Αφού τα Χριστούγεννα είναι η περίοδος που τα αδύνατα γίνονται δυνατά, πώς θα σας φαινόταν αν κάποιες κλασικές Χριστουγεννιάτικες φιγούρες  έµπεναν στον ρεαλιστικό κόσµο του δηµοσίου; Εξάλλου όταν ο Άγιος Βασίλης µπαίνει από την καµινάδα, η τρέλα βγαίνει από τις πόρτες των δηµόσιων υπηρεσιών.

 

Ο Άγιος Βασίλης και τα κλοπιμαία

 

Γιατί ο Άγιος Βασίλης είναι πάντα χαµογελαστός; Ίσως επειδή δεν πέρασε ποτέ το κατώφλι της αστυνοµίας προσπαθώντας να αποδείξει ότι δεν είναι απατεώνας αλλά Άγιος. Πώς θα αντιδρούσε όµως αν συνέβαινε κάτι τέτοιο;

 

Αστυνοµικός: Ψηλά τα χέρια χοντρούλη και άσε το σάκο κάτω.

Άγιος Βασίλης: Μα είµαι ο Άγιος Βασίλης και δεν είµαι χοντρός!

Α: Καλά, καλά. Θα τα πεις όλα στον ανώτερό µου.

 

(Ο Άγιος Βασίλης επιβιβάζεται στο περιπολικό και οδηγείται στο αστυνοµικό τµήµα.)

 

Συνάδελφε Ξεφτέρη, ο διοικητής είναι στο γραφείο του;

Ξεφτέρης: Ναι. Κάθεται στην κουνιστή του πολυθρόνα και ρίχνει ξύλα στο τζάκι.

 

(Μπαίνουν στο γραφείο του διοικητή.)

 

Α: Συνέλαβα το χοντρούλη την ώρα που έβγαινε από ένα σπίτι κρατώντας ένα σάκο µε κλοπιµαία.

Διοικητής: Τι έχετε να πείτε γι’ αυτά που σας κατηγορεί το όργανο;

Α.Β: Ότι είναι «φλογέρα» και δεν εννοώ το γλυκό.

Α: Να του κάνω φάλαγγα, κύριε διοικητά;

Δ: Σταµάτα. Δεν εφαρµόζουµε τέτοιες µεθόδους πλέον. Τουλάχιστον έτσι θυµάµαι.

Α.Β: Δε µπορείτε να καταλάβετε ότι είµαι ο Άγιος Βασίλης;

Α: Ναι καλά, και εγώ είµαι η Βέφα Αλεξιάδου.

Δ: Εδώ που τα λέµε, της φέρνεις λίγο! Τέλος πάντων, γιατί συνέλαβες το χοντρούλη µε τα κόκκινα;

Α: Στη σχολή µας έµαθαν πως όποιος κρατάει σάκο και βγαίνει από ένα σπίτι είναι ληστής.

Δ: Γι’ αυτό κάθε µέρα µου φέρνεις και από έναν πολίτη που φοράει πυτζάµες και κρατάει σακούλα σκουπιδιών;

Α.Β: Ο άνθρωπος είναι βλήµα! Από µικρό παιδί θυµάµαι µου έστελνε γελοία γράµµατα για να του φέρω δώρο τα Χριστούγεννα.

Δ: Τι γράµµατα δηλαδή;

Α.Β: Μία χρονιά µου έστειλε ένα γράµµα που έγραφε Alfa και την επόµενη χρονιά ένα άλλο που έγραφε Romeo!

Α: Μπα, πρέπει όλοι µας να ξέρουµε πως γράφεται η Alfa Romeo; Έχω βάσιµες υποψίες πως έχουµε πέσει σε σπείρα και µάλιστα εγώ συνέλαβα τον αρχηγό της.

Δ: Τι εννοείς ακριβώς;

Α: Αυτός δεν είναι ο Άγιος Βασίλης, αλλά ο Άγιος Βαβύλης!

Α.Β: Και εσύ είσαι η Κίµ του Τριανταφυλλόπουλου.

Δ: Εδώ που τα λέµε, της φέρνεις λίγο!

 

Ο Ρούντολφ στο «Need for speed»

 

Θα µπορούσε ο αγαπηµένος τάρανδος του Άγιου Βασίλη να πέσει θύµα της Τροχαίας Χαλκίδας; Φυσικά θα µπορούσε, αν ένας τροχονόµος από υπερβολικό ζήλο για την εργασία του έκοβε κλήση στο Ρούντολφ για παράνοµη στάθµευση!

