– Αναζητώ έναν άνδρα που να µη µε θέλει για τα λεφτά που έχω. – Αναζητώ µια γυναίκα που να µη µε θέλει για τα λεφτά που δεν έχω.
Συναντήσαμε μέσα απο site και αγγελίες γνωριμιών πέντε Χαλκίδαίους. Διαβάστε τις εντυπώσεις μας.
Συναντήσαµε µέσα από αγγελίες γνωριµιών πέντε Χαλκιδέους που µε αυτό τον τρόπο αναζητούν συντρόφους και σας µεταφέρουµε τις εντυπώσεις µας. Μάθετε λοιπόν τι κρύβετε πίσω από το: «Νέος, εµφανίσιµος και πετυχηµένος αναζητεί…». Τα ραντεβού στα τυφλά τα γνωρίζετε. Τώρα θα µάθετε και για τα ραντεβού της τύφλας!
Στις συναντήσεις µου µε τους «υποψήφιους γαµπρούς» εµφανίστηκα ως Άννα, µε καταγωγή από τη Ρόδο. Για να κάνω πιο πιπεράτη την ιστορία, προσέθεσα το µπαχαρικό του χρήµατος, αφού παρουσιάστηκα ως γόνος πλούσιας οικογένειας µε αλυσίδα ξενοδοχείων κτλ. Για ασφάλεια, καθώς ποτέ δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει ένα ραντεβού στα τυφλά, κανόνισα τις συναντήσεις σε κεντρικά σηµεία της πόλης. Η η διαδικασία θύµιζε ταινία κατασκοπείας µε σασπένς και µυστήριο, αφού δεν ήξερα τι άνθρωπο θα συναντούσα κάθε φορά.
Να έρθω μαζί σου;
Το πρώτο ραντεβού κλείστηκε στην παραλία της Χαλκίδας. Ο 32χρονος Σ.Π. ξεπρόβαλλε από το πλήθος µε µυστικοπαθές ύφος και επιφυλακτικό στυλ. Η εξωτερική του εµφάνιση δεν ήταν και η καλύτερη για να αναφωνήσω µε θαυµασµό: «Θεέ µου, τι παίδαρος!» Αραιά µαλλιά (πέντε τρίχες δηλ.), ύψος κανονικό και πρόσωπο που τον έκανε να µοιάζει µε Τσετσένο τροµοκράτη.
– Ώστε Άννα, ε;
– Ναι.
– Τι κάνεις στη Χαλκίδα Άννα; Στο τηλέφωνο µου είπες ότι είσαι από τη Ρόδο, αν θυµάµαι καλά.
– Ήµουν φοιτήτρια εδώ. Εσύ;
– Δουλεύω security, αλλά κάνω και ελληνορωµαϊκή πάλη.
– (Σιγά τα αυγά) Άντε; Μπράβο! Για πες µου κάποια πράγµατα για σένα.
«Εµένα δε µ’ ενδιαφέρουν τα χρήµατα, ξέρεις, αρκεί να περνάω καλά.
– (Υπεράνω χρηµάτων ο τύπος!) Και µένα το ίδιο.
– Είµαι πολύ εντάξει απέναντι στους άλλους.
– Και εγώ το ίδιο, εξάλλου δεν έχω ανάγκη από χρήµατα.
– Δηλαδή;
– Οι γονείς µου έχουν ξενοδοχείο στη Ρόδο…
– Αλήθεια ;… Ξέρεις µου αρέσει πολύ η Ρόδος.
– (Ώπα!) Ναι ε; Και εγώ σκοπεύω να γυρίσω πίσω…
– Θα µε έπαιρνες µαζί σου;
– (Κατευθείαν στο ψητό ο τύπος). Τι ακριβώς εννοείς;
– Αναρωτιέµαι αν θα µπορούσα να έρθω και εγώ µαζί σου στη Ρόδο.
– Γιατί όχι, ίσως.
