14 Χαλκιδέοι επιβιβάστηκαν στη µηχανή του χρόνου του Square και βρέθηκαν στο 1929, τη χρονιά που ξέσπασε το Μεγάλο Κραχ. Οι ελπίδες και οι φόβοι τους σε µια εποχή που η ιστορία… επαναλαµβάνεται
Βαγγέλης Σαββίδης
Ιδιοκτήτης εµπορικού καταστήµατος.
Θα µπορούσα να χαρακτηρίσω την παρούσα οικονοµική κατάσταση µε µία µόνο λέξη. Χαµός! Δε σας κρύβω ότι η ύφεση µε απασχολεί, όπως ανησυχεί και τους υπόλοιπους επιχειρηµατίες. Παρόλα αυτά έχω κάποιες δικλείδες ασφαλείας. Τι θα έκανα αν είχα την απόλυτη πολιτική εξουσία στα χέρια µου; Θα αποδυνάµωνα τις τράπεζες όσο γίνεται περισσότερο. Όµως πέρα από τα οικονοµικά κραχ, υπάρχουν και κάποια άλλα, πιο… προσωπικά! Ωστόσο θεωρώ πως είµαι γερό σκαρί! Με λίγα λόγια δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει η ψυχολογία µου… ασανσέρ, εξαιτίας µιας ερωτικής απογοήτευσης. Πάντως, επειδή η κρίση θέλει καλοπέραση, φέτος θα κάνω ρεβεγιόν στα µπουζούκια.
Χριστίνα Αναλυτή
Νηπιαγωγός.
Πιστεύω ότι η υπερπληροφόρηση είναι χειρότερη από την παραπληροφόρηση, γεγονός που δηµιουργεί πανικό στις διεθνείς αγορές. Ωστόσο προσπαθώ να είµαι ρεαλίστρια. Η κρίση είναι εδώ και θα ήταν παράλογο να κρυφτούµε πίσω από το δάχτυλό µας. Φυσικά δεν τη βιώνουµε στο βαθµό που τη ζουν οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι, ίσως επειδή οι ρυθµοί ανάπτυξης της χώρας µας είναι µεγαλύτεροι από εκείνους των άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Και ναι µεν το επόµενο διάστηµα θα είναι δύσκολο, αλλά δε θα έρθει η καταστροφή του… κόσµου! Σε προσωπικό επίπεδο έχω περάσει «κραχ» που οδήγησε στο χωρισµό και αυτό µε ώθησε να µηδενίσω το συναισθηµατικό… κοντέρ µου!
Δέσποινα Λαθούρα: «Η κρίση είναι υπαρκτή, αλλά η ζωή µας θα ήταν αδιάφορη χωρίς… δυσκολίες.»
Δήμητρα Μπατατέγα: «Η οικονοµική ύφεση πάντα θέλει… καλοπέραση!»
Δέσποινα Λαθούρα
Ιδιοκτήτρια ωδείου
Αν και η κρίση δε µε έχει «αγγίξει» επαγγελµατικά, ωστόσο θεωρώ ότι βρίσκεται ήδη στη Χαλκίδα. Ποιος φταίει; Μα φυσικά το καπιταλιστικό σύστηµα, αλλά και η αδυναµία µας να δηµιουργήσουµε ένα δυνατό καταναλωτικό κίνηµα. Επιπλέον διαισθάνοµαι ότι τα χειρότερα… έρχονται και θα ήταν ωφέλιµο να προετοιµαστούµε κατάλληλα. Όσο για τα προσωπικά και συναισθηµατικά κραχ, ευτυχώς που υπάρχουν. Ειδάλλως, πώς θα ήταν η ζωή µας χωρίς την ύπαρξή τους; Ανάλατη! Ποια νοοτροπία που υπάρχει στην πόλη µας θα επιθυµούσα να υποστεί το δικό της… κραχ; Η αδιαφορία που δείχνουµε στο να παρκάρουµε όπου βρούµε. Αλλά και πάλι, κι εγώ παρκάρω όπου να ‘ναι!
Δήμητρα Μπατατέγα
Έμπορος
Ίσως να µην πρωτοτυπήσω λέγοντας ότι τα χειρότερα έρχονται, αλλά δυστυχώς είναι αλήθεια! Και η κρίση θα είναι αέναη, αν δε συνειδητοποιήσουµε ότι ήρθε ο καιρός να βάλουµε προτεραιότητες στη ζωή µας. Όµως η παρούσα οικονοµική ύφεση καταστρέφει στο πέρασµά της ακόµη και τις διαπροσωπικές σχέσεις. Οι άνθρωποι κλεινόµαστε στον εαυτό µας, ανησυχούµε, προβληµατιζόµαστε, φθείρονται φιλίες και καταστρέφονται σχέσεις. Ερωτικά και συναισθηµατικά πιστεύω ότι ξεπερνώ εύκολα τις… υφέσεις! Όσο κι αν είµαι δεµένη µε κάποιον, µπορώ να τον «διαγράψω» σαν παλιό χρέος! Με λίγα λόγια κάτι έρχεται και στο τέλος κάτι φεύγει. Ακριβώς όπως συµβαίνει και µε τα κραχ…
Γιάννης Μαραγκός: «είμαστε σε περίοδο ψυχρού… οικονοµικού πολέµου.»
