Το σχέδιό µας ήταν απλό. Τηλεφωνήσαµε αρχικά ως Έλληνες σε 23 ξενοδοχεία που λειτουργούν σε διαφορετικές περιοχές απ’ άκρη σ’ άκρη της Εύβοιας και ζητήσαµε την τιµή ενός δίκλινου δωµατίου.

Κατόπιν, επαναλάβαµε τα τηλεφωνήµατα, αυτή τη φορά όµως παίζοντας το ρόλο των Γάλλων τουριστών και ζητήσαµε πάλι τιµές για την ίδια περίοδο και για την ίδια παροχή. Σκοπός µας ήταν να διαπιστώσουµε αν υπάρχουν διαφοροποιήσεις στις τιµές των δωµατίων ανάµεσα σε Έλληνες και ξένους. Ακολουθεί το πόρισµα της έρευνας. Και καλές διακοπές! (Bonnes vacances, γαλλιστί!)

Άλλο εσύ, άλλο αυτός!

Η αλήθεια είναι πως τα αποτελέσµατα της έρευνας εξέπληξαν και εµάς τους ίδιους! Γιατί; Θα καταλάβετε παρακάτω!

11 από τα 23 ξενοδοχεία που καλέσαµε τυχαία διαφοροποιούν τις τιµές τους «ανάλογα µε το κεφάλι του πελάτη», όπως λέει µια γαλλική παροιµία. Ο αριθµός των ξενοδοχείων µε τα οποία επικοινωνήσαµε για να ζητήσουµε τιµές είναι στατιστικώς ικανοποιητικός. Με άλλα λόγια, ακόµη κι αν καλούσαµε 100 ξενοδοχεία, τα αποτελέσµατα θα ήταν στατιστικώς ανάλογα και µε ελάχιστες ως µηδαµινές διαφοροποιήσεις.

Έτσι λοιπόν, τρία ξενοδοχεία από την ευρύτερη περιοχή της Αιδηψού, ένα από την Κάρυστο, ένα από το Μαρµάρι, ένα από την Αµάρυνθο, ένα από τη Λίµνη, τρία από τη Χαλκίδα και ένα από το Γρεγολίµανο µας έδωσαν δυο διαφορετικές τιµές για το ίδιο ακριβώς δωµάτιο και για την ίδια τουριστική περίοδο!

Αναλυτικά, τρία πασίγνωστα ξενοδοχεία της Χαλκίδας «παίζουν» µε τις τιµές τους ως εξής: το πρώτο από αυτά χρεώνει το δίκλινο για το «ζευγάρι των Γάλλων» 100 ευρώ, ενώ για τους Έλληνες µειώνει την τιµή  ανεξήγητα στα 95 (καλό για µας!). Το δεύτερο «ρίχνει» κατά 5 ευρώ τους Έλληνες, µιας και το δίκλινο κοστίζει 80 ευρώ και για τους Γάλλους 75! Το τρίτο δίνει µία µόνο τιµή στους Γάλλους (95 ευρώ) και τρεις διαφορετικές τιµές  στο «ζευγάρι από την Εύβοια» (99, 90, 80 ευρώ). Διαλέγετε και παίρνετε!

Το ξενοδοχείο στο Μαρµάρι, προφανώς υπέρµαχος του ευβοϊκού τουρισµού, «δίνει» το ίδιο δωµάτιο στους Έλληνες 45 ευρώ και στους Γάλλους 55! Μάλλον έχουν µάθει πως ο κατώτερος µισθός στη Γαλλία ανέρχεται στα 1200 ευρώ, οπότε θεωρούν ότι 10 ευρώ «καπέλο» για ένα Γάλλο είναι σταγόνα στον… ευβοϊκό ωκεανό! Στην Κάρυστο, η τιµή του δίκλινου «α λα γαλλικά» ανέρχεται στα 60 ευρώ, ενώ ένα ζευγάρι από τη Χαλκίδα θα πληρώσει 15 ευρώ λιγότερα! 15 πάνω, 15 κάτω, εκεί θα κολλήσει ο ξενοδόχος;

Το ίδιο ισχύει για το ξενοδοχείο της Αµάρυνθου όπου εµείς ως Χαλκιδέοι θα πληρώσουµε 50 ευρώ, ενώ ο «κουτόφραγκος» που δε λέει καλά το «ρω» θα «τιµωρηθεί» πληρώνοντας το ίδιο ακριβώς δίκλινο 60 ευρώ. Στα 10 ευρώ θα τα χαλάσουµε;