 

Ρούντολφ: Στο είπα χριστιανέ µου, έχω να κάνω διανοµή δώρων!

Τροχονόµος: Εγώ ξέρω τα σύκα σύκα και τη στάχτη στάχτη, έτσι δεν το λένε; Όπως και να έχει, θα τα πεις όλα στο διοικητή µου.

Ρ: Ο χρόνος περνάει και δε θα προλάβω να µοιράσω όλα τα δώρα των παιδιών…

Τ: Να µη στάθµευες αντικανονικά στην Αβάντων µπλοκάροντας την κίνηση.

Ρ: Έχεις απέναντί σου έναν τάρανδο που σου µιλάει και που µέχρι πριν λίγο έσερνε ένα ιπτάµενο έλκηθρο και σου φαίνεται φυσιολογικό;

Τ: Εδώ µου φαίνεται φυσιολογικό που παντρεύτηκα τη γυναίκα µου, εσύ θα µου φανείς παράξενος;

Ρ: Θέλω να δω το διοικητή της υπηρεσίας και να διαµαρτυρηθώ…

 

(Ο τροχονόµος παίρνει το Ρούντολφ και τον πηγαίνει στο διοικητή του.)

 

Τ: κ. Διοικητά, να εισέλθω;

Διοικητής: Έλα, αλλά γρήγορα. Έχω και δουλειές, φτου έχασα!

Τ: Συγγνώµη, αλλά παίζετε Need For Speed 2;

Δ: Γιατί, προτιµάς µονόπολη; Πες µου τι τρέχει.

Τ: Αυτός ο τάρανδος είχε µπλοκάρει ολόκληρη την Αβάντων.

Ρ: Υπερβολές. Εξάλλου είχα ανάψει τα alarm, συγγνώµη, τα χριστουγεννιάτικα λαµπιόνια.

Δ: Αλκοτέστ του κάνατε;

Τ: Μάλιστα. Είχε ξεπεράσει κατά πολύ το όριο περιεκτικότητας κακάο στο αίµα.

Δ: Ώστε έτσι λοιπόν! Γινόµαστε σα λιωµένη σοκολάτα και όποιον πάρει ο χάρος!

Ρ: Ρε, πάτε καλά; Ζητάτε ευθύνες από έναν τάρανδο των Χριστουγέννων;

Δ: Λοιπόν, πάρε τα στοιχεία του και βάλτου πρόστιµο δύο κιλά κουραµπιέδες.

Ρ: Κάντε ό,τι θέλετε, εγώ έχω και δουλειές…

Δ: Δεν είπα ότι θα φύγεις. Εξάλλου σου δίνω και µία ευκαιρία για να σου σβήσω το πρόστιµο.

Ρ: Τι ευκαιρία;

Δ: Πιάσε το δεύτερο χειριστήριο του playstation. Θα παίξουµε στην κόντρα την κλήση σου. Το Subaru δικό µου!

 

Ο Σκρούτζ στην Εφορία

 

Αν ο κακός ήρωας του παραµυθιού Σκρουτζ αποφάσιζε να γίνει καλός άνθρωπος θα µπορούσε να «αγιάσει» σε µία υπηρεσία όπως αυτή της εφορίας της Χαλκίδας; Μάλλον όχι.

 

Σκρουτζ: Καληµέρα και χρόνια πολλά, νεαρέ µου!

Υπάλληλος: Σε ξέρω;

Σ: Φυσικά και όχι.

Υ: Τότε ποιος σου είπε ότι γιορτάζω. Τι θες;

Σ: Με επισκέφθηκε το πνεύµα των Χριστουγέννων και αποφάσισα να αλλάξω τρόπο ζωής. Θα γίνω καλός άνθρωπος.

Υ: Πρόβληµά σου. Από την εφορία τι θέλεις;

Σ: Θα ήθελα τον κύριο διευθυντή σας για να συζητήσω ένα θέµα δωρεάς στα ορφανά.

Υ: Βλέπεις εκείνο το γραφείο αριστερά στο βάθος;

Σ: Μάλιστα.

Υ: Δε θα πας εκεί. Θα πας δεξιά!

 

(Ο αγενής υπάλληλος δε χάλασε την καλή διάθεση του Σκρουτζ, ο οποίος βρήκε τελικά το διευθυντή της εφορίας.)

