Το σεντούκι του μυστηρίου ανοίγει

Εκτός από τον απαραίτητο εξοπλισμό και φυσικά τις κατάλληλες πληροφορίες για την ανεύρεση ενός θησαυρού, οι χρυσοθήρες ακολουθούν ορισμένες φορές και κάποιες ανορθόδοξες για την κοινή λογική τακτικές για την απόκτησή του.

Αυτές σχετίζονται κυρίως με τους θρύλους που αγγίζουν τη σφαίρα του υπερφυσικού και συνοδεύουν τους κρυμμένους θησαυρούς. Βλέπετε, η παράδοση θέλει τους θησαυρούς να βρίσκονται είτε παραχωμένοι σε σπηλιές, είτε θαμμένοι στο χώμα. Κοινός παρονομαστής των υπερφυσικών δοξασιών είναι πως οι θησαυροί είναι «δεμένοι» με τρομακτικές κατάρες και ξόρκια!

Αρκετοί χρυσοθήρες δεν αποδέχονται την ύπαρξη εξωπραγματικών δυνάμεων. Παρ’ όλα αυτά, οι περισσότεροι από φόβο φροντίζουν πριν από κάθε εξόρμησή να έχουν μαζί τους εξειδικευμένα βιβλία με ξόρκια, φυλακτά, μέντιουμ ακόμη και ιερείς! Τις περισσότερες φορές όμως όλα αυτά δεν αρκούν για να τους γλιτώσουν από την κατάρα του θησαυρού που αναζητούν!

Τι ψάχνουν συνήθως οι χρυσοθήρες;

Χρυσά πεντόλιρα, πολύτιμοι λίθοι από την εποχή της Τουρκοκρατίας, χρυσές λίρες από τη βοήθεια των Άγγλων σε Έλληνες αντάρτες κατά τη διάρκεια της Κατοχής και αρχαιοελληνικοί θησαυροί, αποτελούν τη λεία τέτοιου είδους «ερευνητών».

Φυσικά, αγιογραφίες ή παμπάλαιες εικόνες είναι ευπρόσδεκτες, χωρίς βέβαια να αποκλείονται και οι συλήσεις αρχαίων τάφων με χρυσό. Βλέπετε, όσοι έχουν το συγκεκριμένο «χόμπι» κατέχουν καλά το θέμα της τυμβωρυχίας! Η ανεύρεση όλων των παραπάνω μπορεί να γίνει είτε με νόμιμο, είτε με παράνομο τρόπο. Φυσικά η πλειονότητα τέτοιων υποθέσεων είναι παράνομες.

Η οργάνωση των χρυσοθήρων

Οι χρυσοθήρες στην πλειονότητάς τους ποτέ δεν ξεκινούν στα «τυφλά» το κυνήγι του θησαυρού.

Ενάντια στους μύθους, τις προκαταλήψεις και την ασάφεια που υπάρχει γύρω από θέματα σχετικά με χαμένους θησαυρούς, αντιπαραθέτουν τη σύγχρονη τεχνολογία και την οργάνωση. Η εξασφάλιση ενός παλαιού χάρτη θησαυρού έναντι υψηλού αντιτίμου, αποτελεί το πρώτο βήμα. Θα σκέφτεστε βέβαια, πώς γίνεται κάποιος που έχει ένα τέτοιο χάρτη να θέλει να τον πουλήσει… Μακάρι να το σκέφτονταν αυτό και οι χρυσοθήρες!

Το «οπλοστάσιο» των χρυσοθήρων συνήθως περιλαμβάνει και στρατιωτικούς ανιχνευτές Γκάρετ, που ανιχνεύουν μέταλλα σε βάθος 80 εκατοστών. Μη σας φαίνεται μικρό το βάθος. Π.χ. οι αντάρτες δεν είχαν χρόνο κατά τη διάρκεια του ανταρτοπόλεμου να σκάψουν βαθύτερα! Επίσης σκαπτικά εργαλεία, φακοί και άλλα εργαλεία τους φαίνονται χρήσιμα, κατά το «κυνήγι».

Οι θρύλοι του χρυσού

Πολλοί θρύλοι συνοδεύουν τους χαμένους θησαυρούς. Κάποιοι είναι απλά μύθοι. Άλλοι όμως ανταποκρίνονται σε πραγματικά γεγονότα!

Π.χ. την ιστορία πως τα συμμαχικά Βρετανικά αεροσκάφη έριχναν σεντούκια με λίρες το βράδυ, για να μη γίνουν αντιληπτά από τα στρατεύματα κατοχής, σχεδόν κανείς δεν την αμφισβητεί. Όποιος λοιπόν τυχερός τα έβρισκε συνήθως τα έθαβε επί τόπου και έβαζε ως σημάδι αναγνώρισης της τοποθεσίας ένα μοναχικό δέντρο. Γενικά, ένας γέρικος πλάτανος, σύμβολο της μακροζωίας, είναι σχεδόν πάντα «συνήθης ύποπτος» απόκρυψης μυστικών. Άλλα τέτοια σημεία εξαιρετικού ενδιαφέροντος είναι τα εξωκλήσια και οι εκκλησίες. Πολλοί θεωρούν πως κάτω από το Ιερό τους βρίσκεται χρυσός! Αυτή η θεωρία όμως κινείται στα όρια του υπερφυσικού.

