Τρέλα, σχιζοφρένεια, ψυχώσεις, φοβίες. Λέξεις που αφορούν το 40% του πληθυσμού της Εύβοιας. Ναι λοιπόν. Υπάρχει πολύ «τρέλα» εκεί έξω!
Πολύ συχνά µεταξύ λιγότερο σοβαρού και περισσότερο αστείου, συνηθίζουµε να λέµε πως οι Χαλκιδέοι είναι τρελοί. Δυστυχώς στη συγκεκριµένη περίπτωση το θέµα δεν έχει µεγάλη πλάκα, καθώς πολλοί άνθρωποι έρχονται αντιµέτωποι µε τον ίδιο τους τον εαυτό.
Ψυχώσεις, φοβίες, άγχος και τόσες άλλες καταστάσεις µετατρέπουν την τυπική καθηµερινότητα πολλών ανθρώπων σε µαρτύριο. Πολλοί µπερδεύουν την εικόνα ενός άνδρα ο οποίος φωνάζει υστερικά ότι δεν είναι τρελός µ’ εκείνη ενός ανθρώπου που νοσεί ψυχικά παρουσιάζοντας π.χ. κατάθλιψη. Σ’ αυτό τον τοµέα έρχεται να πληροφορήσει και να βοηθήσει η Ε.Π.Α.Ψ.Υ.
Οι ερευνητές των ψυχών
Η Ε.Π.Α.Ψ.Υ. (Εταιρεία Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ψυχικής Υγείας) ξεκίνησε το 1989 ως ένα επιστηµονικό και µη κερδοσκοπικό σωµατείο, που ως αντικείµενο έρευνας είχε την ψυχική υγεία των ανθρώπων.
Σήµερα είναι ένας αναγνωρισµένος µη κυβερνητικός οργανισµός, ο οποίος εκτός από την έρευνα προχωρά και στη δυναµική επανένταξη στην κοινωνία ανθρώπων που αντιµετωπίζουν ψυχολογικά προβλήµατα. Αυτό κάνει και το κέντρο της Ε.Π.Α.Ψ.Υ. που εδρεύει στη Χαλκίδα. Η Ε.Π.Α.Ψ.Υ. φιλοξενεί σήµερα 15 ανθρώπους οι οποίοι βρέθηκαν από το ψυχρό περιβάλλον του ψυχιατρείου στο Δαφνί σ’ ένα χώρο όπου τους αντιµετωπίζουν όχι ως αντικείµενο έρευνας, αλλά ως «υποκείµενο» αγάπης. Μάλιστα σε συνεργασία µε το Ερευνητικό Κέντρο Παγκόσµιου Οργανισµού Υγείας Lille οργάνωσε µία καινοτόµο έρευνα στην Εύβοια.
Η έρευνα
Το 2004 διεξήχθη στην Εύβοια µια αρκετά πρωτοποριακή έρευνα για τη µελέτη της ψυχικής υγείας του πληθυσµού της.
Με τη χρήση ερωτηµατολογίων, ένα στατιστικά αντιπροσωπευτικό δείγµα 900 κάτοικων, κυρίως από την περιοχή της Χαλκίδας, αποκάλυψε µια πραγµατικότητα που µέχρι χθες αγνοούσαµε. Το 40% των κατοίκων της Εύβοιας πάσχει τουλάχιστον από µία ψυχική διαταραχή! Από το ποσοστό αυτό, το 17% δήλωσε ότι αντιµετωπίζει διαταραχές που προκαλούνται από το άγχος. Τα άτοµα που δήλωσαν πως αντιµετωπίζουν προβλήµατα µε αγχώδεις διαταραχές είναι από 18 ως 39 ετών και πρόκειται κυρίως για υπαλλήλους, άνεργους και φοιτητές. Ένα ποσοστό της τάξης του 17% δήλωσε πως παρουσιάζει συναισθηµατικές διαταραχές µε κυριότερη εκείνη της κατάθλιψης. Η κατάθλιψη σχετίζεται κυρίως µε ηλικιωµένους, χωρισµένους και άνεργους συµπολίτες µας, που νιώθουν ότι όλα γύρω τους καταρρέουν! Από ψυχωτικά σύνδροµα δήλωσε ότι πάσχει το 2% των ερωτηθέντων, µε την τάση αυτοκτονίας και την αϋπνία να βρίσκονται στην πρώτη θέση της κατάταξης. Οι ηλικίες που βιώνουν τέτοια συναισθήµατα είναι από 18 ως 39 ετών. Τέλος, το 4% παραδέχθηκε ότι πάσχει από διαταραχές συνδεόµενες µε το αλκοόλ και τα ναρκωτικά.
