10 φωτογραφίες και μία συνέντευξη από μια υπέροχη Χαλκιδαία.
Τις Άνοιξιάτικες µέρες του 2005 η Χαλκίδαία Νάσια φορούσε την ιατρική ρόµπα της και µας υποδεχόταν στο µικροβιολογικό εργαστήριο που εργαζόταν. Τα βράδια εντυπωσίαζε τα πλήθη πίσω από τη µπάρα του «Stavedo».
Οι Χαλκιδαίοι µόλις είδαν τις δηµοσιευµένες φωτογραφίες της στο τεύχος 7 του περιοδικού Square (τίτλος θέματος: «Η Άνοιξη καλεί, η Νάσια προκαλεί») πρέπει να κόλλησαν απο το «µικρόβιο ερωτισµού» που εξακολουθεί να είναι φορέας, την εξέλεξαν «Cover girl of the year 2005» (Τεύχος 14. τίτλος θέματος: «Γυµ-νάσια ερωτισµού») και έτσι ο φωτογράφος και εκδότης του περιοδικού Βάγιας Κατσός είχε την χαρά να την ξαναφωτογραφήσει!
«Μου αρέσει να λέω τη λέξη “τέλεια!». Είτε κυριολεκτικά, είτε ειρωνικά»
Η δεύτερη φωτογράφησή της είχε γίνει σε ένα παλιό καρνάγιο της Αγίας Μαρίνας, υπο συνθήκες καύσωνα, µεταφορικά και κυριολεκτικά! Σα να µην έφταναν οι δύσκολες συνθήκες, η οµάδα του Square είχε να αποµακρύνει και κάποιους Αλβανούς «τουρίστες» που την φωτογράφιζαν κρυφά!
Όπως µας είχε πει στη συνέντευξή της: «δε µπορώ να πω ότι τα έχω κάνει όλα στο sex, φρόντισα όµως εγκαίρως να ικανοποιήσω όσα ήθελα. Οι σηµερινοί άντρες είναι εγωιστές. Δύσκολα βρίσκεις κάποιον σωστό άνθρωπο». Εκείνη πάντως τον είχε τότε βρεί. Το 2005 είχε ήδη σχέση έξι χρόνια µε τον γνωστό dj της Χαλκίδας Βαγγέλη Ακριώτη. Σήµερα, είναι παντρεµένη µαζί του. Tους ευχόµαστε να είναι ευτυχισµένοι και µαζί για µια ολόκληρη ζωή!
Η συνέντευξη που ακολουθεί είχε δημοσιευθεί στο τεύχος 7 του περιοδικού Square, τον Απρίλιο του 2005.
«Γενικά είµαι καλή, αλλά, όταν πρέπει να διεκδικήσω κάτι ή δε µου δίνουν αυτό που πρέπει να πάρω, τότε γίνοµαι… πολλά!»
Tην ηµέρα µε τη λευκή της στολή µας υποδέχεται σε ιατρείο και το βράδυ µε εντυπωσιακό ντύσιµο, στη νυχτερινή της εργασία σε club! Ετοιµόλογη και έξυπνη, πονηρή και προ πάντων όµορφη, η Νάσια Μπαζίγου είναι το ανοιξιάτικο cover girl του «Square» και αποδεικνύει πως όλα αυτά τα στοιχεία µπορούν να συγκεντρώνονται σε µία και µόνο γυναίκα!
Η µέρα της ξεκινάει στις 6.30 το πρωί και µέχρι το βράδυ δε σταµατάει να τρέχει! Δουλεύει πρωί – απόγευµα σε µικροβιολογικό εργαστήριο, παράλληλα παρακολουθεί µαθήµατα υπολογιστών, ενώ δεν ξεχνάει να επισκεφθεί και το γυµναστήριο, αργά το βράδυ! Λογικό είναι µετά απ’ όλα αυτά, να την παίρνει ο ύπνος βλέποντας DVD µε τον «καλό» της, το Βαγγέλη! «Ευτυχώς που έχει κατανόηση!» παραδέχεται. Πάλι καλά που τις Παρασκευές και τα Σάββατα δουλεύει στο «Stavedo» κι έτσι βγαίνει και λίγο!
«Όταν είσαι ερωτευµένη, σταµατάς να µετράς το χρόνο»
Με αφορµή ένα βιβλίο
– Ποιο είναι το αγαπηµένο σου βιβλίο;
– Τώρα τελευταία διάβασα τις «Μάγισσες της Σµύρνης» και µ’ άρεσαν πάρα πολύ.
– Τι σου άρεσε;
– Η υπόθεση, οι τοποθεσίες και η εποχή στην οποία σε µεταφέρει.
– Συνήθως ταυτιζόµαστε µε κάποιον, εσύ µε ποια ταυτίστηκες;
– Με το κύριο πρόσωπο του βιβλίου. Την Κατίνα. Tροµερή γυναίκα!