– Ξέρεις δεν είµαι συµφεροντολόγος και δεν κάνω φιλίες από σκοπιµότητα. Άσε που µε γουστάρουν πολλές γυναίκες, ακόµη και πλούσιες, και τις διώχνω.
– (Από µετριοφροσύνη σκίζει.) Και γιατί τις διώχνεις;
– Γιατί µου αρέσει να περνάω καλά και δε µ’ ενδιαφέρουν τα χρήµατα που έχει ο καθένας. Και να ξέρεις, η γυναίκα είναι λαχείο και ο άντρας αντίστοιχα. Λοιπόν;
– Τι λοιπόν; (Επιµένει κιόλας.)
– Θα µε έπαιρνες µαζί σου στη Ρόδο; (Χαριτολογώντας και γελώντας.)
– Ως τι να σε πάρω;
– Δεν ξέρω, ίσως ως υπάλληλο;
– Θα το σκεφτώ…
– Ξέρεις, έχω αρχίσει να σε πηγαίνω πολύ και έχεις και γλυκά µατάκια…
– (Και εγώ θα σε πήγαινα αν είχες ξενοδοχείο.) Εντάξει, θα δούµε.
– Λοιπόν θα περιµένω από εσένα να, ξέρεις τώρα…
– Τι εννοείς γενικώς;
– Την πρώτη κίνηση…καταλαβαίνεις. Γιατί αν σε φιλήσω εγώ ίσως και να λιποθυµήσεις.
– (Σιγά ρε!) Ναι ε; Τι λες, ρε παιδί µου…
– Μη µε ξεχάσεις. Θα περιµένω.
– Δε θα σε ξεχάσω. (Με αυτό το πλευρό να κοιµάσαι.)
– Τα λέµε.
– (δεν το νομίζω…)
Τι λίγα ψίχουλα ευτυχίας; Μόνο φορολογική δήλωση δε µου ζήτησε να του δείξω ο Σ.Π. που, όπως εξοµολογήθηκε, πιστεύει ότι η γυναίκα είναι λαχείο. Για αυτόν σίγουρα… αφού την υποτιθέµενη πλούσια Ροδίτισσα την έβλεπε σα τζόκερ! Τα συµπεράσµατα είναι εµφανή από το διάλογο που προηγήθηκε. Λογάριαζε όµως χωρίς την «ξενοδόχο».
Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα!
Δεύτερος υποψήφιος για µια θέση στην καρδιά µου ήταν ο 32χρονος Ι.Ν., ιδιοκτήτης ψιλικατζίδικου. Από την αρχή ο Κ. φάνηκε ευγενικός αλλά και µε ικανότητες µέντιουµ, καθώς µόλις µε είδε είπε πως έτσι ακριβώς µε φανταζόταν! Ο Ι.Ν. εµφανισιακά θύµιζε µια κούκλα από τo Muppet show, καθώς είχε τις τέλειες προδιαγραφές για να κερδίσει το όσκαρ ασχηµόφατσας.
– Ακριβώς έτσι σε περίµενα…
– Και εγώ κάπως έτσι σε περίµενα… (Θα πέσει φωτιά να µε κάψει)
– Φαίνεσαι πιο µικρή.
– (Άρχισαν από τώρα τα κοπλιµέντα.) Ναι, µου το έχουν πει και άλλοι.
– Ξέρεις, η Ρόδος είναι το αγαπηµένο µου νησί, έχω πάει αρκετές φορές.
– Ωραία.
– Είχα πάει όµως µόνος µου…»
– (Μήπως θέλει τώρα να πάµε µαζί;) Και τι έκανες µόνος σου;
– Απλώς µου αρέσει πολύ, το νιώθω σαν το σπίτι µου…»
– (Μάλλον το σπίτι του είναι γκαρσονιέρα!) Δηλαδή;
– Θα ήθελα να πάω εκεί για να µείνω.