 

Διευθυντής: Κύριε Σκρουτζ, τι κάνετε; Να σας κεράσω ένα προπέρσινο µελοµακάρονο;

Σ: Να µη σας το στερήσω.

Δ: Μου φέρατε τη νέα λίστα φοροφυγάδων της Χαλκίδας;

Σ: Όχι. Αποφάσισα να γίνω καλός άνθρωπος.

Δ: Όλοι παίρνουµε λάθος αποφάσεις στη ζωή µας!

Σ: Θέλω να µοιράσω ένα µεγάλο µέρος της περιουσίας µου στους φτωχούς ανθρώπους.

Δ: Είστε στα καλά σας; Αν µοιράσετε την περιουσία σας θα καταστραφεί η υπηρεσία µας!

Σ: Τι εννοείτε;

Δ: Ποιος είναι ο ρόλος της εφορίας, κ. Σκρουτζ;

Σ: Η φορολογία των πολιτών µε σκοπό την εξασφάλιση εσόδων για το κράτος.

Δ: Όχι, όχι, όχι. Αν ένας φτωχός  πεινάσει και µία µέρα δε θα του κακοφανεί γιατί έχει συνηθίσει. Αν ένας πλούσιος όµως ξεµείνει από χαβιάρι, ποια είναι η ψυχική κατάστασή του;

Σ: Τι εννοείτε, αγαπητέ µου;

Δ: Πολύ απλά, αν οι φτωχοί γίνουν πλούσιοι εµείς δε θα µπορούµε να τους φορολογήσουµε γιατί εµείς δε φορολογούµε πλούσιους!

Σ: Εγώ λοιπόν τι θέλετε να κάνω για να µην διαταράξω την παγκόσµια οικονοµία;

Δ: Να ξαναγίνετε ο παλιός καλός εαυτός σας. Εκείνος ο κακός άνθρωπος που χαιρόσουν να µην τον βλέπεις.

Ο Δήμαρχος και τα Χριστουγεννιάτικα πνεύματα

 

Τα τρία πνεύµατα των Χριστουγέννων κάποτε επισκέφθηκαν το Σκρουτζ και του άλλαξαν τη ζωή. Τι θα συνέβαινε άραγε αν επισκέπτονταν το δήµαρχο της Χαλκίδας;

 

Δήµαρχος: Έτσι που λέτε, ρε παιδιά. Τρία πνεύµατα ήρθαν χθες στον ύπνο µου!

Σύµβουλος: Πολυκοσµία θα είχε το κρεβάτι σας!

Δ: Καλά, κορόιδευε. Το πρώτο µου είπε πως ήταν το πνεύµα των περσινών Χριστουγέννων.

Σ: Ταυτότητα σας έδειξε;

Δ: Δε σε βλέπω για πολύ στο δηµαρχείο. Που λέτε, το πνεύµα µε πήρε και µε πήγε στην παραλία της Χαλκίδας, τη στιγµή που έδινα τις προεκλογικές µου υποσχέσεις στους πολίτες. Στο τέλος µου είπε πως πέρσι δεν τις εκπλήρωσα  όλες.

Σ: Ακόµα και στο υπερπέραν το έµαθαν αυτό;

Δ: Δεν ξέρω, αλλά οµολογώ πως τρόµαξα πολύ. Είναι σα να χάνεις τη δηµαρχία για µία ψήφο και µάλιστα από τον άνθρωπο µε τον οποίο τσακώθηκες χθες κατά λάθος!

Σ: Μετά τι έγινε;

Δ: Αφού το πνεύµα µε γέµισε τύψεις για όσα δεν έκανα, µε επισκέφθηκε το πνεύµα των φετινών Χριστουγέννων.

Σ: Αυτό τουλάχιστον ήταν ψηφοφόρος σου;

Δ: Δεν ξέρω, αλλά µε προειδοποίησε για τις επόµενες δηµοτικές εκλογές. Με πήγε στην αίθουσα συνεδριάσεων, όπου άκουσα κάποιους «φίλους» να συνοµωτούν εναντίον µου. Τότε άκουσα την ανατριχιαστική φωνή του πνεύµατος.

Σ: Τι σου είπε δηλαδή;

Δ: «Μήτσο, πρόσεχε. Πολλοί θέλουν να σε βγάλουν από το παιχνίδι της δηµαρχίας.»

Σ: Εσείς δεν του είπατε τίποτα;

Δ: Του υπενθύµισα πως ο κόσµος δεν ξεχνάει τον άνθρωπο που έφερε τα mini bus στη Χαλκίδα.

