Τα είδη των διαζυγίων

Με 32 χρόνια έγγαµου βίου και 35 έτη εµπειρίας στις δικαστικές αίθουσες, ο κ. Δηµήτρης Καρβέλης µιλάει για τα διαζύγια, τους Χαλκιδέους και τα µυστικά για τη «λύση» ενός γάµου που οι περισσότεροι τα αγνοούν.

Ως γνωστόν, υπάρχουν δύο µεγάλες κατηγορίες διαζυγίων: Εκείνα της κοινής συναίνεσης και εκείνα που ακολουθούν την οδό της αντιδικίας. «Στην πρώτη περίπτωση οι διάδικοι αποφασίζουν τη λύση του γάµου τους µε πολιτισµένο τρόπο και δίχως τις ακρότητες της αντιδικίας. Το συναινετικο διαζύγιο δείχνει πολιτισµό και δυστυχώς άργησε να έρθει στην Ελλάδα. Διά νόµου ήρθε το 1983», τονίζει ο κ. Καρβέλης ανοίγοντας την κουβέντα µας και προσθέτει: «Η συναινετική διαδικασία που ακολουθείται είναι κατά κάποιο τρόπο αντιφατική». Πράγµατι, όπως µας εξήγησε, για την πολιτισµένη λύση του γάµου είναι αναγκαίο να γίνουν δύο δικαστικές συνεδριάσεις, η πρώτη για να λάβει γνώση του θέµατος το δικαστήριο και η δεύτερη, µετά από έξι µήνες, για να οριστικοποιηθεί! «Υπάρχει ένα µεσοδιάστηµα 6 µηνών µεταξύ των δύο συνεδριάσεων, µε στόχο οι διάδικοι να ξανασκεφτούν αν θέλουν να χωρίσουν» µας λέει ο συνοµιλητής µας. Και συµπληρώνει:

«Το αντιφατικό στην όλη υπόθεση είναι πως εφόσον η πολιτεία δεν ενηµερώνει εκ των προτέρων τα ζευγάρια για τις ευθύνες που επωµίζονται µε το γάµο, τους δίνει χρόνο για να σκεφτούν αν τελικώς θέλουν να χωρίσουν!». Η δεύτερη κατηγορία διαζυγίων είναι τα διαζύγια αντιδικίας. Όπως µας πληροφορεί ο συνοµιλητής, αυτές οι περιπτώσεις υποκινούνται συνήθως από οικονοµικά συµφέροντα και  µπορούν να είναι χρονοβόρες. «Αφορούν κυρίως θέµατα διατροφής και περιουσιών. Οι γυναίκες ακολουθούν το δρόµο της αντιδικίας κυρίως για τις συντάξεις» µας λέει µε έµφαση.

Τι προτιμούν οι Χαλκίδέοι;

Τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν πως τουλάχιστον το 80% των Χαλκιδέων  λύνει µε πολιτισµένο τρόπο το γάµο του», παραδέχεται ο συνοµιλητής µας και προσθέτει:

«Οι νεαρές ηλικίες, κυρίως µέχρι τα 35 χρόνια, προτιµούν το συναινετικό διαζύγιο. Οι ηλικίες άνω των 40 ετών στην πλειονότητά τους επιδιώκουν την αντιδικία». Όπως µας εξηγεί, οι λόγοι που ένα ελάχιστο ποσοστό επιλέγει την αντιδικία είναι δύο. Ο πρώτος είναι οικονοµικός: Τα δικαστικά έξοδα είναι ασφαλώς µεγαλύτερα στην αντιδικία. Ο δεύτερος είναι ο χρόνος. Οι περισσότεροι επιδιώκουν µία γρήγορη αποδέσµευση από το γάµο τους, κάτι που η χρονοβόρα διαδικασία της αντιδικίας δεν επιτρέπει. «Στη συναίνεση, µέσα σε ένα χρόνο το ζευγάρι έχει χωρίσει. Στην αντιδικία η υπόθεση µπορεί να τραβήξει και 10 χρόνια!» τονίζει ο κ. Καρβέλης. Στην περίπτωση της συναίνεσης ο νόµος καθορίζει ένα υποχρεωτικό εξάµηνο αδράνειας που, όπως σας αναφέραµε, είναι για να σκεφθούν καλύτερα οι διάδικοι το θέµα του διαζυγίου. Τι γίνεται όµως όταν οι διάδικοι δε µπορούν να περιµένουν έξι µήνες και έχουν την οικονοµική δυνατότητα να επιταχύνουν τη  διαδικασία;

Η ψεύτικη αντιδικία

Μία προσφιλής µέθοδος όσων επιδιώκουν ένα γρήγορο χωρισµό είναι η ψεύτικη αντιδικία. Σε αυτή την περίπτωση το ζευγάρι δε µπορεί να περιµένει το υποχρεωτικό εξάµηνο που επιβάλλει η συναινετική οδός και οδηγείται στην αντιδικία.

Πώς; Με απλά λόγια το ζευγάρι δείχνει πως βρίσκεται σε οξεία κόντρα και έτσι οδηγείται σε δίκες. Κατά τη διάρκεια των δικών οι διάδικοι συνάπτουν τις µεταξύ τους συµφωνίες (τις περισσότερες φορές οικονοµικές) και έτσι σταµατούν τις διαδικασίες πολύ πιο νωρίς απ’ όσο αν περίµεναν το υποχρεωτικό εξάµηνο της συναίνεσης. Η συγκεκριµένη µέθοδος όπως καταλαβαίνετε κοστίζει. Περίπτωση ψεύτικης αντιδικίας ήταν και η πολύκροτη υπόθεση του διαζυγίου του Ανδρέα Παπανδρέου µε τη σύζυγό του Μαργαρίτα, όπου ο γάµος τους λύθηκε µέσα σε 19 περίπου µέρες!