– Αυτό σηµαίνει ότι κάνεις κι εσύ διάφορα πράγµατα, για να ρίξεις κάποιον άντρα;
– Όχι, καµία σχέση! Είναι το µόνο που δε µ’ ενδιαφέρει! Απλώς θαύµασα την προσωπικότητά της. Τη δυναµικότητα, την εξυπνάδα της.
– Και την καπατσοσύνη της;
– Εννοείται! Θεωρώ ότι οι γυναίκες πρέπει να είναι καπάτσες και να έχουν εµπειρίες. Να έχουν σε όλα τον έλεγχο. Να µπορούν να αντεπεξέλθουν στα πάντα, χωρίς να περιµένουν βοήθεια από κανέναν.
-Εσύ είσαι έτσι;
– Νοµίζω πως ναι. Έχω τον έλεγχο κι ό,τι και να συµβεί µπορώ να το αντιµετωπίσω. Γενικά είµαι καλή, αλλά, όταν πρέπει να διεκδικήσω κάτι ή δε µου δίνουν αυτό που πρέπει να πάρω, τότε γίνοµαι… πολλά!»
«θα χαρακτήριζα τον εαυτό μου ως “Τζάµι διπλής όψεως”»
Με αφορµή µια ταινία
– Έχεις κάποια αγαπηµένη ταινία;
– Γενικά βλέπω πολλές ταινίες. Είµαι σινεφίλ. Έχω πολλές αγαπηµένες στο µυαλό µου.
– Μία που να βλέπεις ξανά και ξανά; Να µην τη βαριέσαι ποτέ;
– Νοµίζω τον «Γητευτή των αλόγων». Τη λατρεύω αυτή την ταινία.
– Του έχουν αλλάξει το τέλος σε σχέση µε το βιβλίο. Αυτό δε σ’ ενοχλεί;
– Λιγάκι ναι, γιατί τελειώνει κάπως ηλίθια. Χωρίς κάτι το συνταρακτικό και δε στέκει.
– Γιατί;
– Τέτοιοι µεγάλοι έρωτες δεν τελειώνουν έτσι. Δε γίνεται.
– Αν οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο, οι καινούργιες πού πάνε;
– Στην κόλαση!
– Ναι, αλλά λένε ότι τα µεγάλα πάθη είναι και καταστροφικά.
– Εξαρτάται από το τι ρισκάρεις. Εγώ στο παρελθόν το έχω πάρει το ρίσκο.
– Δηλαδή;
– Ήξερα, ας πούµε, ότι δε θα έβγαινε πουθενά, αλλά ήταν αναπόφευκτο. Όταν νιώθεις έντονα, τίποτα δε σε σταµατά. Αυτό είναι που λέµε µοιραία πάθη.
«Οι γυναίκες πρέπει να είναι καπάτσες, να έχουν εμπειρίες. Να μπορούν να κάνουν τα πάντα, χωρίς να περιμένουν βοήθεια από κανέναν»
– Έχεις πληγωθεί;
– Όχι ιδιαίτερα. Είµαι αρκετά δυνατή. Γενικά ξεπερνάω εύκολα τα άσχηµα πράγµατα και πάω µπροστά.
– Βέβαια αυτά περί µοιραίων σχέσεων ανήκουν στο παρελθόν, έτσι;
– Φυσικά. Όλ’ αυτά πριν το Βαγγέλη!
– Για πες µας για το Βαγγέλη. Πόσα χρόνια είστε µαζί;
– Αισίως 4! Πάµε στα 5. Πω πω, πως περνάει ο καιρός!
-Τέσσερα, αλλά επεισοδιακά έτσι;
– Κάπως έτσι! Ήµουν φοιτήτρια εγώ τόσα χρόνια και, όταν γύρισα, έφυγε εκείνος για το στρατό.
– Και για γάµο τι λέµε;
– Είµαστε ακόµα µικροί!
«Δεν έχω φαντασιώσεις. Ευτυχώς, φρόντισα να τις ικανοποιήσω όλες εγκαίρως»
Με αφορµή τους πλανήτες
-Τι ζώδιο είσαι;
– Κριός.
– Ισχύει λοιπόν ο δυναµισµός που λένε ότι διακατέχει τους Κριούς;
– Ισχύει, ισχύει! Είµαι αρκετά δυναµική, δηµιουργική και ενεργητική.
– Σε όλους τους τοµείς;
– Ναι και κυρίως στα επαγγελµατικά.
– Είσαι και εγωίστρια, όπως λένε για τους Κριούς;
– Είµαι αρκετά. Όσο περνάνε τα χρόνια προσπαθώ να το περιορίζω, αλλά πρέπει να παραδεχτώ ότι είµαι.
– Και λίγο ο «εαυτούλης» σου;
– Ναι! Θέλω να κάνω πολλά πράγµατα για τον εαυτό µου. Έχω πολλά σχέδια και σκέφτοµαι µόνο τον τρόπο να τα πραγµατοποιήσω.
