Ελένη Τσαλκιτζή
Μια ναυτική ιστορία μυστηρίου από τα σύνορα που χωρίζουν τη λογική με το παράλογο.
Κάποιες φορές τα παιχνίδια του µυαλού µπορεί να δηµιουργούν φανταστικές µορφές. Υπάρχουν όµως και εκείνοι που υποστηρίζουν πως έχουν έρθει σε επαφή µε θαλασσινές µυθικές µορφές.
Ο 55χρονος Δ.Α. ναυτικός απο τα Ψαχνά, είχε µια πολύ περίεργη συνάντηση. Απο µικρό παιδί, ο ναυτικός, εργάζεται ως ψαράς µε το δικό του καΐκι. Στα χρόνια που ζει στη θάλασσα έχει µάθει να µην τον τροµάζει τίποτα. Η καθηµερινή του εργασία είναι να ορµάει στα κύµατα και κάθε µέρα να έχει τα δίχτυα του γεµάτα µε ψάρια. Εκείνο το χειµώνα όµως συνέβη κάτι που θα το θυµάται για όλη την υπόλοιπη ζωή του. «Ήταν ένα συνηθισµένο πρωινό, όταν ξεκίνησα να ρίξω δίχτυα στα ανοιχτά των Λουκισίων. Ο καιρός ήταν ήρεµος. Δε φαινόταν απειλητικός, δε φαινόταν καν τι επρόκειτο να γίνει, επικρατούσε στην ατµόσφαιρα µια γαλήνη καθώς ξηµέρωνε. Αφού σήκωσα τα δίχτυα και διαπίστωσα πως όλα πήγαν καλά, γύρισα στο λιµάνι για να ξεµπλέξω την ψαριά, όπως συνηθίζουµε να λέµε οι ψαράδες. Ξαφνικά, καθώς ο ήλιος ξεκινούσε ράθυµα τη µέρα, ένας περίεργος άνεµος διαπέρασε την ατµόσφαιρα. Τότε, ανάµεσα στους άλλους ναυτικούς, είδα έναν µαυροφορεµένο γέροντα να πλησιάζει προς το µέρος µου. Δε φοβήθηκα καθόλου, ήµουν πάντα ατρόµητος µε όσα έχω ζήσει στη θάλασσα. Απλώς τον κοιτούσα… Και περίµενα να µε πλησιάσει. Ώσπου η µορφή έφτασε τελικά ακριβώς έξω απο το καΐκι µου και στάθηκε απέναντι µου. Όταν τον ρώτησα τι µε ήθελε, ο γέροντας άνοιξε λίγο τη µαύρη φορεσιά του και άφησε να φανούν τα χέρια του, τα οποία ήταν ντυµένα µε παράξενα κοχύλια. Το θέαµα µου έκανε τροµερή εντύπωση! «Θα ξεσπάσει µεγάλη ταραχή και φουρτούνα και κάποιος θα χαθεί» µου είπε τότε εκείνος. Και έτσι αργά όπως είχε εµφανιστεί ξεκίνησε να αποµακρύνεται. Αφού ξεπέρασα το αρχικό σοκ, συνέχισα να ξεµπλέκω τα ψάρια µου. Αλλά δεν µπόρεσα να συνειδητοποιήσω τι είχα µόλις ακούσει. Στην αρχή σκέφτηκα πως το µυαλό µου ήταν κουρασµένο και έπαιζε παιχνίδια. Παρόλα αυτά, δε ρίσκαρα να ξαναρίξω τα δίχτυα την επόµενη ηµέρα. Αν και ο καιρός ήταν ακόµα ήρεµος! Τίποτα δε συµφωνούσε µε τα λόγια του παράξενου γέροντα. Γι αυτό το λόγο δεν είπα σε κανένα τίποτα και πήγα στο σπίτι µου, µόλις τελείωσα τη δουλειά µου. Η περιέργεια όµως µε έκανε να ψάξω να βρω στοιχεία για το µυστηριώδη γέροντα που µε είχε επισκεφθεί. Έτσι, ανακάλυψα την ιστορία του Γλαύκου, που ήταν σύµφωνα µε µια παράδοση ψαράς και είχε µεταµορφωθεί απο µια κατάρα σε θαλάσσιο δαίµονα. Μάλιστα, είχε τη δύναµη να προβλέπει το µέλλον. Την επόµενη µέρα δεν πήγα να ρίξω τα δίχτυα. Έπεσα για ύπνο, για να ξεκουραστώ. Με ξύπνησαν όµως οι φωνές και τα κλάµατα της γυναίκας µου. Ο καλύτερος µου φίλος είχε πνιγεί µε το καΐκι του λόγω µιας ξαφνικής µπόρας…».
Υπόλοιπες ιστορίες µυστηρίου από τα νερά της Εύβοιας:
Το νησί των σφαγμένων στη νότια Εύβοια
Το στοιχειωμένο ναυάγιο του «Χειμάρα»