Δύο συναρπαστικοί θρύλοι της βόρειας Εύβοιας.
Τα δέντρα εξορκιστές στη Δαφνούσα
Η Δαφνούσα είναι ένα χωριό πνιγµένο στο πράσινο. Εκεί υπάρχει ένα εκκλησάκι, η Παναγιά.
Στις 15 Αυγούστου, µόλις τελειώνει η λειτουργία, βγαίνει ο παπάς του χωριού και µε ένα µαχαίρι χαράζει το σχήµα του σταυρού σε τέσσερα µεγάλα δέντρα, γύρω από το εκκλησάκι, ανατολικά, δυτικά, βόρεια και νότια. Πιστεύουν πως τα δέντρα αυτά φυλάνε το εκκλησάκι και δεν αφήνουν το κακό να πλησιάσει. Παλιότερα ο παπάς πήγαινε και στα πιο ακριανά και µεγάλα δέντρα του χωριού, στις τέσσερις µεριές του ορίζοντα, όπου τα ευλογούσε, τους έσχιζε το φλοιό και τοποθετούσε µέσα τους ένα ξύλινο σταυρουδάκι. Όχι όµως στη γιορτή της Παναγιάς αλλά στην αρχή της άνοιξης. Λένε πως τα δέντρα αυτά ξορκίζουν το κακό και τα δαιµόνια από το χωριό.
Η βαλανιδιά του Γουρουνιού στους Παπάδες
Στο χωριό Παπάδες, στη βόρεια Εύβοια, υπάρχει µια πανύψηλη βαλανιδιά. Βρίσκεται λίγο έξω από το χωριό, σ’ έναν µικρό λόφο. Από το µέγεθός του καταλαβαίνουµε πως µετράει πολλούς αιώνες ζωής.
Έχει περίµετρο κορµού γύρω στα επτά µέτρα µε µια µεγάλη κουφάλα ανοιχτή 3,5 µέτρα και ολόγυρα της σε ακτίνα τεσσάρων µέτρων έχει τεράστιες ρίζες πάνω από το χώµα. Μέσα στην κουφάλα της βαλανιδιάς έχει σχηµατισθεί σαν γλυπτό η µορφή του κεφαλιού ενός γουρουνιού. Κανείς δεν ξέρει από πότε. Λένε ότι τα παλιά χρόνια µέσα σ’ αυτή την κουφάλα ξεψύχησε ένα γουρούνι. Το είχε εκεί δεµένο µια γριά, γιατί ήταν πολύ άγριο και δεν µπορούσαν να το έχουν µέσα στο χωριό. Το άφησε όµως χωρίς τροφή και νερό, ώσπου ψόφησε εκεί στη ρίζα του δέντρου και στοίχειωσε. Το κεφάλι του έγινε ξύλο και ρίζωσε πάνω στην κουφάλα. Από τότε είναι εκεί. Έχει γίνει ένα µε το δέντρο, για να φοβούνται οι άνθρωποι και να µην πλησιάζουν τη χιλιόχρονη βαλανιδιά.
Πηγή άρθρου: Μαθητικό περιοδικό «Προσωπική Ευθύνη», Γυμνάσιο Λίμνης, άρθρο υπό τον τίτλο «Θρύλοι των δέντρων μας», τεύχος 10. Γυμνάσιο Μαντουδίου, Φεβρουάριος – Μάιος 1997, σσ. 11-16.