Σωτηρία Μακρή Μαραγκού: «Αν µπορούσα, θα άνοιγα τα θησαυροφυλάκια και θα µοίραζα το συσσωρευµένο πλούτο.»
Γιάννης Μαραγκός
Επιχειρηµατίας
Θεωρώ ότι η δύσκολη οικονοµική κατάσταση θα επηρεάσει όλη την πόλη, άρα και εµένα. Κανείς δε θα µείνει στο «απυρόβλητο». Όµως δεν πιστεύω ότι η κρίση είναι τωρινή. Απλώς τώρα την αντιλαµβανόµαστε πλήρως και σε όλες τις διαστάσεις της. Ποιοι ευθύνονται; Οι κυβερνήσεις και τα media. Τόσο απλά! Και τι πρέπει να γίνει; Μια πραγµατική επανάσταση! Νοµίζω ότι η ανθρωπότητα έχει ωριµάσει, όχι για να πάρει τα όπλα και να κάνει αντάρτικο στα βουνά, αλλά για να αρνηθεί µαζικά να πληρώνει τους άδικους φόρους, τα δάνεια, το ΦΠΑ, την περαίωση και γενικώς το δηµόσιο. Ίσως έτσι αλλάξουν τα πράγµατα προς το καλύτερο. Τι θέλω να πάθει… «κραχ» στη Χαλκίδα; Το δήθεν, το απόλυτο κενό…
Σωτηρία Μακρή Μαραγκού
Επιχειρηµατίας
Υπάρχει κάποιος που να πιστεύει ειλικρινά ότι εµείς στη Χαλκίδα θα τη γλιτώσουµε; Ας είµαστε -έστω σ’ αυτή την ύστατη στιγµή- πραγµατιστές! Τι πήγε στραβά; Ούτε οι ικανότεροι οικονοµολόγοι δε γνωρίζουν τα βαθύτερα αίτια της ύφεσης. Πάντως η κακώς νοούµενη παγκοσµιοποίηση αλλά και η µαταιοδοξία µας µάς έδειξαν το δρόµο προς το γκρεµό! Όταν σκέφτοµαι πόσοι άνθρωποι θα περάσουν άσχηµο χειµώνα, στεναχωριέµαι. Άνθρωποι της διπλανής πόρτας που θα βασανιστούν, επειδή τα golden boys κέρδιζαν εκατοµµύρια, αφήνοντας τις επιχειρήσεις τους ν’ αφανιστούν από τον παγκόσµιο χάρτη. Η µόνη λύση; Να ανοίξουν τα θησαυροφυλάκια και να µοιραστεί ο συσσωρεµένος πλούτος!
Γιουλίνα Δασκαλοπούλου: «Δε θεωρώ προκλητικό που τα golden boys κερδίζουν πολλά χρήµατα.»
Κώστας Κανάρης: «Το 2009 θα είναι πολύ δύσκολο. Θα αντέξουν µόνο όσοι δε χρωστούν στις τράπεζες…»
Γιουλίνα Δασκαλοπούλου
Δικηγόρος, δικαστική γραφολόγος
Θα πρέπει να σταµατήσουµε να τα ρίχνουµε όλα στις τράπεζες και στα golden boys! Η οικονοµία κινδυνεύει από εµάς τους ίδιους και όχι από το καπιταλιστικό σύστηµα. Για παράδειγµα, αναφερόµαστε στη γενιά των 700 ευρώ, ενώ παράλληλα αυτή η γενιά κοιτάζει πότε θα αγοράσει το πιο ακριβό κινητό της αγοράς! Πρόκειται περί παραλογισµού! Οι άνθρωποι πετούν τα χρήµατά τους εκεί που δεν πρέπει και άρα το πρόβληµα είναι ανθρωποκεντρικό. Ποια ήταν η προσωπική µου «κρίση»; Όταν βρεθηκα ένα βήµα πριν το θάνατο, εξαιτίας ενός σοβαρού προβλήµατος υγείας. Ίσως αυτός να είναι και ο κύριος λόγος που βλέπω τα πράγµατα υπό διαφορετικό πρίσµα και ίσως µε µεγαλύτερη ψυχραιµία.