Η άλλη όψη
Εκτός από τα χρήσιµα συµπεράσµατα της έρευνας για τις ψυχικές διαταραχές του πληθυσµού της Εύβοιας, προέκυψαν και κάποια στοιχεία που παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και δείχνουν πώς αντιµετωπίζει ο κόσµος έννοιες και ανθρώπους που σχετίζονται µε ψυχικές ασθένειες.
Σχεδόν όλοι οι ερωτηθέντες θεωρούν πως ένας τρελός δεν είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του και πως µη έχοντας επίγνωση της κατάστασής του υποφέρει λιγότερο από έναν καταθλιπτικό. Αξίζει ιδιαίτερα να αναφερθεί πως ο κόσµος, στο σύνολό του, θεωρεί την έννοια της τρέλας απόλυτα συνδεδεµένη µε την έννοια της βίας.
Επίσης, γενικά αποδέχεται τα ευεργετικά αποτελέσµατα του αλκοόλ στο άγχος. Αρκετά παρήγορο είναι το συµπέρασµα που προκύπτει από την έρευνα και δείχνει πως οι περισσότεροι θεωρούν ότι το ψυχιατρείο είναι η έσχατη καταφυγή για να δοθεί λύση στην κατάσταση κάποιου «προβληµατικού» ατόµου. Δυστυχώς αυτή η θέση δεν υιοθετείται από όλους, µε αποτέλεσµα κάποιοι άνθρωποι να οδηγούνται σε ψυχιατρικά ιδρύµατα, ενώ στην πραγµατικότητα αυτό είναι το τελευταίο που χρειάζονται. Αυτό βίωσαν και οι 15 τρόφιµοι που πλέον έχουν βρει καταφύγιο στο χώρο της Ε.Π.Α.Ψ.Υ. Χαλκίδας.
Στατιστικός πίνακας ψυχικών διαταραχών στο νομό Ευβοίας.
Η απόδραση των 15
Οι 15 τρόφιµοι κατάφεραν να «αποδράσουν» από το Δαφνί και να βρεθούν στο χώρο της Ε.Π.Α.Ψ.Υ. πριν από δύο χρόνια, οπότε και ξεκίνησε το πρόγραµµα ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης.
Οι ηλικίες τους είναι από 41 ως 71 έτη και οι περισσότεροι είναι άγαµοι, επαγγελµατικά ανενεργοί και δίχως µόρφωση, ενώ τα προβλήµατα που αντιµετωπίζουν σχετίζονται µε ψυχωτικές διαταραχές και νοητική υστέρηση. Ο πολύχρονος εγκλεισµός τους στο Δαφνί δεν ωφέλησε ιδιαίτερα τη βελτίωση της κατάστασής τους, κάτι όµως το οποίο πέτυχε η διετής παραµονή τους στο χώρο του Ε.Π.Α.Ψ.Υ. Και τα 15 άτοµα κατάφεραν, µέσα σε σχετικά µικρό χρονικό διάστηµα, να αποκτήσουν αυτά που για πολλούς φαντάζουν δεδοµένα. Το δικαίωµα να πιουν ένα καφέ στην παραλία Χαλκίδας. Να αναπτύξουν διαπροσωπικές σχέσεις µεταξύ τους. Να αισθανθούν πως έχουν ένα δικό τους χώρο και ότι δεν αποτελούν βάρος στην κοινωνία.
