφορετικό τρόπο απ’ ό,τι οι άλλοι.

Μπορούσε να διακρίνει την αύρα του κάθε ατόµου και, αποκωδικοποιώντας τα εκάστοτε «σηµάδια», να εξάγει συµπεράσµατα για τη ζωή και το χαρακτήρα του. Σε ηλικία εννέα ετών θυµάται την επίσκεψη ενός θείου της στο πατρικό της σπίτι στη Χαλκίδα. Εκείνη η ηµέρα ήταν και η τελευταία που θα τον ξανάβλεπε ζωντανό! «Άρχισα να κλαίω µόλις τον είδα» μας είπε, ξεκινώντας να μας λέει την ιστορία της. «Στην αρχή οι δικοί µου θεώρησαν πως θα ηρεµούσα από τα δώρα που µου είχε φέρει, αλλά τίποτα. Αυτό που έβλεπα µε είχε ανατριχιάσει», µας εξοµολογήθηκε η Ελπίδα.

Τι είχε δει; Η αύρα του θείου της ήταν τόσο εξασθενηµένη σε σηµείο που να φαίνεται πως αργοσβήνει, αφήνοντας έτσι ένα µαύρο ανθρώπινο περίγραµµα, όµοιο µε σκιά. Δύο µέρες µετά πληροφορήθηκε πως ο θείος της σκοτώθηκε σε ατύχηµα στην οικοδοµή που εργαζόταν. Κάτι παρόµοιο επαναλήφθηκε σε ηλικία 14 ετών, οπότε και είδε πως η αύρα του καλύτερού της φίλου παρουσίαζε συµπτώµατα ίδια µε εκείνης του θείου της. Ρωτώντας τον τι σχεδίασε να κάνει τις επόµενες µέρες, εκείνος την πληροφόρησε ότι σχεδίαζε να πάει για κυνήγι µε τον πατέρα του. Ακούγοντας αυτό, η Ελπίδα του ζήτησε να µην το κάνει και να µείνει σπίτι του. Έτσι και έγινε. Λίγες µέρες µετά η αύρα του φίλου της ακτινοβολούσε και πάλι εκπέµποντας ζωή!

Ιστορίες από το ίδιο άρθρο (εκκρεμούν παραπομπές):

Ο αρνητής των Δυνάμεων

Ο Ορός της Αλήθειας

Επιστροφή στο παρελθόν

Ο άφθαρτος;