Πολλοί από εσάς θα έχετε ακούσει το παραµύθι για εκείνα τα µικρούτσικα πλάσµατα, τα µαύρα σαν κατράµι, που προσπαθούν µε πριόνια και τσεκούρια να κόψουν τους στύλους που στηρίζουν τη γη, για να τη βουλιάξουν.

     Ποια είναι αυτά; Μα τα καλικαντζαράκια! Μέχρι εδώ, οκ, το έχετε, όλα ωραία και καλά. Αρκεί ο αγαπηµένος σας να µην είναι και εκείνος καλικαντζαράκι και να µην πριονίζει τα δικά σας νεύρα, που στηρίζουν την πολύτιµη ηρεµία σας. Διαβάστε λοιπόν παρακάτω και διαπιστώστε εάν το έτερόν σας ήµισυ βρίσκεται στην κατηγορία των συγκεκριµένων παιχνιδιάρικων αερικών.

     Αν ναι, µετά τα Χριστούγεννα είναι ίσως η καταλληλότερη ευκαιρία, για να τον αποχαιρετήσετε. Και τώρα τα δύσκολα: Πώς να τους ξεχωρίσετε:

«Μωρό µου, αυτό είναι καµπούρα ή σκύβεις πάνω από τα προβλήµατα µου;»

Κατά τη λαϊκή αντίληψη καθένα από τα όντα αυτά έχει και από ένα κουσούρι.

     Κουτσοί, στραβοί, µονόφθαλµοι, µονοπόδαροι, στραβοπόδαροι, κουλοί, καµπούρηδες. Πέρα από το ότι πρέπει να µιλήσουµε σοβαρά για την επιλογή σας αν φέρει κάποιο απ’ τα παραπάνω χαρακτηριστικά, οφείλω να σας ενηµερώσω φίλες µου, πως η Εσµεράλδα και ο καµπούρης της Παναγίας των Παρισίων ήταν απλώς ένα παραµύθι και όχι love story προς µίµηση. Για να επανέλθουµε στο θέµα µας όµως, αυτό που χαρακτηρίζει περισσότερο τους καλικάντζαρους είναι η αλλόκοτα ζωώδης µορφή τους: µαυριδεροί, µε τραγίσια πόδια και χέρια σαν µαϊµούς. Σε αυτό το σηµείο πρέπει να προσέξετε ιδιαίτερα, γιατί τα πράγµατα αρχίζουν ν’ αγριεύουν, η κτηνοβασία διώκεται ποινικά.

     Το γούστο τους επίσης στο ντύσιµο δεν είναι ακριβώς αυτό που λέµε, η χαρά του σχεδιαστή. Φοράνε µονίµως κουρέλια ,σιδεροπάπουτσα και είναι µονίµως ατηµέλητοι. Αυτό εξηγεί, γιατί δεν εκτίµησε εκείνο το πανάκριβο κοστούµι που του χαρίσατε στη γιορτή του ενώ ένας χορός µαζί του ίσως αποδειχθεί καταστροφή για τα κοµψά και περιποιηµένα ποδαράκια σας.

«Τι θα φάµε σήµερα;»

Εάν αποφασίσετε να πάτε σε εστιατόριο (εξαιρούνται τα κινέζικα) και ο καλός σας παραγγείλει για πρώτο πιάτο βατράχια και για δεύτερο φίδια τότε αυτή ίσως είναι η αρχή των προβληµάτων σας.

     Βασικό χαρακτηριστικό γνώρισµα των καλικάντζαρων είναι ότι αρέσκονται στο να τρώνε σκουλήκια, φίδια και βατράχια. Ίσως αυτό και µόνο θα πρέπει να σας βάλει σε σκέψεις να διακόψετε την σχέση. Πού να τρέχετε τώρα στα βουνά και στα έλη, για να του φτιάξετε το µεσηµεριανό ή ακόµα χειρότερα, φαντάζεστε ένα ροµαντικό δείπνο µε κεριά, που ενδεχοµένως θα θελήσετε να του κάνετε έκπληξη; Μπλιαχ!

«Μα δε µπορείς να κάνεις µια δουλειά σωστά;»

Άλλο χαρακτηριστικό των καλικάντζαρων είναι ότι δε µπορούν να κάνουν µια δουλειά της προκοπής. Όλα τα αφήνουν στη µέση!