– Εντάξει και η Χαλκίδα είναι ωραία.
– Σαν τη Ρόδο όµως δεν είναι, έχει και περισσότερο τουρισµό εκεί.
– Ασχέτως µ’ αυτό, είναι πράγµατι πολύ όµορφο νησί. Και οι Ροδίτισσες;
– Ναι, είσαι πολύ όµορφη. Έχεις και πολύ καλό χαρακτήρα και φαίνεσαι απόλυτα ειλικρινής. Ξέρεις και κάτι ακόµη;
– (Ειλικρινής; Βουλωμένο γράμμα διαβάζει!) Όχι, για πες µου.
– Τα χρήµατα δε φέρνουν την ευτυχία.
– (Αγοράζουν αρκετή όµως.) Σίγουρα.
– Ειλικρινά εµένα, ρε παιδί µου, δε µε τραβάνε καθόλου. Τι να σου πω, µου φαίνεται ότι είτε ζεις µε 200 ευρώ είτε µε 1000 είναι το ίδιο πράγµα.
– Συµφωνώ.
– Ε, αφού έχεις ξενοδοχείο, λογικό είναι.
– Ναι, έχεις δίκιο.
– Λοιπόν θα ήθελα να σε δω ξανά, αν θα ήθελες και εσύ φυσικά.
– Τι να σου πω, ίσως τα ξαναπούµε.
– Ξέρεις, ήταν να συναντήσω και άλλες, αλλά όταν τις έβλεπα τελευταία στιγµή δεν κατέβαινα από το αυτοκίνητο. Εσύ είσαι σπάνια περίπτωση…
– (Σιγά µην είµαι και ουραγκοτάγκος της Αφρικής.) Σ’ ευχαριστώ πολύ.
– Ok, θα περιµένω, αν θέλεις, µε ξαναπαίρνεις τηλέφωνο.
– Οκ, τα λέµε. Bye.
Ο Ι.Ν. αν και δε ζήτησε ευθέως από την «Άννα» να τον πάρει µαζί της στη Ρόδο, έδειξε έντονη επιθυµία να µετακοµίσει στο νησί που, όπως έλεγε, λατρεύει. Τώρα πώς ξαφνικά ένας Χαλκιδέος θα παρατούσε τη ζωή του µόνο και µόνο επειδή του αρέσει η Ρόδος, αυτό είναι πραγµατικά περίεργο. Η πιθανότητα όµως να µείνει εκεί είναι τόση όση και η Άννα να είναι Ροδίτισσα. Απολύτως καµία δηλαδή.
Με λένε Λάκη και αναζητώ το άλλο µου µισό: µια γυναίκα χαζή, άφραγκη και ανοργασµική.
Είμαι πρόθυμος για όλα!
Επόµενος στη λίστα µου ήταν ο 46χρονος Λ.Γ. που είχε ήδη πίσω του ένα παρελθόν µε 2 γάµους και παιδιά στην ηλικία της «Άννας». Εµφανισιακά ήταν σα να κατέβηκε µόλις από τη στρούγκα, ενώ το παλιοµοδίτικο µουστάκι του µε πήγαινε δεκαετίες πίσω, την εποχή που ακόµη έπαιρναν το νερό µε τις στάµνες.
– Έχω χωρίσει, που λες Άννα µου, 2 φορές, άστα, πού να στα λέω.
– Έλα πες µου…
– Παντρεύτηκα πολύ γρήγορα χωρίς να το σκεφτώ καλά… Και οι δύο µου οι γυναίκες ήταν αρκετά πιο µικρές από εµένα. Με απάτησαν και οι δύο.
– (Τα ήθελε ο κ… σου και σένα. Τι δουλειά είχες µε τις µικρούλες;). Σώπα, ρε παιδί µου. Και τώρα τι σκέφτεσαι;
– Δεν έχω σκοπό να παντρευτώ, αλλά αν τύχει κάτι καλό, βλέπουµε. Χρήµατα δόξα τω Θεώ υπάρχουν, να φάνε και οι κότες.