Σ: Αυτό µήπως δεν είναι ισχυρό επιχείρηµα;

Δ: Μετά το συνειδητοποίησα, αλλά ήταν αργά. Ταξίδευα ήδη µε το πνεύµα των επόµενων Χριστουγέννων.

Σ: Αυτό τουλάχιστον σας είπε τίποτα καλό;

Δ: Αυτό µε οδήγησε στο γραφείο µου στο δηµαρχείο. Εκεί είδα κάποιον άλλο να είναι δήµαρχος στη θέση µου. Καταλαβαίνεις; Είναι σηµάδι από το Θεό ότι θα χάσουµε τις εκλογές.

Σ: Μην ανησυχείτε, έχουµε καιρό ακόµα…

Δ: Για να αναστρέψουµε το κλίµα;

Σ: Όχι, για να κοιµηθείτε ξανά!

 

Το κοριτσάκι με τα σπίρτα ανάβει φωτιές

 

Σε µία εποχή όπου δε µπορείς να έχεις εµπιστοσύνη ούτε στο διπλανό σου, ακόµα και η συµπαθητική φιγούρα του µικρού κοριτσιού µε τα σπίρτα µπορεί να παρεξηγηθεί µέχρι και από την πυροσβεστική.

 

Πυροσβέστης: Ψηλά τα χέρια, κρατάω πυροσβεστήρα!

Κοριτσάκι: Τι πάθατε καλέ;

Π: Είσαι Παλαιστίνια ή πυροµανής;

Κ: Είµαι ένα κοριτσάκι που πουλάει σπίρτα για να ζήσει.

Π: Συγκινήθηκα. Πάµε στην πυροσβεστική υπηρεσία της Χαλκίδας. Έχεις πολλά να εξηγήσεις.

 

(Ο πυροσβέστης δίχως να υπάρχει σοβαρός λόγος ανάβει τη σειρήνα του οχήµατός του και οδηγεί το κοριτσάκι µπροστά στο διοικητή του).

 

Διοικητής: Λοιπόν, πυροσβέστη Πυροµανίδη, τι συνέβη;

Π: Εκεί που έκανα βόλτες µε το τζιπ, είδα τη µικρή να ανάβει ένα σπίρτο και να…

Δ: Αληθεύει αυτό;

Κ: Αφού κρύωνα!

Δ: Τα ίδια λέτε όλοι οι πυροµανείς. Οµολόγησε πόσα αυτοκίνητα έχεις κάψει; Πόσους ανθρώπους έχεις απανθρακώσει; Το δάσος του Μαντουδίου εσύ το έκαψες; ΛΕΓΕ!

Κ: Στις πυρκαγιές να µην πλησιάζετε πολύ τη φωτιά. Σας πειράζει η ζέστη.

Δ: Αυτό είναι, κλασική περίπτωση πυροµανούς. Βρίζει τους πυροσβέστες.

Κ: Με σένα που έµπλεξα, φωτιά στα µπατζάκια µου…

Δ: Πυροµανίδη, τη µάνικα. Θα αυτοπυρποληθεί!

Κ: Σύνελθε, άνθρωπέ µου, και άσε µε να πάω να πουλήσω κανένα σπίρτο.

Δ: Ώστε κάνεις και εµπόριο εµπρηστικών υλών; Στα Εξάρχεια είναι η γιάφκα σου, αναρχικό στοιχείο;

Κ: Τι να σου πω! Είσαι σπίρτο αναµµένο!

Δ: Πυροµανίδη, τη µάνικα θα µε πυρπολήσει!

Π: Εγώ λέω να πάρουµε τηλέφωνο το Φούρλα.

Δ: Εγώ λέω ότι λες βλακείες.

Κ: Μπράβο σας, κύριε διοικητά. Αφού αυτός δεν έχει µυαλό. Στάχτες έχει!

Δ: Πυροµανίδη τη µάνικα. Θα σε πυρπολήσει!

Κ: Τι έχετε να φοβηθείτε από ένα µικρό και αθώο κοριτσάκι;

Δ: Αυτό σκέφτηκα και εγώ κάνοντας εξωσυζυγική σχέση µε µία 18χρονη, αλλά τελικά είχα να φοβηθώ τη γυναίκα µου.

Κ: Καλά, αυτό οµολογουµένως είναι να το φυσάµε όλοι και να µην κρυώνει.

Π: Κύριε Διοικητά, τη µάνικα. Θα µας πυρπολήσει όλους!