Πάµε τώρα στην Αιδηψό. Το πρώτο ξενοδοχείο δίνει το δωµάτιο µε διαφορά 10 ευρώ, υπέρ των Ελλήνων. Κάτι σαν το υπέρ πίστεως και πατρίδος δηλαδή… Το δεύτερο έχει αρχική τιµή στα 150 ευρώ. Στους Γάλλους όµως έκανε «σκόντο» και έπεσε στα 120 ευρώ. Για τους  Έλληνες η τιµή έπεσε τελικά στα 100! Αυτό δεν είναι έκπτωση! Διάλυση τιµών είναι! Όµως υπό έναν όρο: µην κλείσετε δωµάτιο µε «δελτίο», δηλαδή µέσω των προγραµµάτων Κοινωνικού Τουρισµού. Αυτό σηµαίνει πως ένας εργαζόµενος µπορεί να έχει στα χέρια του το συγκεκριµένο δελτίο παροχής κοινωνικού τουρισµού για να πληρώσει το δωµάτιο σε πολύ χαµηλή τιµή, αλλά σ’ εκείνον ο ξενοδόχος θα πει ψευδώς πως δε διαθέτει ελεύθερο δωµάτιο! Και τούτο για να το χρεώσει σε άλλο πελάτη, σε διπλάσια, ίσως και τριπλάσια τιµή! Όσο για το τρίτο ξενοδοχείο, διαβάστε τη συνέχεια…

«Σιγά μη σου πω τις τιμές μας!»

Μπορεί να έχετε ακούσει για «άρνηση παροχής υπηρεσιών». Όµως έχετε ακούσει ποτέ για… «άρνηση ενηµέρωσης τιµών»;

Τηλεφωνήσαµε σε γνωστό ξενοδοχείο της Αιδηψού, υποδυόµενοι τους Γάλλους τουρίστες. Η ρεσεψιονίστ µας ενηµέρωσε µε γαλλική… αβρότητα πως η τιµή ανέρχεται στα 55 ευρώ. Όταν µετά από δύο µέρες ήρθε η σειρά µας για να τηλεφωνήσουµε ως ζευγάρι Ελλήνων, η ρεσεψιονίστ µας είπε πως δεν έχει ελεύθερο δίκλινο. Όταν τη ρωτήσαµε να µας πει πληροφοριακά τουλάχιστον την τιµή ενός δίκλινου δωµατίου, αρνήθηκε να µας απαντήσει, λέγοντας µε προκλητικό ύφος: «τι σας ενδιαφέρει εσάς η τιµή, αφού σας είπα ότι δεν έχω διαθέσιµο δωµάτιο». Εσείς πώς θα χαρακτηρίζατε τη συµπεριφορά της υπευθύνου του συγκεκριµένου ξενοδοχείου; Κουτοπονηριά; Αγένεια; Μόνο εκείνη γνωρίζει γιατί πραγµατικά αρνήθηκε ν’ απαντήσει σε µια τόσο απλή ερώτηση. Οι «Ελληναράδες» ξέρουν καλά πότε να δώσουν τιµή και πότε να κάνουν τον προκλητικό «ψόφιο κοριό»!

Φυσικά, υπάρχουν πολλά ξενοδοχεία που δε διαφοροποιούν τις τιµές τους. Παρόλα αυτά, και εκείνα πάσχουν από έλλειψη επαγγελµατισµού, εφόσον είτε περιµέναµε πολύ ώρα στην αναµονή, είτε δεν το σήκωναν. Προφανώς είχαν το κέικ στο φούρνο…

Ρεσεψιονίστ που μιλούν άπταιστα… βλαχοελληνικά!

Γνωρίζετε πως η συντριπτική πλειοψηφία των ξενοδοχείων και «δωματίων» στην Εύβοια έχουν υπαλλήλους στη ρεσεψιόν που µιλούν µόνο… ελληνικά; Πως πολλοί δεν έχουν καν mail και όταν ζητάς να στο δώσουν αρχίζουν λέγοντας «www.»; Ε, καιρός να τα μάθετε αυτά, καθώς –και αυτά- δείχνουν το επίπεδο που βρίσκονται οι τουριστικές υπηρεσίες στο νομό μας!

Σε ένα νησί όπως είναι η Εύβοια, που την επισκέπτονται αρκετοί ξένοι τουρίστες από ολόκληρο τον κόσµο, αν πείτε «hello», θα σας πουν «den milao agglika»! Η αµάθεια και η ανικανότητα επικοινωνίας µε τους ξένους τουρίστες ισχύει κυρίως για τα ξενοδοχεία εκτός Χαλκίδας. Φανταστείτε πως είστε Άγγλος τουρίστας και τηλεφωνείτε σε κάποιο ξενοδοχείο της Αιδηψού για να κλείσετε δωµάτιο. Το λιγότερο που περιµένετε από µια ρεσεψιονίστ είναι να γνωρίζει τα «βασικά» αγγλικά έτσι ώστε να εξυπηρετηθείτε. Σε κάποια από αυτά τα ξενοδοχεία και τα «rooms to let», µας ζήτησαν σε άπταιστα… ελληνικά να «ξαναπάρουµε τηλέφωνο αργότερα». Προφανώς ήθελαν να κερδίσουν χρόνο µέχρι να βρουν µια καθηγήτρια αγγλικών που να µπορεί να επικοινωνήσει µε τους ενδιαφερόµενους πελάτες του… «Hotel»!