«Συµφωνώ µε το τραγούδι “Τα παπούτσια σου έχουν κάτι απ’ το πρόσωπό σου” των Magic de Spell»
Με αφορµή ένα τραγούδι
-Ποιο είναι το αγαπηµένο σου τραγούδι;
– Α, είναι πολλά! Τι να πρωτοπώ.
– Να πεις κάποιο από τον αγαπηµένο σου καλλιτέχνη, που το γουστάρεις πολύ.
– Αγαπηµένος µου είναι ο Χατζηγιάννης. Μµµµ, θα πω το «Και αντίστροφα ο χρόνος µετράει!»
– Αντίστροφα; Χρόνος; Τι έχουµε εδώ;
– Έχουµε µια περίεργη σχέση µε το χρόνο.
-Δηλαδή;
– Ποτέ δεν είµαι συνεπής. Αν είµαι στο σπίτι και έχω ραντεβού πάντα καθυστερώ. Στο «Stavedo» πάντα πάω µε καθυστέρηση. Στο µικροβιολογικό πάω στην ώρα µου, αλλά πάντα τελευταία απ’ όλες τις κοπέλες! Γενικά είµαι πολύ ασυνεπής!
– Ασυνεπής είσαι και µε τον έρωτα;
– Όταν είσαι ερωτευµένη, σταµατάς να µετράς το χρόνο.
– Ποιο είναι το πιο άσχηµο κοπλιµέντο που σου έχουν κάνει;
– Με έχει πλησιάσει άτοµο λέγοντάς µου πως του θυµίζω τη µάνα του.
– Καλά, τρελός ήταν;
– Όχι, η αδερφή µου!
– Καλά, δε ντρέπεσαι να µε «δουλεύεις»;
– Όχι!
-Έχεις ντραπεί ποτέ;
– Όχι, αλλά µετά τις 10 Απριλίου θα ντρέποµαι.
– Γιατί;
– Γιατί τότε θα κυκλοφορήσει το «Square» µε τη συνέντευξή µου!
«Υπολογίζω τα σχόλια των ανδρών, γιατί πιστεύω πως είναι πιο αληθινοί απ’ τις γυναίκες»
Με αφορµή ένα ποτό
-Το αγαπηµένο σου ποτό;
– Α, δεν πίνω πολύ, αλλά το ποτό µου είναι Ursus µε Red Bull.
– Η αγαπηµένη σου στάση;
– Μάλλον η στάση του λεωφορείου!
– Από φαντασιώσεις πώς πάµε;
– Δεν έχω. Φρόντισα να µη χάσω το λεωφορείο που λέγαµε και τις ικανοποίησα.
– Όνειρα τουλάχιστον κάνεις;
– Έχω αρκετούς στόχους, πάντα πραγµατοποιήσιµους όµως. Τα όνειρα και οι στόχοι µου είναι πράγµατα που είναι στο χέρι µου να καταφέρω.
– Το Red Bull πού σου δίνει φτερά;
– Στο να πραγµατοποιώ τους στόχους µου και να γίνοµαι δηµιουργική.
– Πώς θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου;
– Τζάµι διπλής όψεως.
– Ό,τι πεις, αλλά τι θες να πεις;
– Είµαι συναισθηµατική, αλλά µπορώ να γίνω και πολύ σκληρή.
– Λοιπόν σκληρή γυναίκα, ποια είναι τα σχέδια για το µέλλον;
– Άµεσος στόχος είναι ένα µεταπτυχιακό στο εξωτερικό.
– Κι άλλο µακριά από το Βαγγέλη δηλαδή;
– Τι να κάνουµε, πρέπει να γίνει κι αυτό.
– Και µετά το µεταπτυχιακό ποιος είναι ο στόχος;
– Μετά είναι µια πολύ καλή θέση σε κάποιο µεγάλο ιατρικό κέντρο.
– Της Αθήνας;
– Προφανώς. Η Χαλκίδα δεν ενδείκνυται για τέτοια πράγµατα. Σκέφτοµαι βέβαια να δουλέψω και λίγο έξω, δε µε χαλάει καθόλου, αν µου δοθεί η ευκαιρία.
– Αυτό σηµαίνει ότι θα µείνεις εκεί για πάντα;
– Για πάντα δεν ξέρω, για λίγο όµως σίγουρα . Δεν είναι αυτός ο σκοπός µου, αλλά αν έρθουν έτσι τα πράγµατα, δε θα πω και όχι.
– Ποιο είναι το µoτο που κυριαρχεί στη ζωή σου σου;
– «Τέλεια!» Είτε κυριολεκτικά, είτε ειρωνικά.
«Το πρώτο μου φιλί το έδωσα στην τρίτη Γυµνασίου. Το πρώτο μου χαστούκι στην Έκτη Δηµοτικού!»