     Εάν λοιπόν οι δουλειές που αναθέτετε στον αγαπηµένο σας καταλήγουν σε καταστροφή, προβληµατιστείτε! Σύµφωνα µε το µύθο, οι καλικάντζαροι δεν είναι ικανοί να φέρουν εις πέρας ακόµη και το µεγαλύτερό τους όνειρο: να καταστρέψουν τη γη!  Όλο το χρόνο βρίσκονται κάτω από την επιφάνειά της δουλεύοντας ασταµάτητα, για να την κάνουν να πέσει, πριονίζοντας τον στύλο που τη στηρίζει. Μόνο όταν φτάνει το βράδυ της παραµονής των Χριστουγέννων τα παρατάνε όλα και ανεβαίνουν στην επιφάνεια, για να ταλαιπωρήσουν τον κόσµο. Στο διάστηµα αυτό όµως τα θεµέλια αναστηλώνονται µόνα τους και µετά αρχίζουν πάλι από την αρχή. Τώρα µπορείτε λοιπόν να καταλάβετε, γιατί ο καλός σας δε µπορεί να βιδώσει ούτε µια βίδα σωστά, κάνοντάς σας να ξεφωνίζετε έξαλλη: Γ*#% της γης τον άξονα!

«Αγάπη µου! Πήρες τα κλειδιά;»

Εάν ο αγαπηµένος σας ξεχνάει συνέχεια τα κλειδιά του σπιτιού και δε φαίνεται να σκοτίζεται ιδιαίτερα, τότε ίσως ήρθε η στιγµή να βγάλετε το τζάκι και να βάλετε καλοριφέρ!

     Τα συγκεκριµένα όντα δεν τα λένε τυχαία σταχτοπόδηδες ή σταχτιάρηδες: τρυπώνουν από τις καµινάδες. Και εάν αυτό δεν κλόνισε τα ισχυρά συναισθήµατα για τον καλό σας (να τον χαίρεστε) σκεφτείτε ότι τα ταπητοκαθαριστήρια θα πλουτίσουν από εσάς. Γιατί η στάχτη από τα χαλιά, χρυσή µου, δε βγαίνει εύκολα! Βασική λεπτοµέρεια: Σε περίπτωση που θελήσετε να χωρίσετε, η ατάκα: «Άφησε τα κλειδιά  καθώς φεύγεις», δε θα σας καλύψει πλήρως.

«Με ανάβεις;»

Ο µεγαλύτερος φόβος όµως των καλικάντζαρων είναι η φωτιά. Μην απογοητευτείτε λοιπόν, εάν η αγάπη σας και µόνο στο άκουσµα της ερωτικής σας πρόκλησης, «άναψέ µε» γίνει καπνός. Ηρεµήστε, δεν είναι gay, είναι απλώς καλικάντζαρος.

     Τώρα, εάν έχετε ακόµη αµφιβολίες, για το πούθε κρατάει η σκούφια του, για να τον τεστάρετε ζητήστε του τα ακόλουθα: Πρώτον. να του προτείνετε να γραφτεί στους εθελοντές δασοπυροσβέστες. Δεύτερον: Να τον καλέσετε για µεσηµεριανό, στο οποίο θα τον παρακαλέσετε να σας ανάψει τη φωτιά στο barbecue. Τρίτον, να αποδείξει µε µία απλή χειρονοµία πως, όταν έλεγε πως θα έκανε τα πάντα για σας, το εννοούσε. Να αυτοπυρποληθεί.

     Ποτέ δεν κατάλαβα, γιατί λένε τις γυναίκες απαιτητικές και παράλογες. Εάν µετά από αυτά, σας µπουν ιδέες πως ο αγαπηµένος σας δεν είναι από τζάκι, ίσως αυτό συµβαίνει, γιατί φοβάται τη φωτιά στο τζάκι. Εάν τώρα ο καλός σας έχει έστω και ένα από τα κουσούρια που ανέφερα, καλό θα ήταν να τον αποχαιρετήσετε µαζί µε τους οµοίους του! Προσωπική συµβουλή: Δεν υπάρχει λόγος να περιµένετε µέχρι τα Θεοφάνια. Γράψτε του ένα απλό γραµµατάκι αποχαιρετισµού τύπου: «Τα Χριστούγεννα φεύγουν και οι καλικάντζαροι µας αποχαιρετούν. Αντίο λοιπόν και καλό σου ταξίδι!».