Lux δωμάτια χωρίς τηλεόραση!

Αλυσίδα ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων που δραστηριοποιείται σε ολόκληρο τον πλανήτη, «προσφέρει» υπερπολυτελή δωµάτια χωρίς τηλεόραση!

Και όλα αυτά στην… εκπληκτική τιµή των 2.212 ευρώ την εβδοµάδα, αν είσαι Έλληνας. Γιατί αν είσαι Γάλλος, η τιµή για το ίδιο δίκλινο «εκτοξεύεται» στα 2.635 ευρώ! Ο συγκεκριµένος ξενοδοχειακός «πολυχώρος» Α’ κατηγορίας στη βόρεια Εύβοια προσφέρει όλα τα κοµφόρ, εκτός από τη σαµπάνια που ο πελάτης τη χρεώνεται έξτρα. Φυσικά, επειδή και η χλιδή έχει τα όριά της, το δίκλινο δωµάτιο δε διαθέτει ψυγείο και τηλεόραση! Ναι! Καλά διαβάσατε! Όταν ακόµη και ένα µετριότατο ενοικιαζόµενο δωµάτιο που βρίσκεται στο πιο αποµακρυσµένο νησί της Άγονης Γραµµής διαθέτει τηλεόραση, το… λουξ ξενοδοχείο σε µια πολύ γνωστή περιοχή της Εύβοιας θεωρεί την tv είδος πολυτελείας! Ευτυχώς που διαθέτει air condition και τουαλέτα. Κάτι είναι κι αυτό! Όσο για τις κρατήσεις, αν είσαι ξένος θα τηλεφωνήσεις κατευθείαν στο ξενοδοχείο. Αν είσαι Έλληνας, η κράτηση γίνεται µέσω των γραφείων του στην Αθήνα. Ισοτιµία και στις κρατήσεις!

Η θέα στη θάλασσα κοστίζει!

Αν ανοίξεις τη µπαλκονόπορτα του δίκλινου που ενοικίασες, κοίταξε να µην έχει θέα τη θάλασσα!

Την πιο εξωφρενική τιµή δωµατίου µε θέα τη θάλασσα τη βρήκαµε στην Αιδηψό: η τιµή του δίκλινου ανέρχεται στα 238 ευρώ. Προσοχή! Θα πρέπει να το επαναλάβουµε για να το εµπεδώσουµε: Αναφερόµαστε σε δίκλινο που βρίσκεται στην Αιδηψό! Όχι στη Μύκονο ή τη Σαντορίνη! Έτσι λοιπόν, το ίδιο δωµάτιο µε θέα τη θάλασσα, κοστίζει 268 ευρώ, δηλαδή 30 ευρώ επιπλέον! Μ’ άλλα λόγια, τα ιαµατικά νερά είναι φθηνότερα από τη θέα του θαλασσινού νερού. Θάλαττα! Θάλαττα! Πάντως η «φθηνότερη» θάλασσα βρίσκεται σε ξενοδοχείο της Χαλκίδας: Αν πληρώσεις 12 ευρώ επιπλέον από την καθορισµένη τιµή του δίκλινου, απολαµβάνεις την αύρα του θαλασσινού νερού! Fair enough.

Η άποψη των αρμόδιων φορέων

Ρωτήσαµε την άποψη των αρµοδίων σχετικά µε τις αποκαλύψεις µας.

Επικοινωνήσαµε πρώτα µε τον κύριο Κώστα Ρουσσόπουλο, Πρόεδρο της Επιτροπής Τουρισµού του Δήµου Χαλκιδέων. Του αναφέραµε τα πορίσµατα της έρευνας και µας δήλωσε: «η πραγµατικότητα είναι χειρότερη»!

