Το νέο: Η Εταιρεία Ευβοϊκών Σπουδών και ο Σύλλογος «Οι Φίλοι του Λαογραφικού Μουσείου Χαλκίδας της Εταιρείας Ευβοϊκών Σπουδών», ενόψει της εκδήλωσης με στόχο τη διεκδίκηση του τίτλου «Χαλκίδα 2021 – Πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης», που θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη, 7-5-2014 στις 08.00 μ.μ. στο Μέγαρο της Περιφερειακής Ενότητας Ευβοίας, με κεντρικό εισηγητή τον αρχιτέκτονα – σκηνοθέτη Νίκο Σοφιανό, παραχωρούν την Παρασκευή, 25-4-2014 στις 11.00 π.μ. στην, εν Χαλκίδι και επί της οδού Σκαλκώτα 4, Α΄ αίθουσα του Λαογραφικού Μουσείου Χαλκίδας της Εταιρείας Ευβοϊκών Σπουδών, συνέντευξη τύπου για την ευρύτερη ενημέρωση του σημαντικού εγχειρήματος.

Ο στόχος για τη Χαλκίδα είναι να μεταμορφωθεί σε μια κούκλα έτοιμη για καλλιστεία σε επτά χρόνια. Να υπενθυμίσω πως επτά χρόνια περίπου είναι και η Δημοτική Αγορά στη σημερινή τραγική κατάσταση;

«Η Χαλκίδα, Πολιτιστική Πρωτεύουσα της ηπείρου που γέννησε τον σύγχρονο Δυτικό Πολιτισμό». Όμορφη σκέψη και θα ήθελα να την στηρίξω. Αλλά, είναι ρεαλιστική η πρόταση; Ξεκινάμε λάθος. Πρώτα φτιάχνουμε μια κατάσταση, μετά διεκδικούμε. Εντάξει, είναι γνωστό πως υπάρχουν παραδείγματα πόλεων όπως η Βαρκελώνη που έγιναν αυτό που είναι σήμερα εξαιτίας της ανάληψης ενός μεγάλου αθλητικού γεγονότος. Κάτι όμως προϋπήρχε εκεί, η πόλη φημίζεται για τα αρχιτεκτονικά της επιτεύγματα και όχι μόνο, ήταν η «μαγιά» στα περαιτέρω έργα που έγιναν για την Ολυμπιάδα. Υπάρχει φυσικά και το αντίθετο παράδειγμα της Αθήνας που φόρεσε τα καλά της για ένα μήνα το 2004 και μετά τα άφησε όλα να γίνουν ρημάδι. Ας υποθέσουμε ότι εμείς ανήκουμε στην πρώτη κατηγορία και ας παραβλέψουμε και την έλλειψη «μαγιάς» στη Χαλκίδα. Πρέπει εξάλλου να στοχεύουμε ψηλά. Σαν άλλη Βαρκελώνη πρό των Ολυμπιακών Αγώνων θα «τρέξουμε» να κάνουμε όσα δεν κάναμε δεκαετίες, με την ελπίδα ότι θα είναι η Χαλκίδα άξια να φέρει αυτόν τον τίτλο.

Δύσκολο το έργο αυτό όμως θα έλεγα έως τιτάνιο. Περιφερειακοί δρόμοι δεν υπάρχουν. Πεζοδρόμια ανύπαρκτα. Υποδομές στοιχειώδεις. Παραγωγή πολιτισμού μηδαμινή. Ιστορικά κτίρια, μετρημένα στα δάχτυλα. Σύγχρονα επιβλητικά κτίρια ανύπαρκτα. Πες πως τα παραβλέπουμε και όλα αυτά. Είμαστε σήμερα διατεθειμένοι να επαναφέρουμε κομμάτια του ένδοξου παρελθόντος μας, ώστε να αξίζουμε τον θαυμασμό της Ευρώπης; Να επαναφέρουμε τα τείχη ας πούμε, να χτίσουμε ξανά το κάστρο του Ευρίπου; Φοβάμαι πως όχι.

Τι έχει η Χαλκίδα λοιπόν που δεν έχει άλλη πόλη της γηραιάς ηπείρου σήμερα; Πώς να τολμήσω να συγκρίνω μια οποιαδήποτε Ευρωπαϊκή πόλη με τη Χαλκίδα και να της βάλω κορώνα στο κεφάλι έναν όμορφο μεν αλλά επίπλαστο δε τίτλο; Και καλά πες εμείς θέλουμε, γιατί να μη θέλουμε άλλωστε. Οι Ευρωπαίοι; Ματάκια δεν έχουν;

«Η Χαλκίδα, Πολιτιστική Πρωτεύουσα της ηπείρου που γέννησε τον σύγχρονο Δυτικό Πολιτισμό». Τι διατηρήσαμε από το παρελθόν μας και ζητάμε σήμερα μια τέτοια επιβράβευση; Πως μπορούμε σήμερα να συναγωνιστούμε πόλεις της Ευρώπης άξιες θαυμασμού, για τα έργα που οι πολίτες τους έκαναν, ανέδειξαν και κυρίως διατήρησαν; Αλλά είπαμε. Στοχεύουμε ψηλά και ελπίζουμε στη δύναμη, την αισθητική και τις ικανότητες της δικής μας γενιάς. Καλοδεχούμενες οι σχετικές ενέργειες λοιπόν, αφού ακόμη και η απλή υποβολή της πρότασης για την ανάδειξη της Χαλκίδας σε πολιτιστική πρωτεύουσα θα μας βοηθήσει να εντοπίσουμε τα κακώς κείμενα της πόλης ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τις υποδομές αλλά κυρίως τη δομή και τη λειτουργικότητά της.

Με άμεσο στόχο την ευπρόσωπη διεκδίκηση της «πολιτιστικής πρωτεύουσας» θα μας δοθεί η δυνατότητα να επιλύσουμε βασικά προβλήματα τόσο της πόλης όσο και του νομού μας με μακροπρόθεσμο στόχο την βελτίωση της ποιότητα ζωής μας. Η Βαρκελώνη αποτελεί το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα πόλης που ανοικοδομήθηκε για να φιλοξενήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 και έκτοτε αποτελεί παράδειγμα πολεοδομικής μίμησης. Ας ευχηθούμε να αποτελέσει η Χαλκίδα ένα ανάλογο επιτυχημένο παράδειγμα λοιπόν.

Και ας μας λείπει σήμερα η «μαγιά»…