– (Μοιάζω µε κότα;) Δηλαδή;
– Κάνω καλή παρέα. Μου αρέσουν και τα ταξίδια, οπότε αν θέλεις κάποια φορά…
– Εγώ σκοπεύω να γυρίσω στη Ρόδο, είναι στη µέση και η επιχείρηση του πατέρα µου.
– Ναι, καταλαβαίνω.
– Είναι δύσκολο και…
– Και εγώ έχω εργοστάσιο, καταλαβαίνω.
– Εργοστάσιο;
– Ναι, µε µάρµαρα. Είχα κερδίσει το λαχείο το 86.
– (Οµορφούλης µου φαίνεται!) Σοβαρά, κέρδισες το λαχείο;
– Ναι. Γι’ αυτό σου λέω, χρήµατα υπάρχουν.
– Μπράβο.
– Γνώρισα και κάποιες άλλες από τις αγγελίες, αλλά …
-Αλλά τι;
– Ε, τι να σου λέω τώρα… κάποιες ήταν ακόµη και παντρεµένες.
-Αλήθεια; Για λέγε.
– Ναι. Σου λέω µε παρακαλούσαν, αλλά εγώ δε µπλέκω µε τέτοια πράγµατα, δε χωρίζω το ζευγάρι.
– (Ο κερατάς ξέρει καλύτερα πόσο πονάει το κέρατο.) Ναι, έχεις δίκιο.
– Λοιπόν;
– Τι λοιπόν;
– Αν θέλεις κάποιο βράδυ, πάµε κάπου να φάµε.
– Τι να σου πω τώρα…
– Να ξέρεις ότι εγώ είµαι πρόθυµος για όλα!
– Εεε…
– Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω…
– Πρέπει να φύγω όµως τώρα.
– Πάρε αν θέλεις και αυτό το νούµερο, σε αυτό θα µε βρίσκεις πάντα.
– (Ουφ!)Οκ.
– Και ελπίζω να τα πούµε ξανά.
– Γεια σου.
Ο Λ.Γ. δε θύµιζε κάποιον επιτήδειο που ήθελε να φάει τα χρήµατα της Άννας. Εξάλλου, ολόκληρο εργοστάσιο είχε και αυτός. Σίγουρα όµως εδώ ταιριάζει αυτό που λένε «ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδηµα.» Τα «κέρατα» στο κεφάλι του δε φαίνεται να τον ενοχλούν καθόλου, αφού ο Mr Duracel ακολουθεί το σλόγκαν: «εκεί που οι άλλες µπαταρίες σταµατούν, εκείνος συνεχίζει.» Και καλά κάνει, εδώ που τα λέµε.
Θα μου δάνειζες;
Ο τέταρτος κύριος που συνάντησα ως «Άννα» ήταν ο 38χρονος Δ.Κ. Αυτό που τον ξεχώριζε από τους άλλους ήταν ο γλόµπος που είχε για κεφάλι και το θράσσος, αφού όπως θα δείτε παρακάτω, µου ζήτησε δανεικά χρήµατα από το πρώτο κιόλας ραντεβου!
– Δε φαίνεσαι όµως για πλούσια, δεν είναι έτσι το στυλ σου.
– (Έπρεπε να βάλω τη γούνα.) Ναι. Με µεγάλωσαν ο παππούς και η γιαγιά µου, οι οποίοι ήταν απλοί άνθρωποι.
– Μάλιστα, κατάλαβα. Έχω ακούσει και από µια γνωστή µου που είναι από τη Ρόδο ότι όλοι οι Ροδίτες έχουν οικονοµική άνεση, ισχύει αυτό;
– (Δε χάνεις καθόλου χρόνο ε;) Ναι. Όλοι οι άνθρωποι εκεί έχουν είτε ξενοδοχεία, όπως εγώ, είτε µαγαζιά. Εσύ µε τι ασχολείσαι;
– Είµαι στη… (μου είπε μια Δημόσια Υπηρεσία της Χαλκίδας). Βασικά δεν ξέρω, µε βλέπεις ότι είµαι κάπως επιφυλακτικός.