Κώστας Κανάρης
Υπεύθυνος café-bar
Είµαστε από τα ελάχιστα κράτη του πλανήτη που δεν έχουν ακόµη δει τον πάτο του βαρελιού! Το 2009 θα είναι µία δύσκολη χρονιά και θα αντέξουν όσοι δε χρωστούν. Δε βλέπω φως στο τούνελ και πολύ φοβάµαι ότι η µεσαία τάξη, δηλαδή όλοι εµείς, θα γίνει είδος υπό εξαφανιση. Ένα πράγµα είναι σίγουρο, ότι δε θα αυξηθούν οι µισθοί, γεγονός που θα κάνει τη γενιά των 700 ευρώ να στενάξει. Η ζωή µέχρι τώρα µου έµαθε ένα βασικό κανόνα. Τίποτα δεν είναι αυτονόητο και δεδοµένο. Άρα είµαι έτοιµος να αντιµετωπίσω ακόµη και ένα προσωπικό ή επαγγελµατικό κραχ. Πάντως, αν ζούσα στο 1929, θα ήµουν ιδιοκτήτης ενός club privé, τύπου… Cotton Club, και θα «έσπαγα» την ποτοαπαγόρευση!
Χρύσα Μήτρογλου: «Οι τράπεζες είναι νόµιµοι “τοκογλύφοι” και µάλιστα ακριβότεροι από τους κανονικούς.»
Πάνος Βενιζέλος: «Σταµατήστε να ελπίζετε. Η ελπίδα είναι απλώς µία εφεύρεση του Συστήµατος.»
Χρύσα Μήτρογλου
Επιχειρηµατίας
Αν και είµαι φύση αισιόδοξη, νιώθω ότι θα περάσουµε µέσα από µία έντονη ύφεση. Αν είχα τη δύναµη, θα έβαζα φραγµούς σ’ εκείνους τους «αλήτες» που διέλυσαν την πραγµατική οικονοµία. Επιπλέον θα περιόριζα την οικονοµική βοήθεια προς τους πλούσιους! Ποια είναι η γνώµη µου για τις τράπεζες; Δε θα σας πω κάτι διαφορετικό από αυτό που σκέφτεται το 99% των Χαλκιδέων. Οι τράπεζες είναι νόµιµοι «τοκογλύφοι» και µάλιστα ακριβότερες από τους… κλασικούς! Κάποιο προσωπικό µου «κραχ»; Κοιτάζω να τα αποφεύγω. Παντρεύτηκα σε µικρή ηλικία, βρίσκοµαι πλέον σε διάσταση και ζω µε τα παιδιά µου. Πάντα κοιτάζω τη ζωή από τη θετική πλευρά της. Και έχει τόσες πολλές…
Πάνος Βενιζέλος
Ποιητής
Η σηµερινή κατάσταση έχει να κάνει µε την απληστία του αδηφάγου και απρόσωπου Συστήµατος, που µας αποµυζεί µέσω µίας τεχνητής κρίσης, ούτως ώστε να διαιωνιστεί η σύγχρονη δουλεία. Όµως αυτή τη φορά το παιχνίδι ξέφυγε από τον έλεγχό τους! Και η λύση που θα βρεθεί θα είναι πολιτική ή… πολεµική. Η ρίζα του κακού δεν είναι άλλη από την απληστία αλλά και από την ελπίδα, πλάνη την οποία το Σύστηµα εκµεταλλεύεται µέσω των media. Έτσι δηµιουργούνται οι νεόπτωχοι. Μέχρι να γίνει η επόµενη Επανάσταση! Είµαι και εγώ ένα από τα θύµατα του πρόσφατου οικονοµικού «κραχ» και άρα βιώνω από πρώτο χέρι το σκοτεινό και παρακµιακό Σύστηµα…
Κώστας Ρουσόπουλος: «Γνωρίζω ανθρώπους που έχουν καταστραφεί από συναισθηµατικά… κραχ!»
Ελένη Αϊδίνη: «Ο εφιάλτης των απλήρωτων δανείων µου θυµίζει αιµατηρή ταινία τρόµου!»