Από τους πιο γνωστούς μύθους είναι αυτός που θέλει φίδια να κατακλύζουν την περιοχή του θησαυρού, καθώς αυτό το ερπετό στη μυθολογία είναι «φύλακας του χρυσού». Επίσης, ένας άλλος υπερφυσικός θρύλος που έχει ενδιαφέρον είναι ο εξής: όποιος βρεί θησαυρό πρέπει να αφήσει στο σημείο μέρος από το χρυσάφι, αλλιώς θα είναι καταραμένος για πάντα!

Ο θρύλος αυτός στηρίζεται σε διάφορες κατάρες και στην εικασία πως κάποιοι «φύλακες» προσέχουν τους θησαυρούς και δεν επιτρέπουν σε κανένα να τους πάρει. Τα ποιό γνωστά ονόματα που τους προσδίδουν είναι: σκιές, μαύροι τράγοι, ξωτικά και κάποια μεγαλόσωμα πλάσματα, οι Αράπηδες. Η ιστορία που ακολουθεί τους τελευταίους λέει τα εξής: όποτε θαβόταν κάποιος θησαυρός, συνήθως θανατωνόταν και ένας αράπης, με σκοπό να τον φρουρεί αιώνια. Η παράδοση θέλει λοιπόν τον Αράπη να ζητάει αντάλλαγμα για να παραχωρήσει το θησαυρό που φυλάει. Αν δεν πάρει μέρος του χρυσού λοιπόν ζητά ανθρώπινο αίμα!

Το πώς θα δοθεί αυτό το αντάλλαγμα είναι μια άλλη ανατριχιαστική ιστορία. Αν οι χρυσοθήρες δεν αφήσουν τμήμα του χρυσού πίσω, πρέπει είτε να θανατωθεί κάποιος άνθρωπος στο σημείο, είτε να βιαστεί μία παρθένα! Αν κάτι τέτοιο δε συμβεί, ο Αράπης εξαγριώνεται και προκαλεί μεγάλο κακό σε όποιον επωφεληθεί από τον ξαφνικό πλούτο: ή μετατρέπει τον θησαυρό σε κάρβουνο, ή σκοτώνει όσους τον απέκτησαν!

Πολλοί χρυσοθήρες γελούν με αυτές τις ιστορίες, καθώς τις θεωρούν παραμύθια της Χαλιμάς. Ωστόσο, το ότι αρκετοί από αυτούς φοβούνται τους Αράπηδες αποδεχόμενοι την ύπαρξή τους, μάλλον θα πρέπει να αφήνει κάποιο ανοικτό παράθυρο στη σφαίρα του άγνωστου υπερφυσικού…

Μυστήρια στην Εύβοια

Ο νομός μας αποτελεί έναν από τους παράδεισους των χρυσοθήρων. Η μορφολογία του σε συνδυασμό με την πολυποίκιλη ιστορία του μας έχει κληροδοτήσει ιστορίες για χαμένους θησαυρούς που χάνονται στην εποχή της τουρκοκρατίας ή του αντάρτικου κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Δυστυχώς αυτές οι ιστορίες δεν περιορίζονται μέσα στα πλαίσια της λογικής, αλλά προεκτείνονται και στη σφαίρα του ανεξήγητου. Έτσι, πολλοί χρυσοθήρες ή μάρτυρες τέτοιων περιστατικών διηγούνται ιστορίες με υπερφυσικές παρουσίες ή εξαιρετικά αλλόκοτες καταστάσεις.

Φυσικά όλες αυτές οι μαρτυρίες είναι ανώνυμες, καθώς οι χρυσοθήρες εκτός από τους στοιχειωμένους θησαυρούς έχουν ν’ αντιμετωπίσουν και το νόμο. Στις ιστορίες που θα διαβάσετε παρακάτω πάντως σίγουρα κάποιοι θα προτιμούσαν τη σύλληψή τους παρά να έχουν τη μοίρα που τους επιφύλασσε το κυνήγι του θησαυρού!

Υπόλοιπες ιστορίες ματωμένων θησαυρών στην Εύβοια:

Το «ανορθόδοξο» εξωκλήσι

Η φιλαργυρία του θανάτου

Ο αόρατος φύλακας του θησαυρού

Ο δαιμονικός φύλακας του χρυσού

Ο ματωμένος θησαυρός στο Σαρακήνικο

Η χαμένη σπηλιά του λήσταρχου

Το μυστήριο των χαμένων θησαυρών