– Ναι, σε βλέπω και το καταλαβαίνω αυτό…
– Ναι, γιατί θα µπορούσα να πω και εγώ ότι έχω χρήµατα.
– (Και γιατί δε το λες, σάµπως εγώ έχω;) Βασικά γιατί έβαλες αγγελία;
– Για να κάνω γνωριµίες. Εσύ δε νιώθεις µόνη σου;
– Ε, όσο να ‘ναι.
– Φαίνεται! Εσύ τι ακριβώς “ψάχνεις”;
– Τίποτα συγκεκριµένο.
– Κάποιον για παρέα;
– Ίσως…
– Αλήθεια, πόσα ξοδεύεις το µήνα;
– Δεν τα έχω υπολογίσει.
– Περίπου 600 ευρώ ή παραπάνω;
– Εκεί περίπου, ίσως και παραπάνω.
– Τι αυτοκίνητο έχεις;»
– Μια BMW.
– Καµιά µέρα να πάµε και βόλτα µε το αµάξι σου, µου αρέσουν πολύ αυτά τα αυτοκίνητα.
– (Αν βρω καµιά δανεική.) Ok. Όποτε θέλεις.
– Γι’ αυτό µε είδες λίγο δύσπιστο στην αρχή. Τόσο όµορφη κοπέλα, πώς να µη σ’ εκµεταλλευτεί κανείς;»
– Τι είπες;
– Τίποτα. Έχω γνωρίσει και άλλες κοπέλες από τις αγγελίες. Μια εξ αυτών µάλιστα µου ζήτησε και χρήµατα.
– Χρήµατα;
– Ναι. Δανεικά και ακόµη µου ζητάει. Δεν της τα έδωσα φυσικά. Εσύ τι θα έκανες;
– Δε ξέρω, ίσως και να τα έδινα.
– Δηλαδή εµένα θα µου δάνειζες χρήµατα;
– Γιατί όχι; Αφού τα έχω…
– Τόσο εύκολα θα µου δάνειζες;
– Εάν τα είχες τόση ανάγκη.
– Ωραία. Πάντως να µη δανείζεις αν δεν ξέρεις σίγουρα ότι θα τα πάρεις. Εγώ όµως πάντα τα δίνω πίσω, όταν δανειστώ.
– Όλοι όµως µπορούµε να βρεθούµε σε µια δύσκολη στιγµή.
– Ναι, ναι. Σίγουρα.
– Λοιπόν, είναι ώρα να φύγω.
– Χάρηκα πολύ για τη γνωριµία. Ελπίζω να τα ξαναπούµε.
Δεν έχασε καθόλου το χρόνο του ο Δ. Κ. βοµβαρδίζοντας τη Άννα µε ερωτήσεις που αφορούσαν λίγο πολύ την οικονοµική της κατάσταση. Δηµόσιος υπάλληλος στο επάγγελµα, έχει βαρεθεί φαίνεται να πιάνει στα χέρια του χρήµατα άλλων. Μήπως αντί για δηµόσιος υπάλληλος ο τύπος είναι δηµόσιος κίνδυνος για τις γυναίκες;
Είσαι η πρώτη και η τελευταία!
Με το ίδιο story συνάντησα και το τελευταίο µου ραντεβού. Ήταν ο 37χρονος Γ. Σ. που εργάζεται στην αεροπορία. Αν και η «Άννα» ανάβει µε καλογυµνασµένους άνδρες που φορούν τη στολή της αεροπορίας, στη συγκεκριµένη περίπτωση µάλλον προσγειώθηκε όχι µόνο από την εµφάνιση του ραντεβού της, αλλά και από αυτά που της είπε!
