Τον Σπύρο τον Πανουργιά τον γνώρισα στο 15ο δημοτικό σχολείο στον Καράμπαμπα το μακρινό 1981(!). Υπήρξαμε συμμαθητές για δέκα περίπου χρόνια.

Πρέπει να ήταν ο πρώτος φίλος μου του οποίου το τηλέφωνο απομνημόνευσα για να τον καλώ μόνος μου ως παιδί τότε. Σήμερα, τριάντα και πλέον χρόνια μετά, ακόμα θυμάμαι το τηλέφωνο αυτό.

Στην «εχθρική» πρώτη γυμνασίου (και την αποκαλώ «εχθρική» διότι μετά από έξι χρόνια στο ίδιο δημοτικό σχολείο με δυο δασκάλους όλα τα χρόνια και τους ίδιους πάνω κάτω συμμαθητές, ένιωσα σαν να με πέταξαν στη θάλασσα) ο Σπύρος ήταν αφενός ο διπλανός μου (ένιωθα ασφάλεια έτσι) και αφετέρου ο αγαπημένος μαθητής των καθηγητών μας. Η Βιολόγος μας η κ. Παιδιαδίτη τον «νταχτιρντίριζε» επειδή είχε το ίδιο όνομα με το γιό της και επειδή ήταν άριστος μαθητής, ο μαθηματικός μας ο κ. Τσόκας τον αποκαλούσε «Τζίνι» και μιλούσε με θαυμασμό για αυτόν και η μοναδική φιλόλογός μας η κ. Μακρή εντυπωσιαζόταν από τις ατάκες του γυμνασιόπαιδου που έλεγε «έχω καλυφθεί, δεν έχω κάτι άλλο να συμπληρώσω».

Με το τέλος του γυμνασίου, όταν εμείς μπαίναμε στη στράτα του συστήματος για να γίνουμε “κάτι” στη ζωή μας, ο Σπύρος συνειδητά έβγαινε από αυτή τη στράτα για να γίνει αυτό που ήθελε ο ίδιος. Η τέχνη τον είχε κερδίσει και ένιωθα ότι εγκατέλειπε τα “εγκόσμια”. Ο κόσμος των καλλιτεχνών δεν είναι στον ίδιο πλανήτη με τον δικό μας.

Όλα αυτά τα θυμήθηκα με αφορμή την έκθεση ζωγραφικής με τίτλο “MY BLUE painting exhibition” που θα πραγματοποιήσει ο Σπύρος Πανουργιάς στο “Κόκκινο σπίτι” στη Χαλκίδα από τις 10 έως τις 31 Μαϊου 2014.

Τα εγκαίνια της έκθεσης θα γίνουν το Σάββατο 10 Μαίου 2014 και ώρα 20:00.

Το ωράριο λειτουργίας της έκθεσης θα είναι από τις 10:00 το πρωί έως τις 14:00 το μεσημέρι και από τις 18:00 το απόγευμα μέχρι τις 22:00 το βράδυ.

De profundis, εύχομαι καλή επιτυχία στην έκθεσή σου Σπυράκο.

(και σαν άλλη κ. Παιδιαδίτη σου λέω ότι έχεις και το ίδιο όνομα με τον μεγάλο μου γιο! ).

Θα τα πούμε από κοντά.