Κώστας Ρουσόπουλος
Πρ. Επιµελητηρίου Ανατολικής Στερεάς
Ζούµε δύσκολες στιγµές και θέλω να ελπίζω ότι δε θα είναι αξεπέραστες. Πάντως ένα πράγµα είναι σίγουρο, ότι δηλαδή ουδείς γνωρίζει τη διάρκεια που θα έχει η παρούσα κρίση. Προφανώς θα ανακάµψουµε µε πολύ αργούς ρυθµούς. Όσο για τους προκλητικά υπέρογκους µισθούς των golden boys, απλώς θεωρώ ότι καθένας πρέπει να αµείβεται ανάλογα µε αυτά που πραγµατικά προσφέρει. Όσον αφορά στο τραπεζικό σύστηµα, θα πρέπει να µην ξεφεύγει από τα προκαθορισµένα όρια. Προσωπικές «υφέσεις» και συναισθηµατικά «κραχ» δεν έχω ζήσει, όµως γνωρίζω ότι πολύ κοντινά µου άτοµα βίωσαν τέτοιες καταστάσεις οι οποίες σίγουρα είναι και οι πιο δύσκολες.
Ελένη Αϊδίνη
Δηµοτικός Σύµβουλος
Ζω τη σηµερινή κρίση όπως ακριβώς τη βιώνουν όλοι οι Χαλκιδέοι. Για να γίνω πιο συγκεκριµένη, δεν πρόκειται για κρίση, αλλά για ταινία τρόµου µε «πρωταγωνιστές» εµάς τους ίδιους, θύµατα ενός ακήρυχτου πολέµου, τα golden boys, το άγχος των δανείων και τις δυσκολίες στις αποληρωµές των καρτών. Σκηνοθέτης είναι ένα σύστηµα που ξέφυγε από τον έλεγχο. Κανένας δε γνωρίζει ακόµη το τέλος της ταινίας, ούτε καν τη… διάρκειά της! Πώς αντιµετωπίζω τα προσωπικά «κραχ»; Με τη λογική. Τόσο απλά! Θα µπορούσα να αφεθώ, αλλά δεν το έκανα, καθώς προτιµώ να πολεµάω µέχρι τελικής πτώσεως! Έτσι είµαι στη ζωή µου, αλλά και στις δραστηριότητές µου.
Άγγελος Μαστακούρης: «Είµαι µαθηµένος στα δύσκολα, είτε στις οικονοµικές υφέσεις, είτε στις συναισθηµατικές.»
Χριστίνα Σακελλαράκη: «Ας αποφασίσουν αν η λύση στην οικονοµική ανισότητα θα βρεθεί από τους ίδιους τους πολιτικούς ή µέσω µιας… επανάστασης!»
Άγγελος Μαστακούρης
Συνιδιοκτήτης club
Το πρόβληµα ξεκίνησε από τον υπερκαταναλωτισµό µας. Οι σηµερινοί 40άρηδες είναι µαθηµένοι στα δύσκολα, αλλά οι νεώτεροι δεν έχουν το know how της επιβίωσης. Έτσι λοιπον πιστεύω ότι η νέα γενιά θα ταλαιπωρηθεί αρκετά. Πάντως ό,τι κι αν συµβεί, θα το αντιµετωπίσω θετικά, καθώς προσαρµόζοµαι εύκολα στις καταστάσεις. Όσο για το ποιος θα πονέσει περισσότερο από την ύφεση, η απάντηση είναι απλή: Όσοι δεν ανήκουν στην κατηγορία «έχοντες και κατέχοντες». Αν έχω περάσει από περιόδους συναισθηµατικών απογοητεύεσων; Δεν είµαι εξάιρεση στον κανόνα! Αλλά είµαι µαθηµένος στα… δύσκολα. Εξάλλου οι απογοητεύσεις µας κάνουν πιο δυνατούς και δηµιουργικούς.
Χριστίνα Σακελλαράκη
Επιχειρηµατίας
Η ανασφάλεια και η κρίση δεν είναι αµιγώς οικονοµική αλλά επιπλέον κοινωνική και πολιτική. Είµαστε σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Παρόλα αυτά δεν έχουµε ακόµη «γευτεί» την κρίση σε όλο το εύρος της. Το σύστηµα δηµιούργησε τα golden boys και το εύκολο χρήµα. Τώρα το ίδιο το σύστηµα βρίσκεται σε κρίση, µε αποτέλεσµα η κυβέρνηση να απαιτεί από εµάς να πληρώσουµε τα σπασµένα µέσω περαιώσεων και φόρων. Πρόκειται για µία πραγµατικά εµπόλεµη… κατάσταση, όπου πλέον ο καθένας κοιτάζει πώς θα επιβιώσει. Προσωπικά πέρασα από συναισθηµατική «ύφεση», αλλά πλέον τα έχω βρει µε τον εαυτό µου. Τα πάντα τελικά στη ζωή είναι θέµα… αυτογνωσίας.
–
Οι συνεντεύξεις και οι φωτογραφίες δημοσιεύθηκαν για πρώτη φορά στο περιοδικό Square, στο τεύχος 29, το Δεκέμβριο του 2009.