Επίσης είπε ότι δεν υπάρχει συγκεκριµένη πολιτική τιµών. Συµφώνησε πως πολλές φορές ευνοούνται από τους ξενοδόχους οι ξένοι, σε σχέση µε τους Έλληνες, όσον αφορά τις τιµές. Όταν είπαµε στον Πρόεδρο της Επιτροπής πως, σύµφωνα µε την έρευνα, σε πολλές περιπτώσεις ευνοούνται οι Έλληνες και κάποιοι δίνουν δωµάτιο µε «καπέλο» στους ξένους (κάτι που δυσφηµεί τη χώρα µας), µας απάντησε: «Κατά την άποψή µου, ισχύει το αντίθετο. Στο 99% των περιπτώσεων ευνοούνται οι ξένοι! Ελάχιστα ξενοδοχεία αντιµετωπίζουν ισότιµα τους Έλληνες και τους ξένους. Δε γίνεται ο ξένος να έρχεται µε 30 ευρώ και ο Έλληνας να πληρώνει περισσότερα! Οι τιµές των ξενοδοχείων πρέπει να εκλογικευτούν. Ο Δήµος Χαλκιδέων δε µπορεί να επέµβει παρά µόνο παραινετικά. Πρόκειται για θέµα νοοτροπίας µιας και οι ίδιοι οι επιχειρηµατίες θα πρέπει να το καταλάβουν, αφού η Πολιτεία δε µπορεί να επέµβει.»

Στη συνέχεια καλέσαµε τον κατεξοχήν αρµόδιο εκπρόσωπο των ξενοδόχων, τον κύριο Θοδωρή Βενέρη που είναι ο Πρόεδρός τους. Όταν στην αρχή τον ενηµερώσαµε σχετικά µε την έρευνα, ήταν επιθετικός. Σας παραθέτουµε τους πρώτους σχολιασµούς του: «Κάποια στιγµή αρχίζει να µ’ ενοχλεί η όλη διαδικασία. Είναι αστεία πράγµατα αυτά. Ξεφτιλίζουµε τον τουρισµό. Ο δηµοσιογράφος έχει άγνοια. Εδώ ούτε ο Υπουργός δεν ξέρει!» Στη συνέχεια του δώσαµε κάποια στοιχεία και  είπε πως, αν υπάρχουν διαφοροποιήσεις υπέρ των ξένων εις βάρος των Ελλήνων, αυτό συµβαίνει επειδή γίνεται προπώληση δωµατίων στους ξένους πολλούς µήνες πριν. Δηλαδή οι ξενοδόχοι κλείνουν νωρίτερα πακέτα σε συµφέρουσες τιµές. Του εξηγήσαµε  πως για την έρευνα δε ζητήσαµε προπώληση µήνες πριν. Απλά, ένας Γάλλος και µια Ελληνίδα τηλεφώνησαν στα ίδια ξενοδοχεία και για το ίδιο δίκλινο στις 50% των περιπτώσεων πήραν διαφορετικές τιµές! Μετά από αυτά, µας είπε πως όσον αφορά την απλή ενοικίαση δωµατίου «όντως κακώς µερικοί ξενοδόχοι δίνουν διαφορετικές τιµές».

Μήπως να πάω Ίμπιζα;

Μάλλον, αν σκεφτούµε πως ένα ταξίδι επτά ηµερών στο Ντουµπάι ή στην Ίµπιζα κοστίζει φθηνότερα απ’ όσο µια εβδοµάδα σε spa, όπου θα µας χρεώσουν το πακέτο «δωµάτιο και πισίνα» σε «ράβδους χρυσού».

Η ανάπτυξη του τουρισµού στην Εύβοια δε µπορεί να πραγµατοποιηθεί µε ψέµατα και λαµογιές παντός είδους. Ίσως µια καλή αρχή θα ήταν οι ιδιοκτήτες να µη συµπεριφέρονται σαν «τυρέµποροι» που αποφασίζουν ξαφνικά να ιδρύσουν Μέγαρο Μουσικής στη Χαλκίδα, ενώ δεν έχουν µουσική παιδεία! Με την ίδια αναλογία, µερικοί ξενοδόχοι -όχι όλοι φυσικά- συµπεριφέρονται σαν τραγουδίστριες τρίτης κατηγορίας που πηγαίνουν σε  χωριουδάκια για να κάνουν την αρπαχτή τους. Ίσως αυτό να είναι το πρόβληµα του τουρισµού µας: ενοικιάζουµε µέτρια δωµάτια µε κακό service και φτωχό πρωινό, ενώ παράλληλα πληρώνουµε το δίκλινο τόσο ακριβά όσο κοστίζει µια νύχτα στο πολυτελές George V στο Παρίσι. Mon Dieu! Ελπίζουμε μια μέρα όλες οι κακοδαιμονίες που αναφέρουμε να αντιμετωπιστούν, ώστε η Εύβοια να αναπτυχθεί σε σωστές και γερές βάσεις. Γιατί μπορεί!

Το άρθρο δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο έντυπο περιοδικό «Square» τον Αύγουστο του 2007 (τεύχος 21, Αύγουστος – Σεπτέμβριος 2007).