– Καταρχήν θέλω να σου ξεκαθαρίσω ότι η αγγελία δεν ήταν δική µου απόφαση.
– (Φουριόζος ήρθε.) Ποιου ιδέα ήταν;
– Κάποιου φίλου µου που ασχολείται µε αυτά και παρασύρθηκα.
– (Ναι. Το νιάνιαρο, παρασύρθηκε.) Σε καταλαβαίνω.
– Εγώ είµαι φρεσκοχωρισµένος µε ένα παιδί.
– (Και αρχίζει να µου αναλύει τη ζωή µε τη πρώην γυναίκα του και το πόσο καλά ήταν µαζί κτλ.) Γιατί χωρίσατε, αφού περνούσατε καλά;
– Μάλλον η κουµπάρα µου φταίει. Μας µάτιασε.
– (Πάρε ένα σκόρδο.) Πιστεύεις ότι φταίει αυτή;
– Είχε χωρίσει και αυτή από το σύζυγό της και από τότε έγινε κολλητή µε τη γυναίκα µου. Αυτή της άλλαξε τα µυαλά.
– (Σκέφτηκες το ενδεχόµενο να χωρίσατε εξαιτίας του κουµπάρου;) Δε µπορείς να τα έχεις όλα στη ζωή.
– Μπορεί όχι όλα, αλλά τουλάχιστον έχω χρήµατα.
– Έχεις γνωρίσει καµιά άλλη εκτός από εµένα;
– Όχι, είσαι η πρώτη και η τελευταία. Μια ηλίθια µε παίρνει συνέχεια τηλέφωνο και όλο λέει να συναντηθούµε, αλλά τίποτα.
– Μάλιστα, ωραία.
– Τι κάνεις τα βράδια σου;
– Τίποτα ιδιαίτερο. Εσύ;
– Και εγώ τίποτα συγκεκριµένο. Δε µε γεµίζει κάτι.
– Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι δύσκολες.
– Πάντως, εσύ είσαι µια χαρά. Ειλικρινά δεν περίµενα να είσαι έτσι.
– Ναι, ακουγόµουν στο τηλέφωνο κάπως…
– Αυτό το κάπως χάθηκε µε το που σε είδα. Ειδικά τώρα που σε γνώρισα, τολµώ να πω ότι δεν είµαι πλέον τόσο επιφυλακτικός. Εξάλλου ποτέ δεν ξέρεις τι µπορεί να σου συµβεί σε ένα τέτοιο ραντεβού.
– Δηλαδή να συµβεί τι;
– Ξέρω εγώ καµία ανώµαλη…
– (Δε µας τα είπες αυτά, κρίµα και είσαι και στην αεροπορία.)Εσύ φοβόσουν δηλαδή µήπως έρθει καµία ανώµαλη;
– Όχι, γενικώς µιλάω.
– Ναι, καταλαβαίνω, καλά κάνεις. Και εγώ ήµουν επίσης επιφυλακτική.
– Λοιπόν, όποτε θελήσεις ξανά, µπορείς να µε πάρεις τηλέφωνο.
– Καλό σου βράδυ και χάρηκα πολύ για τη γνωριµία.
Ο Δ.Κ. είναι από τις λίγες περιπτώσεις ανδρών, που φέρονται όπως θα έπρεπε να φερθούν και όλοι οι προηγούµενοι κύριοι των αγγελιών. Η δικαιολογία του ότι δεν ήθελε να µπει το όνοµά του σε αγγελία ραντεβού µάλλον δεν ευσταθεί, καθώς η αρχική του δυσπιστία προς την Άννα αργότερα µετατράπηκε σε ενδιαφέρον. Ο τύπος έψαχνε πιο πολύ µία γυναικεία άποψη για τα οικογενειακά του προβλήµατα, παρά για τα σεξουαλικά του.