Η υπεύθυνη της Ε.Π.Α.Ψ.Υ. Χαλκίδας και ψυχολόγος, κ. Κωνσταντίνα Παπαδάκη, µας περιγράφει πώς αντιµετωπίζει ο κόσµος της Χαλκίδας αυτούς τους ανθρώπους κατά τις συχνές εξόδους τους στην πόλη.
Η ζωή των τροφίμων
Σύµφωνα µε την κ. Παπαδάκη, οι τρόφιµοι κατάφεραν σε µόλις ένα χρόνο να αποκτήσουν διάθεση για κοινωνικές επαφές.
«Υπάρχει σηµαντική βελτίωση, σε ποσοστό µάλιστα 50%, σε σχέση µε την προδιάθεση που έχουν για ν’ αναπτύξουν κοινωνικές επαφές», µας δήλωσε η υπεύθυνη ψυχολόγος. Τα ευεργετικά αποτελέσµατα της παραµονής τους εδώ φαίνονται και από τη βελτίωση του προφορικού τους λόγου, που είναι υψηλότερη κατά 15% από τότε που ζουν στο Δαφνί. «Το ότι εδώ δε βρίσκονται αποκλεισµένοι από τους υπόλοιπους ανθρώπους, έχει βοηθήσει τα άτοµα ν’ αρχίσουν να παίρνουν πρωτοβουλίες για δραστηριότητες», µας τόνισε η κ. Παπαδάκη. Οι τρόφιµοιι του Ε.Π.Α.Ψ.Υ. Χαλκίδας δέχονται τη φροντίδα του 25µελούς προσωπικού του κέντρου, το οποίο φροντίζει να παρέχει στους «ασθενείς» όλα αυτά που για τους περισσότερους ανθρώπους είναι αυτονόητα. Εκδροµές, επισκέψεις σε ταβέρνες και cafe της Χαλκίδας, αλλά και απλές καθηµερινές βόλτες, είναι λίγες µόνο από τις δράσεις του κέντρου µε σκοπό τη βελτίωση της ψυχικής κατάστασης των τροφίµων. «Δε θεωρούµε ωφέλιµο να κλείσουµε σ’ έναν περιορισµένο χώρο ένα άτοµο το οποίο νοσεί ψυχικά. Οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να ζουν µέσα στην κοινωνία», µας δήλωσε η συνοµιλήτρια. Στο ερώτηµα που θέσαµε για το κατά πόσο ανοικτοί είναι οι Χαλκιδέοι στη θέα του να πίνει καφέ απέναντι τους ένας άνθρωπος µε ιδιαίτερα προβλήµατα, η κ. Παπαδάκη µας απάντησε: «Οι περισσότεροι δε δείχνουν να ενοχλούνται. Φυσικά υπάρχουν και κάποιοι οι οποίοι µε συνεχείς µατιές φροντίζουν να φέρνουν σε δύσκολη θέση τους τροφίµους µας.» Συνέχισε τονίζοντας: «Αυτό που µας ενδιαφέρει έντονα είναι ότι οι σχέσεις των τροφίµων µε τους συγγενείς τους έχουν βελτιωθεί σε πολύ µεγάλο βαθµό και αυτό αποτελεί ακόµη µία απόδειξη της σωστής προσπάθειας που κάνουµε.»
Επίλογος
Οι 15 αυτοί άνθρωποι ήταν αρκετά τυχεροί ώστε να ξεφύγουν από τις εικόνες που µας φέρνει στο µυαλό το άκουσµα της λέξης Δαφνί.
Πολλοί άλλοι όµως άνθρωποι που αντιµετωπίζουν παρόµοια προβλήµατα δίνουν ακόµη το δικό τους αγώνα. Έναν αγώνα στην αρένα του οποίου ίσως µπουν και κάποιοι από το 40% των πολιτών της Εύβοιας που αντιµετωπίζουν ψυχικά προβλήµατα. Αν αναλογιστούµε καλύτερα όλο το θέµα και την πραγµατικότητα στην οποία ζούµε, τότε όλοι µας διεκδικούµε µία θέση στο τρελάδικο. Το θέµα είναι να µην την αποκτήσουµε.