Δύο θρύλοι για υπερφυσικές παρουσίες που οι ιστορίες τους στοιχειώνουν τις περιοχές τους…
Ο γέρο πλάτανος στο Προκόπι
Λίγο έξω από το Προκόπι, στη θέση Παρασκευόρεµα, στην ανατολική όχθη του ποταµού Κηρέα, βρίσκεται ένα θρυλικό δέντρο ηλικίας 2.400 ετών! Ένα µοναδικό θαύµα της φύσης.
Όπως µας πληροφόρησαν οι πηγές µας, ο κορµός του έχει περίµετρο 18 µέτρα και διάµετρο 6 µέτρα. Η κουφάλα του έχει έκταση 14 τετραγωνικά µέτρα. Το ύψος του παραµένει στα 30 µέτρα – για λόγους «ασφαλείας» µάλλον, σύµφωνα µε την πρόνοια της φύσης. Η έκταση της σκιάς του καλύπτει 2,5 στρέµµατα. Η θέα του δέντρου είναι κυριολεκτικά συγκλονιστική και δεν µπορεί βέβαια η µεγαλοπρέπειά του να περιγραφεί µε αριθµούς…
Όσο για τους θρύλους που συνοδεύουν αυτό το ιερό δέντρο; Πολλοί! Από πολλούς ο πλάτανος θεωρείται στοιχειωµένος. Όποιος βρεθεί τα µεσάνυχτα κάτω απ’ αυτόν ακούει φωνές και όργανα, βιολιά και κλαρίνα να παίζουν. Και βλέπει ξωτικά, νεράιδες και δαιµόνια να χορεύουν στις όχθες του ποταµού µε τραγούδια και µουσική. Λένε επίσης πως, όποιος κόψει τον πλάτανο, κινδυνεύει. Συγκεκριµένα αν τολµήσει κανείς να κόψει τον πλάτανο, θα πεθάνει, µαζί µε όλη την οικογένειά του. Μέχρι και σήµερα κυκλοφορεί ο θρύλος πως κάθε βράδυ, στις δώδεκα ακριβώς, κάτω από τον πλάτανο, δυο µεγάλα κριάρια βγαίνουν και παλεύουν για αρκετή ώρα. Καθώς χτυπούν µε δύναµη και ορµή τα κεφάλια τους, ακούγεται στη σιωπή της νύχτας ένας υπόκωφος, υπερφυσικός κρότος. Άλλη µια ιστορία είναι πως τα παλιά χρόνια ένα φάντασµα – στεγάδι περιφερόταν στον κάµπο. Και στη συνέχεια, όπως πετούσε, σαν πελώριο όρνιο, τυλιγόταν και ξεκουραζόταν στον πλάτανο. Επίσης, λένε πως, αν και είναι πάνω από χιλίων χρόνων, δεν έχει σπάσει ποτέ ούτε ένα κλαρί του, όσο δυνατά και αν φύσηξε ο αέρας. Το γεγονός ότι κάτω από τον πλάτανο δεν ευδοκιµεί κανένα σπαρτό ή φυτευτό αποδίδεται στο ότι ο πλάτανος είναι στοιχειωµένος. Ένας ντόπιος µας είπε χαρακτηριστικά: «Πρίν από κάποια χρόνια σηκώθηκα τα µεσάνυχτα να ποτίσω το µποστάνι µου. Είχε απόλυτη ησυχία και άπνοια .Φύλλο δεν κουνιόταν. Τότε, ξαφνικά, άρχισαν να σείονται δυνατά τα κλαριά του πλατάνου. Κι άκουσα βουητό περίεργο. Χαλούσε ο κόσµος από τους δυνατούς θορύβους. Δεν το είχα ακούσει άλλη φορά». Οι συγχωριανοί του πιστεύουν πως αυτός ο πλάτανος είναι τόπος περάσµατος δαιµονικών. Μια άλλη εικασία είναι πως οι παλαιότεροι δεν τολµούσαν να κοιµηθούν κάτω από τον πλάτανο. Έβλεπαν και άκουγαν στοιχειά. Πίστευαν ότι θα πάθουν κακό. Λένε πως, όποιος κοιµόταν κάτω από τον πλάτανο, αρρώσταινε. Φοβόνταν ακόµα και να δέσουν τα ζώα τους κάτω απόν το πλάτανο. Ένας τσοπάνης κάποτε σκέφτηκε να αγνοήσει τις φήµες και κοιµήθηκε κάτω από τον πλάτανο µία νύχτα. Κατά τα µεσάνυχτα άκουσε ένα δυνατό µουγκρητό. Φοβήθηκε πολύ και µαζί µε αυτόν φοβήθηκαν και τα πρόβατα που άρχισαν να σκορπάνε κατατροµαγµένα. Από τότε δεν τόλµησε να το ξανακάνει. Και πίστεψε όλους τους θρύλους που τόσο καιρό αµφισβητούσε.
Η πλατανάρα στο μετόχι
Και η επόµενη ιστορία µας (όπως «Το μοναχικό πεύκο στο Μετόχι») είναι από το χωριό Μετόχι της Εύβοιας και έχει πάλι να κάνει µε τη φύση. Στο δρόµο προς το Σπαθάρι, δίπλα στην ποταµιά, υπήρχε ακόµα ένα θρυλικό δέντρο, η Πλατανάρα όπως το έλεγαν.
Ήταν ένας τεράστιος πλάτανος που δεν άντεξε το βάρος του χρόνου κι έπεσε τα τελευταία χρόνια. Στην πελώρια κουφάλα του, όπως θέλει ο τοπικός θρύλος, κρύβονταν νεράιδες που, όσο προχώραγε η νύχτα, έβγαιναν στο δρόµο χορεύοντας και τραγουδώντας και δεν άφηναν κανέναν να πλησιάσει το δέντρο που ήταν στο πέρασµα. Οι παλιότεροι φοβούνταν κι απέφευγαν να περάσουν τη νύχτα από εκείνο το σηµείο. Τώρα, όµως µιλούν µε θλίψη για το χαµό της Πλατανάρας. Κι αναπολούν την υπέροχη δροσερή σκιά της.