Πόσο κοστίζει ένα διαζύγιο;

Κανείς δε µπορεί να πει µε απόλυτη ακρίβεια πόσο κοστίζει ένα διαζύγιο.

Η τιµή καθορίζεται από τις δικηγορικές υπηρεσίες που παρέχονται και που εξαρτώνται από τη φύση του διαζυγίου, τα περιουσιακά στοιχεία, την τακτική που θα ακολουθηθεί και γενικότερα από παραµέτρους που δεν εντάσσονται σε τιµοκατάλογο.

«Οι τιµές, τουλάχιστον στο συναινετικό διαζύγιο, δεν είναι αποτρεπτικές για κάποιον που θέλει να χωρίσει» µας λέει ο κ. Καρβέλης και συνεχίζει: «Οι υποθέσεις για τις οποίες δε µπορούµε ούτε καν να ορίσουµε, αρχική τιµή είναι τα διαζύγια αντιδικίας. Εκεί παρεµβαίνουν αστάθµητοι παράγοντες που σχετίζονται µε την τακτική, τα οικονοµικά συµφέροντα και το γενικότερο οικογενειακό περιβάλλον».Στο γενικότερο προϋπολογισµό θα πρέπει να υπολογιστούν τα έξοδα του εκάστοτε δικηγορικού γραφείου. Σε αυτό το σηµείο ο συνοµιλητής κάνει µία ξεχωριστή παρέµβαση. «Το οικογενειακό µας δίκαιο παρουσιάζει κενά, τα οποία δεν εναρµονίζονται µε την Ευρωπαϊκή φύση της χώρας µας. Θεωρώ πως στις περιπτώσεις των συναινετικών διαζυγίων η ανάµειξη των δικαστηριών είναι περιττή. Στο εξωτερικό ένα ζευγάρι απλώς δηλώνει στις αρµόδιες υπηρεσίες πως θέλει να χωρίσει και το θέµα τελειώνει εκεί. Φανταστείτε π.χ. να πηγαίναµε στο ληξιαρχείο και απλώς να δηλώναµε το χωρισµό µας!» δηλώνει µε έµφαση.

Τυφλή ή τρελή δικαιοσύνη;

Πώς θα σας φαινόταν αν  µαθαίνατε ότι τα δικαστήρια των Αθηνών δίνουν µεγαλύτερες διατροφές απ’ τα δικαστήρια στην επαρχία; Τουλάχιστον αυτή είναι η πεποίθηση πολλών Χαλκιδέων.

Μία τέτοια περίπτωση αντιµετώπισε και ο συνοµιλητής µας, όταν µία γυναίκα από τη Χαλκίδα θέλησε να εκδικαστεί η υπόθεσή της από δικαστήριο των Αθηνών, για να εισπράξει µεγαλύτερη διατροφή. Τελικά τα κατάφερε! «Σηµαντικό ρόλο σε αυτές τις υποθέσεις παίζουν και τα βιώµατα του δικαστή» δηλώνει ο συνοµιλητής και µας εξηγεί: «Υπήρχε γυναίκα δικαστής που σε συγκεκριµένη περίοδο ζητούσε διατροφή από το σύζυγό της και επιδίκαζε τότε σε όλες τις υποθέσεις διατροφών υψηλά ποσά.

Το αντίστροφο ίσχυε για άνδρα δικαστή που πλήρωνε µεγάλη διατροφή στη γυναίκα του. Εκείνος σε όλες τις υποθέσεις έπαιρνε το µέρος του άνδρα δίνοντας στη γυναίκα το ελάχιστο δυνατό ποσό διατροφής!». Σε όσα αναφέραµε θα πρέπει να προστεθεί πως πολλοί που επιθυµούν να χωρίσουν προσπαθούν να εκδικαστούν οι υποθέσεις τους από «οµοιοπαθείς» δικαστές, έτσι ώστε να έχουν κάποιον ισχυρό σύµµαχο στις διεκδικήσεις τους.

Ταυτότητα έρευνας

Όλη η διαδικασία της έρευνας ήταν αρκετά χρονοβόρα. Το πρόβληµα της έλλειψης µηχανογράφησης των δεδοµένων που σας παρουσιάσαµε από τις αρµόδιες υπηρεσίες δυσκόλεψε το έργο µας, αλλά δεν το ανέστειλε.

Αναλύοντας τα στοιχεία που συγκεντρώσαµε από το ληξιαρχείο και τις δικαστικές υπηρεσίες της Χαλκίδας, αξιολογήσαµε και σας παρουσιάσαµε το θέµα των διαζυγίων. Δεν έχουµε στη διάθεσή µας προσωπικά δεδοµένα και στοιχεία της ταυτότητας των ανθρώπων που χώρισαν µέσα στην 20ετία, καθώς δεν  ήταν αυτό το αντικείµενο της έρευνάς µας.  Μας ενδιέφερε µόνο η στατιστική πλευρά του θέµατος. Χάρη στη συµβολή των υπαλλήλων των αρµόδιων υπηρεσιών κατορθώσαµε να φέρουµε εις πέρας ένα θέµα που για πρώτη φορά παρουσιάζεται από ΜΜΕ της πόλης µας.